Image by marie-ll via FlickrSneeuw, bedoel ik... Op de tafel op mijn terras. De baan blijft wit liggen, vermoedelijk is er nog niet gestrooid. Tja, de kleine gemeenten komen het laatst hé... Dat juist hier de moeilijkheden het grootst zijn door de heuvels, daar trekt de stee zich niets van aan, eerst oompje, en dan oompjes kinderen...De auto's kruipen hier nu heel langzaam en voorzichtig voorbij, en je denkt dan: het zou eigenlijk altijd zo moeten zijn. Het langzame verkeer geeft je ergens een beetje het gevoel van veiligheid...mocht het niet zo glad zijn...
Veerle heeft hier de oprit en het voetpad vrijgemaakt, en er dan wat zout gestrooid.
De voetganger kan er weer veilig stappen, en de postbode kan bij de brievenbus.
Maar de wereld ligt er schitterend bij. Niet dat ik hier iets zie, want die vermaledijde bietenbergen liggen hier nog altijd, maar vanmorgen, terwijl ik aan het turnen was, zag ik de witte wereld, met boompjes, in Chinese inkt getekend aan de einder... Ik dacht aan Valerius De Saedeleer... zijn schilderijtjes zijn precies wat je nu ziet. De zachte heuvels met die inktzwarte bomen en hier en daar een huisje. Marc heeft gelijk, ik ken mijn geluk niet, met zo'n zicht op de wereld... als er geen bietenbergen liggen...
Maar 't is berekoud!
Gisteren weer met Anny naar de acupunctuur geweest, voor haar golfelleboog ('t moet niet altijd tennis zijn). Els zit ook thuis, met een ontsteking van de eerste rib, het syndroom van Tietse (of zoiets...), een pijnlijke aandoening. Kortom, ons vrouwvolk zit op de sukkel, Veerle zit al een heel end thuis, nu Els en Anny... nogal een geluk dat de mannen stand houden (nu ja, standhouden...???)
Ik ben het boek van Vermassen begonnen... een hele dikke turf, maar het is goed en leesbaar geschreven, net zoals hij praat. Het is een interessant gegeven, en biedt een kijk op de psyche van de moordenaar. Vandaag las ik de gelijkenissen tussen de Chimpansee en de mens, we zijn de twee primaten die onze eigen soortgenoten vermoorden. Andere diersoorten zijn wijzer. Hij wijst er ook op een boek van een De wael of De Waele (moet ik nodig eens terugzoeken in de tekst) over de gelijkenissen tussen de politiekers en de structuur in een groep chimpansee's. Dat boek moet ik eens lezen, dat kan alleen maar verrijkende literatuurdeluur zijn voor de mensheid... Maar ik kan echt niet zeggen dat het me verwondert, ik heb het parlement al altijd een beetje bekeken als een apenkooi. Het is dus niet:
De klas dat is een apenkot, parlez vous, maar 't parlement dat is een apenkot ! 't Is maar dat je het weet. Wat reuzeleuk is: er bestaat een universitaire opleiding om het tot aap te brengen: Pol en Soc....(politieke en sociale wetenschappen)
En dinsdag moet ik Klaas gaan spelen, hopelijk is het tegen dan wat minder koud, en vooral: minder glad !
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten