Image by patries71 via FlickrOp het kerstfeest hadden wij een verrassing voor Bart, drie boeken (in drie pakjes, nog eens zo leuk) over textielbewerking. Een lijvige cursus van een gerenommeerde textielschool in Nederland, daterend van ...1944. In een van de boeken zat een kaartje met een kalendertje op van 1946, mijn geboortejaar.Ik had de boeken al een paar weken liggen, gekocht op een rommelmarkt (Heel wat afgeboden met het argument dat dergelijke specialistische boeken toch geen kopers vonden...) voor en appel en een ei (en ik heb kippen...)
In drie grote boeken lees je van het draadje van de zijdeworm, het katoenpluisje, de vezeltje van het vlas en zo verder, tot in het laatste gedeelte de weeftechnieken tot het uiterste end uitgelegd... Bart was zielsgelukkig, herkende nog machines waar hij op geweven had in de schooltijd en ik weet bijna zeker dat ze nu in zijn valies zitten...Want vandaag trekken ze op verlof naar hun jaarlijkse stek diep in La Wallonie... Gaan wandelen, rusten en genieten van de sneeuw en de prachtige natuur...en nu en dan ook van de heerlijke Waalse biertjes... (En er zijn lekker bij !)
Dat wil zeggen dat wij vanaf morgen om de twee dagen en bij vorst iedere dag naar Lierde mogen rijden, om de beesten eten te geven en drinken... Met dit sneeuwweer is dat meer dan nodig. Ze gaan ieder jaar naar dezelfde plaats, omdat ze weten dat ze daar echt kunnen rusten en genieten. Het is hen gegund!
Het zijn niet de eerste boeken over textiel die ik heb meegebracht van de rommelmarkt voor Bart, maar ik denk dat het wel zowat de meest interessante zijn tot nog toe. Nu en dan kwam ik zelfs met een boek af dat Bart dan zelf al bleek te bezitten... Jammer, maar ik ken niet al zijn boeken, en daar het onderwerp niet echt mijn dada is, blijven de titels me ook niet bij. Maar nu was ik quasi zeker dat ik echt "nieuwe" mee had. Boeken interesseren me sowieso, dus zit ik daarin toch te neuzen, en zo kom ik soms wel eens wat tegen voor Bart... Weet je, ik heb op zijn minst even veel deugd van de boeken die ik weggeef dan van de boeken die ik voor mezelf koop. Ik ben immers apetrots op onze Bart, die in zijn werk heel wat prijzen weet binnen te rijven... Je moet maar eens neuzen op de website van Bic-Carpets... daar zie je onder meer zijn werken en vermeldingen van enkele van de prijzen die hij haalde.
Ik weet het, ik heb er geen verdienste aan, maar toch ben ik trots... en heb het gevoel dat ik er op zijn minst iets toe heb bijgedragen met de manier waarop wij in ons gezin de kinderen ook betrokken in kunst-kijken...
Als ik buiten kijk, dan ligt de wereld er nog steeds maar wittekens bij... Gisteren heeft het wel wat gedooid, de banen liggen beter, maar het is nog steeds echt winter. De vogeltjes zitten heel de tijd op en rond de mezenbollen, en gisteren zag ik voor het eerst een merel aan zo'n mezenbol hangen! Ze moeten echt honger hebben! Dit jaar zagen we nog geen specht, want die durft ook wel eens op bezoek te komen. In de tuin achteraan mijn huis is het nog steeds een mussenparadijs, en ik moet toegeven dat mijn tuin toch wel wat uitzonderlijk is, bij Bart, in zijn vogelhuisje zie je van alles en nog wat naar de voedertafel komen, maar geen mussen meer... Zijn dat dan echt bedreigde diertjes geworden? Vroeger zag je die overal en in hele zwermen zitten, en was het beeld van mijn tuinmussen in iedere tuin te vinden... Voor mij is de vogel van het jaar vanaf nu: de huismus... dat mooie kleine stoute bruine ding... En als je het mannetje eens goed bekijkt, dan zijn het best mooie vogels !
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten