De visboer

Raar, vroeger noemde ik dat de vis-marchand... De tv heeft dus duidelijk ook onze taal veranderd! Eerlijk is eerlijk, het is typisch nederlands om alle handelaars om te zetten tot...boeren. Bij ons is een boer nog steeds een landbouwer en dat is al, en toch betrap ik mij op het schrijven van visboer.

Een duidelijk bewijs dat taal evolueert !
Ik ontving vandaag een prachtige powerpoint over China, een deel van mijn lezers zal hem ongetwijfeld nu ook hebben...Maar bij een van die foto's zat ik te denken: Een chinese boer is aan het ploegen in zijn rijstveld, een veld dat volledig onder water staat... Hoe ploeg je dat ? Hoe weet je dat je voren recht zijn, dat je het ganse veld echt omgewerkt hebt ? Zeg nu niet dat je de sporen ziet, die velden zijn klein, en het stof van de opgewoelde modder is niet zo vlug weer neer gedwarreld... Of is het geen ploegen? Wat is het dan wel ? Kan er me iemand helpen?

Met veel meer plezier zag ik in diezelfde powerpoints een foto van een winkeltje, vol met souveniertjes, allemaal landschapjes in...pyrografie !! Ik wist al, door opzoeking op internet, dat pyrografie nog steeds veel beoefend wordt in Ameurika, maar nu zie ik het in China ook ! In voor zover het te onderscheiden was, van een behoorlijke kwaliteit ook nog !

Gisteren in de hobby-groep... Ik had wat boeken mee als illustratie, maar ik had het gevoel dat ik die mensjes er eerder mee afschrok dan ze te bekoren. Ik had ook een reclame-vleesplankje mee, als voorbeeld dat dergelijke dingen heel bruikbaar zijn om siervoorwerpen te maken. Omdat het precies niet doordrong heb ik dan mijn potlood gepakt, een roodborstje (het sexy vogeltje van bij ons) er op getekend, en dan gebrand. Toen vroeg ik of er iemand een geboorte of een ander feest in de familie had, en bingo, er was de vierde verjaardag van een kleinkind... Ik zette er de naam op van het manneke, en "voor zijn 4° verjaardag", en nog een mooie vlinder. Dan pas waren ze overtuigd van de mogelijkheden, maar het was véél te moeilijk... Ik legde uit dat ze die tekeningen ook konden overnemen, maar niet te doen.
Toen gingen we in de kelder zoeken of die oude "branderkes" er nog lagen... Niet dus, maar we vonden wel een pak klaargebrande plankjes, met klaargeboorde gaatjes er in... Ik moest even denken, maar dan viel de frank, het was voor het maken van mandjes in pitriet... Dat meegenomen naar de groep, en dan zagen ze dat het wel te doen was... Monique gaat nu eens gaan kijken bij Irène of die branderkes daar niet liggen...
Ik had ook uitleg en patronen bij voor glasgravure, en ik zal er nog een pak krijgen van Monique die er nog liggen heeft van vroeger... Bovendien heeft zij ook nog een echte etsnaald voor glas ! Ik heb dat al gezocht, maar blijkbaar bestaat dat niet meer ! Ik zal die ook krijgen, wat me erg interesseert, omdat je met een machinetje niet altijd overal bij kunt, en wellicht met een naald wel ???
Het vleesplankje mocht ik niet zo maar cadeau doen, dat moest betaald worden ! En willen of niet, ik moest twee euro in mijn zak steken... Ik denk dat het ook was omdat ik al het lievevrouwe beeld cadeau had gedaan... Ik zag dat er mensen heel aandachtig waren toen ze hoorden dat ik dat beeld volledig gerestaureerd had... Vermoedelijk zijn er met oude postuurkes die ze zullen meebrengen bij een volgende sessie ???

Vannacht heeft het nog maar eens serieus gestormd ! De wind huilde meer dan gisteren, wellicht kwam hij uit een ander gat... Gelukkig floot mijn reuze blokfluit niet mee! Vragen??
Enkele jaren geleden liet ik op mijn terras een zonnescherm installeren, daartoe kwam er een montage in buizen, waarover dag het zonnescherm naar beneden of terug naar boven gaat. Deze buizen zijn in aluminium, en de horizontale buis, dat is een reuzeblokfluit ! Tegen de vochtcondensatie in die buis heeft de installateur er enkele gaten ingeboord onderaan, zodat het vocht er steeds uit kan...Als de wind nu uit de juiste richting blaast, met voldoende kracht, dan klinkt er een diepe sonore fluittoon... Dat ik meteen wist wat het was, heb ik te danken aan een fluitende wandelstok ! Ik heb een wandelstok, die bestaat uit twee in elkaar passende buizen, en met een systeem van gaten in de ene en een uitspringende veer in de andere, kan ik de lengte van de wandelstok regelen zoals ik wil... Als de wind juist in de openblijvende gaten blaast heb ik daar ook een blokfluit mee... Als er erg veel wind staat, voel ik zelfs het trillen van het geluid !

Vroeger zou men wellicht aan spoken gedacht hebben !
(Ik ben weer bezig aan een boek over onverklaarbare dinges....)

Vannacht heb ik, ondanks de wind, goed geslapen... voor het eerst in drie dagen. Gelukkig maak ik mij daar niet druk in... Ik profiteer ervan om ofwel wat te lezen, of om wat te liggen na denken en (lach niet) om woordspelletjes te bedenken, rijmwoorden en noem maar op.
Zo lag ik ook te denken op ons pa...van wie ik ongetwijfeld die vlotte pen heb meegekregen... Ik herinnerde me dat Suzanne eens thuis kwam van school, en zat te zagen dat ze een opstel moest schrijven over "water"... wat kun je daar over vertellen vroeg ze ... Ons pa grommelde wat, en zette zich aan 't schrijven, over een sneeuwvlokje dat op een berg viel, langzaam met de gletsjer naar beneden kwam, in een klein stroompje de berg af, naar een rivier, een stroom tot in de zee, de verdamping, naar boven tot in de wolken, tot boven de berg en als een sneeuwvlokje weer naar beneên... Het waren véél bladzijden, en Suzanne heeft mogen pennen, maar het was een pracht van een stukje literatuur... Zelf heb ik opstellen geschreven voor heel wat klasgenoten, en later, net zoals pa, caramellenverzen gemaakt voor allerlei feestjes en kaartjes...
Hoe komt dat toch ? Dat vererven van die gaven ?
In onze familie, langs de kant van mijn grootmoeder aan vaders zijde zat een behoorlijk gekende kunstenaar... Mijn nonkel (vaders broer) had duidelijk ook die gave en maakte ondermeer prachtige houtsnijwerken... Mijn vader kon niet tekenen, maar mijn broer en ik weer wel, mijn zussen niet?? Nu heeft Bart er zijn beroep in gemaakt, en zie ik dat talent weer bij de kinderen van Veerle en bij de dochter van Bart... Blijkbaar zit het dus in de genen, maar het verspringt van her naar hot... Raar... Maar het is het grootste geschenk dat ik ooit heb gekregen ! Vooral nu ik thuis zit, en lichamelijk niet zo veel meer kan doen, is het tekenen, het schrijven voor mij een stukje redding... Ik hoor telkens weer dat mensen zich vervelen...Ik weet niet wat dat is ! Als ik niet schrijf, dan teken ik, als ik niet teken, dan zit ik te kruiswoordraadselen of te sudokuen, of zit ik te lezen... Er is maar één ding wat mij verveelt, en dat is de tv... Niet dat ik nooit kijk, maar zelfs naar een mooie film begint het mij na een korte wijle al wat te enerveren... Ik denk dat het komt omdat ik bij een film of een feuilleton of zo, niets zelf kan doen, alles is al voorgeknabbeld, je moet alleen nog slikken... Dat is niet zo bij een boek ! Bij een boek fantaseer je zelf het uiterlijk van de figuren en de achtergrond in elkaar... je visualiseert het zelf ! je doet iets ! Tv is precies pap eten... je moet alleen maar slikken, het is al fijn gemalen, er zit geen smaakvariëteit in, de eerste hap smaakt precies zo als de laatste....bwèèkes...
Ze gaan zelfs zo ver dat ze je duidelijk maken: nu lachen! en een lachbandje je voordoet.

Nee, ik denk dat ik niet zou kunnen leven zonder die aktiviteiten in mijn bolleke... Anny kan altijd vertellen over haar dromen, ik weet daar nooit iets van...Ik denk dat ik binst den dag al zoveel droom en fantaseer dat ik 's nachts niet meer moet dromen...

Ik ga stoppen... Oh ja, ik ontving weer een lief briefje van Greta, een buurvrouw van Suzanne die ook tot mijn lerzeressen behoort... 't Menske zit al maanden te sukkelen met een gebroken poot. Haar computer is haar troost, en naar ik hoor is mijn blog voor haar een dagelijks stukje tijdverdrijf... Moet ik nu hopen dat ze nog lang in de plaaster zit, om mijn lezersbestand op peil te houden ???? Nee, laat ze maar vlug uit de miserie zijn, zodat ze veel gemakkelijker kan gaan zitten aan haar pc... en in gezondheid blijft lezen aan die gekke blog van mij...
Groetjes allemaal, en een GOEDE dag !
tot de volgende !