Plots stond een man voor hem "If deve ftoel vrij?" De man had duidelijk last met bepaalde klanken uit het lidokaï, de kunstmatige taal speciaal gecreëerd voor de interstellaire wereld van de ruimtevaart. Hij knikte en zei met een strak gezicht: "Zet u".
De man zette een grote tas, die eerst over zijn schouder hing, met een plof op de grond en zette zich op de vrije stoel. Dan glimlachte hij vriendelijk en zei "dank u" nu durfde hij ook te glimlachen... Maar hij wist uit ondervinding dat gelaatsuitdrukkingen niet overal dezelfde waren, dus was hij heel voorzichtig in woorden en gedragingen. Sommige van die kerels hadden een verdomd kort lontje !
Hij bekeek de man eens goed, zag de lichtgroene weerschijn op de huid, en vroeg: "Gliese7 ?" De man knikte, en antwoordde met een wedervraag: "Terra?" Hij knikte ja.
De man zwaaide met een verschrikkelijk lange arm naar een opdienster... "Lekker ? " vroeg hij, wijzend naar het groene goedje. Hij knikte ja, en toen de dienster kwam bestelde hij er twee, wijzend op zijn glas.
Zo raak je aan de babbel met een totale vreemde... Een dik aarduur later zaten ze er nog, er stonden al enkele lege glazen voor hen. Plots greep de groene man naar de zak die naast hem stond, haalde er een doos uit, uit die doos een kooi en in die kooi... een kleine draak.
Een draak !
Daar hoorde je wel eens over in oude legenden en sprookjes, van ver voor de ruimtetijd, maar dat zoiets ook bestond ??? Nu ja, in de sprookjes waren draken ook altijd verschrikkelijk groot waren gevaarlijk en spuwden vuur... De groene grinnikte: "Maar deve wordt normaal ook groot, in het wild... En vuurspuwen doen ze ook ! Hij porde met een stokje tussen de tralies door, en meteen blies het draakje een steekvlammetje van zo'n 10 cm, met veel stinkende rook er bij! Beide mannen zaten te lachen, en nu porde de aardmens ook eens met het stokje, en kreeg ook zijn vuurtje...
"En blijft dat ding nu klein?" "Ja, volang je hem alleen maar vleef voedert !"
De aardman was er meteen weg van ! Dat zou pas een leuk huisdiertje zijn, iets wat geen een van de buren had ! "Verkoop je het niet?"
Om een lang verhaal kort te maken, een paar uur later ging de aardman heel gelukkig, met het kooitje en het draakje naar zijn ondertussen weer volgestouwde ruimteschip.
Hij werd wakker van een stem: "Aardman ! Aaardman !" Hij herkende de stem, klikte het scherm aan, en zag de groene naar hem kijken. "Oef, ik dacht al dat er ietf met je gebeurd waf ! Geen last met het draakje ?" Hij schudde zijn hoofd. "Ik geef hem alleen maar vlees , zoals je zei!" "Oef, Ik dacht dat ik vergeten waf te veggen dat je hem veker geen water mocht geven !" De aardman werd bleek... "Dat heb je niet gezegd ! En ieder dier moet toch drinken he..."
Hij hoorde op hetzelfde moment een gekraak, en meteen zag hij de enorme kop van de draak te voorschijn komen, een verzengende vlam...
...
Hehe... Ik vind het heerlijk om zo te fantaseren... Ik weet wel, ik kon dit veel langer uitspinnen, maar daar heb ik dan weer geen lust in. Vandaag is het Ste Amelberga, het is slecht weer, de holleweg ligt open, en dus moeten de paarden een alternatieve ronde doen... Langs onze deur.
Want zo lang daar gaan staan zou wellicht te zwaar zijn voor Anny, en ik zou er ook geen deugd van hebben, want ik zit met een zware verkoudheid. (Mijn neus loopt en mijn voeten rieken) Mijn voornaamste bezigheid van de dag is momenteel hoesten en snotteren.
Maar we gaan toch maar doen zoals we wel geweest zijn, en iets eten wat vlug gereed is: Frietjes en een stukje heerlijke zalm en sla gekregen van Gilberte !
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten