Image by owls-count via FlickrVanmorgen ging Anny eens loeren of Kim wel stond te wachten naar de bus, Ja hoor, en Veerle en de hond stonden er bij. Toen Anny koffie had gezet en naar het toilet was geweest, hoorde ze de bus. Even loeren... Gek, de bus nam Kim mee, maar draaide ter plaatse om en reed de weg terug naar Oudenaarde. Nog gekker, Veerle stond minutenlang, midden in de rijweg, met haar hond te staan...Toen Anny een hele tijd later belde naar Veerle, bleek dat de bus niet verder durfde rijden, en dus terug was gereden naar Oudenaarde, maar in het kleine dalletje aan het kruispunt met de Jagerij was blijven steken, en minutenlang had moeten wroeten en manoeuvreren om er na veel sukkelen toch nog uit te geraken...
We wonen hier rustig, maar nu zeker, want slechts heel sporadisch zie je hier een auto voorbij kruipen, en nu en dan ingehaald worden door fikse voetgangers...
Ik veronderstel dat het voetgangers zijn, want eigenlijk zijn het veeleer bundels winterkledij die voorbij stappen.
Het is glad, het is koud, en gisteren heeft het gesneeuwd van 10.30 uur ongeveer tot zo'n 16 uur, zonder genade... er ligt een dikke 15 cm sneeuw op mijn terrastafel...
Als ik naar buiten kijk, over die witte wereld, dan lijkt het of alles uitgestorven is... Niks dat beweegt, hoogstens nu en dan een vogeltje die landt op een van de mezenbollen die aan mijn lindeboom en aan mijn meidoorn hangen. In de tuin achteraan hangt ook nog een grote pot met zaden, die vanzelf naar beneden zakken naargelang de voorraad mindert. Daar hangen tientallen vogels rond, mussen, heggenmussen, roodborstjes, pimpelmezen, koolmezen, vinken, groenvinken, winterkoninkjes, kneuen, merels, lijsters en we zagen al eens een vogeltje wegvliegen dat volgens ons een putter was ook.
Bij bijen is het bewezen dat ze elkaar verwittigen waar er stuifmeel en nectar te vinden is, ze doen dat met een dansje... Hoe vogels elkaar verwittigen weet ik niet, maar blijkbaar doen ze het, want er komen er steeds meer en meer naar de voorraad toe... Ik heb het nog niet gecontroleerd, maar ik vermoed dat er ook heel wat de nacht doorbrengen bij mijn kippen.
En zeggen dat we voor de vogelgriep het kippenhok en de ren moesten afspannen zodat er geen vogels meer bij de kippen konden komen. (Een idiote maatregel, want als een vogel iets laat vallen, dan valt dat ook door het net en is de "besmetting" mogelijk toch in de kippenren.)
Wij kunnen hier soms minuten lang staan kijken naar al die kleine beestjes die zo nijver zitten te twisten aan de voederbak. We hebben ook enkele appels met wat slechte plekken in, buiten gelegd, en de merels vinden dat heerlijk, maar ook andere vogels pikken aan dit suikerrijke vruchtenvlees.
De kippen zijn nu eigenlijk een beetje de sukkelaars van het verhaal... Waar we vroeger al de restjes in de kippenren zwierden, strooien we ze nu voor de vogeltjes... De kippen komen met dit weer toch niet buiten. Ze blijven knus in het wat donkere hok zitten, donker omdat het plastic-dak nu onder een dikke laag sneeuw ligt. Maar ze presteren het om nog steeds eieren te blijven leggen, winter of niet.
Ik durf niet, omdat ik schrik heb te vallen, maar ik zou dolgraag eens een stukje wandelen, liefst op een plaats waar de sneeuw nog maagdelijk ligt, en je heerlijke sporen maken kunt. Het kind in mij, weet je wel...
Toen Anny sneeuw aan het ruimen was, was de buurman ook bezig. Hij vertelde dat er weer een auto vastzat in dat dalletje aan de Jagerij... Moesten ze daar zo nodig ook nog van die verkeersdrempels leggen, net aan die put ? Ze hebben dat steeds moeilijke punt bij glad weer er nog een stuk moeilijker door gemaakt. Maar ja... Waarschijnlijk komt er geen een van die vroede heren ooit naar ons stille landelijke dorp hé...(Tenzij tijdens een verkiezingscampagne... Doet me denken aan een mopje... Midden in de verkiezingsperiode stopt Jef met zijne velo aan de spoorwegovergang. Naast hem stopt een dikke Mercedes. Plots schuift het autoraampje over, het is de burgemeester... "Dag Jef ! Hoe lang is dat al geleden dat ik u nog eens zag !" Waarop de Jef, laconiek: "Zes jaar, Mijnheer de burgemeester, zes jaar...")
Ik stel me met dit weer ook altijd weer enkele moeilijke vragen... In ons Absurdistan is iedere bewoner verplicht zijn voetpad vrij te maken van sneeuw/ijzel... Als er iemand valt door jou nalatigheid, dan ben je verantwoordelijk. Dit gezegd zijnde, een klein vraagje: Hier bij ons op die zalige boerenbuiten, zijn er (gelukkig) nog hele stukken waar geen huizen staan, en de voetganger op de rijweg moet stappen... Is de stad dan verantwoordelijk als ik kom te vallen door hun nalatigheid ? Geldt dat ook voor de fietsers ? Want ik moet nog de eerste fietsweg zien die gestrooid of vrijgemaakt is... Bij dergelijk slecht weer moet de fietser noodgedwongen op het rijvak van de auto's rijden... Net nu het nog gevaarlijker is dan anders... Mocht ik van een fietsclub zijn, ik zou toch eens een type-dossier in leiden bij de rechtbank... Maar ja, ik heb in al die jaren vechten voor jurisprudentie wellicht een afwijking gekregen, en wil ik overal rechttrekken wat krom is... en in ons land...is zelfs het Recht krom...
Ik ga stoppen, ik ben weeral op de politie beland, en dat nog wel in een maagdelijk witte wereld... djudedju.
Hé! Wie heeft er ooit de link gelegd tussen wit en maagdekens ????
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten