Image via WikipediaBeste lezer(es), mag ik U en de Uwen van harte een Zalig Kerstfeest toewensen, en een formidabel 2011 in een blakende gezondheid ?Voilà, nu ben ik mee met de trend... Mijn mail wordt momenteel overspoeld door de vele kerstkaartjes, kerstwensen en alle mogelijke en onmogelijke kerstsfeerdinges... Soms oersaai, soms heel leuk, maar weet je, ik verlang naar de lente...gewoon al om die dingen niet meer te hoeven horen en zien... Want het oogt naar alles, uitgezonderd naar Kerstmis, of zelfs maar naar het heidense lichtfeest... Alles waar naar verwezen wordt is het feesten. Enkele uitzonderingen niet te na gesproken, die wel degelijk de geest van Kerstmis weer gaven.
Het is nu niet dat ik zo'n pilaarbijter ben, maar bij bijna alle feestdagen valt mij telkens en telkens weer op hoe wij in onze maatschappij de oorsprong uit het oog verliezen, en ons overgeven aan de platte commerce, het copieuze, het schransen, het drinken, het feesten...
Waar is de tijd dat soldaten de oorlog staakten om kerstmis te vieren, zelfs met de vijand...
Maar we kunnen die bedenking maken bij wel haast ieder feest, en dan vermeld ik er nog niet eens bij dat men steeds maar meer en meer feestdagen creëert, niet in de eerste plaats om iets of iemand te herinneren, te eren, te vieren, maar wel om de commercie te doen draaien. Ik ben een hondenman, maar krijg de huiver als ik zie dat je nu toch ook voor je viervoeter wel eens een kerstgeschenkje moogt kopen... Wat heeft dat beest met kerstmis van doen?
Niet dat je het dier niet eens moogt verwennen met zo'n lekker been, maar dat heeft toch niks te maken met de Geest van het Kerstfeest ? Ik zag zelfs al pps-e-mailtjes waar je honden en katten kon "bewonderen" die in alle mogelijke en onmogelijke kleuren en dessins waren geverfd, of met van die gekke pakjes aan, waar bij je wel moest zien dat het dier doodongelukkig was met die klodden...
Het ergste is dat we zo gemanipuleerd worden in de geest van hebben, hebben, hebben... Je bent niet in als je geen X hebt met de laatste Y, je moet zo nodig kledij hebben van het merk Z en in de kleur van het jaar... Je ziet zelfs reclame waarbij een wagen net niet gekocht wordt omdat hij te goedkoop is... Zo wil men weergeven dat je daar voor een laag bedrag een topkoop doet, tot je die prijs dan eens goed bekijkt, en vaststelt dat het al bij al och een dure auto is en blijft... Auto's zijn sowieso duur, maar zelfs dat wordt een mode object... Ik kom uit de tijd dat meubels iets waren voor je leven (ook al leefde men toen nog niet zo lang als nu...), meubels waren niet echt modegebonden... Nu met IKEA en consorten zie je ook daar de mode in de meubelen ontstaan. En een bed diende vroeger om in te slapen (en een beetje om in wakker te liggen), nu is dat ook iets wat zo nodig moet aanpassen aan de mode, je hebt toch geen wandbekleding van twee jaar oud ? En als je overgaat tot de nieuwe kleur en dessin, dan koop je toch zeker ook wel nieuwe en bijpassende meubels en zeker een schilderijtje van X, die nu zo hip is... Ik overdrijf wel wat, maar echt, er zijn er die reeds zo leven... Nu ja, leven...
Ik weet dat ik een uitzondering ben, maar een auto dient voor mij alleen om me te kunnen verplaatsen en droog te blijven, kleren dienen om me te bedekken, want bloot hoort niet echt, en om me warmte te geven in de koude dagen, een stoel moet goed zitten, en een tafel moet stevig zijn om op te werken... en zo kan ik nog een wijle doorgaan. Ik bedoel maar, ik probeer naar de essentie der dingen terug te keren. Terug te keren, want in die mode verliest men dat nog al eens uit het oog... Of liever, men maakt het veeleer in functie van het feit dat het niet te lang mag meegaan, de commercie moet draaien...
We zijn gek dat we daar aan toegeven... We leven in een wereld waarin we een schijnwelvaart hebben, dankzij een draaiende economie, economie die gebaseerd is op luxe, op overtollige, onnodige dingen, terwijl drievierde van de wereld hongert... Die schijnwereld van ons is wankel in evenwicht te houden, en we verbruiken de wereldvoorraden in grondstoffen in een waanzinnig hoog tempo, en weten dat binnen honderd jaar de meeste grondstoffen op zullen zijn, en hopen dat er tegen dan vervangende grondstoffen uitgevonden worden...wat helemaal niet zeker is, en waarmee we op zijn minst de wereld in grote vraag stellen... Hoe en met wat zullen onze achterkleinkinderen leven ? Als de mens dan nog zal bestaan, want naast het woekeren met grondstoffen zijn we ook nog eens bezig onze eigen biotoop naar de Filistijnen te helpen... Consumptie... omwille van het vluchtige, ijle genot...
Welvaart gebaseerd op waanzin... hoelang nog ?
Het is geen wonder dat we nu al een paar decennia in een wankelende economie zitten, het is eerder een wonder dat dit wankele systeem het nog steeds uit houdt.
Hoog tijd dat we eens weer afdalen naar de realiteit, naar de echte dingen... en zachtjes de economie herbouwen naar een normale wereld met echte nutsvoorwerpen en echte deugdelijke dingen. Is het echt nodig om je gsm weeral te vervangen door een nieuwer systeem? is het echt nodig om weer bomen om te hakken voor een nieuw model tafel ???
Ik denk dat we wat realistischer moeten worden.
De wereld en zijn voorraden zijn eindig.
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten