Lieselotte

Ze staat hier naast me, over mijn schouder mee te lezen wat ik typ...
Het is weeral "conferentie" voor de leerkrachten, en dus zit ze hier en mama op school. Morgen zit Ewoud hier, het is dan waarschijnlijk conferentie in zijn (middelbare) school, en dan is hij de baby waarop wij moeten passen...

In het begin van de week zaten de tweeling hier, ook al voor een conferentie...'t Is weer druk in 't onderwijs !

Bij Lieselotte is het gelukkig de woensdag, en dus komt mama al kort na de middag om haar op te pikken, maar Ewoud zit hier weer een volle dag, en zal zich weer schromelijk zitten vervelen...Opa, mag ik op de computer spelletjes spelen? Nee Ewoud, 't is al wel dat ge den uwen naar de filistijnen hebt geholpen...dan grommelt hij wat en zit te zuchten en te zuchten en te zuchten, precies of hij al het leed van de wereld over zijn bolleke uitgegoten krijgt... Maar dat helpt niet, opa is onverbiddelijk als het over zijn pc gaat... Geen deuren openzetten naar virussen, spam en ander ongedierte ! Kijk wat naar websites die u interesseren.. Maar toevallig heeft hij die dag een chronisch gebrek aan interesse... Dan geef ik hem een boek waarvan ik weet dat het iets is dat hem interesseert, maar nee, net die dag niet. Zucht.

Lieselotte heeft tekenpapier meegebracht, en zit nu gewoon nog steeds te lezen wat ik typ. Hei! zegt ze als ze dit nu leest ! Is dat soms erg ? Nee hoor, je mag rustig mee lezen Lieselotte... Maar nu ga ik naar andere onderwerpen.

Vannacht heb ik weer bijna niet geslapen, bij het ontkleden schoot plots die pijn er weer in, en heel de nacht zat hij mij te pesten. Dus heb ik weer ettelijke keren het licht aan gedaan en wat liggen lezen in "De naam van de roos (en naschrift)) van Umberto Eco. Het is de tweede keer dat ik dit boek lees! Het is inderdaad een meesterwerk, al is het niet echt een makkelijk boek! Je moet je echt door de eerste 50 à 100 bladzijden wringen voor aleer je die gedachtwereld gewoon wordt, maar eens je zover bent is het echt een heerlijk boek ! Het is niet dat je die eerste bladzijden niet mooi zult vinden, het is gewoon wat moeilijk om die manier van denken en schrijven te absorberen.

Het is dus een van die boeken die je meerdere keren kunt lezen, tenminste als je een echte boekenwurm bent. Waarom ik dat zeg? Het exemplaar dat ik nu aan het lezen ben, komt van de rommelmarkt en kostte mij 1 (één) euro ! Bovendien was het nog niet uit het originele plastic gehaald, alleen gedeeltelijk geopend, en wellicht na enkele (moeilijke ) bladzijden, naar de rommelmarkt mee genomen... Waarmee ik wil zeggen dat er soorten van lezers zijn ! Je hebt de boekenwurmen, zoals ik er dus een ben, je hebt de gewone lezers die mij verbaasd staan aan te kijken dat ik een boek méér dan één keer kan lezen...(als ik zeg dat ik er heb dat ik al meer dan 10 keer heb gelezen, dan twijfelen ze aan mijn geestelijke vermogens.) Dergelijke mensen zou ik aanraden nooit een boek te kopen, maar zich te beperken tot een bibliotheekkaart... Dan heb je nog de occasionele lezers (de mensen die ieder jaar op een zonnig strand in een ver heet land een boek meenemen naar het strand.) en tenslotte heb je niet-lezers... een hier niet te bespreken ras. De tweede soort is de voor mij interessante soort ! Mensen die een boek kopen, het één maal lezen (soms niet eens volledig) en het dan proberen weer kwijt te raken, want boeken zijn voor hem (haar) geen hebbeding. Eén week na het verschijnen van een nieuwe strip van Suske en Wiske, liggen er al exemplaren van op de rommelmarkt ! Dat zijn de mensen op wie ik dus teer...Mensen die veel geld uitgeven en mij goedkope boeken bezorgen. Er is nog een tweede bron van boeken, dat is van overlijdens en zolderopruimingen...maar daar spreken we over oudere boeken. Vorige week kocht ik twee dikke turven van Readers Digest (naslagwerken) en één etymologisch woordenboek, voor de prijs van 1 euro (voor de drie samen !!!!). Als je weet dat die boeken van Readers Digest allemaal héél duur zijn, dan zit je nu wellicht (net als ik, maar ik toon het niet omwille van de aankooptechniek) te schuddebollen.
Ik heb boeken die echt héél héél duur waren in mijn bezit, en ik kocht die dan voor een habbekrats... Dat is ook de enige manier om boeken te kopen! Als ik boeken in een boekenwinkel zou kopen, dan zou ik wellicht meer uit geven bij de aankoop van één boek per jaar, dan nu voor de tientallen boeken die ik nu koop... En dan moet ik zeggen dat sedert het verschijnen van de euro de prijzen van de boeken op de rommelmarkt heel veel duurder zijn geworden. Vroeger kocht je boeken voor 2 frank, 5 frank en een hele dure voor 20 frank. Nu zijn de goedkope een halve euro, de gewone aan één euro, een heel groot pakket aan 2 euro, en zo tot 5 euro...maar dat voor héél speciale. Je hebt natuurlijk nog duurdere, maar dan spreken we over antikwarische, of heel speciale of heel mooie boeken... Maar je las hier wellicht dat ik al Nobelprijs-werken kocht aan 20 cent het stuk.... Met andere woorden, het hangt ook wat af van de persoonlijke interpretatie van de verkoper... je koopt best boeken bij mensen die geen enkel benul hebben van een boek, of voor wie een boek een dood gewicht is.

Het is raar... je ziet reproducties van schilderijen en die gaan stuk voor stuk duur van de hand, en een boek, dat tenslotte net zo goed een kunstwerk is die vermenigvuldigd op de markt komt, dat gaat weg voor minder dan geen geld. Bizar. Ik hou wel van reproducties, maar dan het liefst in een boek, dan heb er een heel pak bijeen, goedkoop en een ware bron van inspiratie. Niet dat ik nooit ene aan de muur zou hangen, ik heb ooit aans ons ma een reproduktie van the Cross of st John of the cross van Dali cadeau gedaan, omdat dit voor mij (nu nog steeds) een van de mooiste afbeeldingen is van de gekruisigde kristus dat ik ken. Je moet zelfs niet geloven om vol bewondering naar die afbeelding te kijken... (Voor de leken: dat is dat kruis dat je boven de wereld ziet hangen, je ziet het van boven uit, en helemaal, heel diep onder het kruis zie je enkele vissers (de apostelen). Het is de symboliek en het technische hoogstandje die dit kruis zo mooi maakt)
Hoewel ons moeder niet veel brood had gegeten van kunst (behalve ook boeken !) vond ze dit een schitterende afbeelding, en hoewel ze Dali een rare bietekwiet vond, was dat ook voor haar een prachtig werk. Niet dat ons moeder geen eerbied had voor de kunst, maar het was niet zo dat ze bijvoorbeeld naar Antwerpen zou gaan om een dag door te brengen in het Middelheim park... (Wat ik wel deed, met gans het gezin, en doodgelukkig was met het feit dat mijn kinderen oog hadden voor die zaken)

Mijn rug is weer wat aan het beteren ondertussen, maar ik zal wellicht een hele periode heel voorzichtig moeten zijn om die spier of zenuw of wat dan ook tot rust en herstel te laten komen, maar dan ga ik weer -goegeweten- herbeginnen met wat julesmastiek om mijn spieren weer wat op te bouwen...

Voila, ik stop er mee voor vandaag... 't was een moeilijke bevalling, telkens onderbroken door ons Lieselotje om tekenboeken en uitleg en bijkomden uitleg en... maar dat is plezant voor mij, alleen ben ik soms wat de draad kwijt... dus... bereid je maar voor, morgen zit er hier weer ene !

tot de volgende