Nu is het zijn beurt om hier naast mij te zitten en mee te lezen wat ik typ...en wellicht ook commentaar zal leveren...
Voor de lieden uit onze streken, je hebt nog een paar minuten respijt voor de regen er is, ik zie dat het weerbericht van Munte is overgesprongen van bewolkt op regen, dus mag ik het hier "verwachten"... (Ik vind dit een slecht woord in deze context, verwachten heeft zoiets leuks in zich, en die regen ...)
Vannacht redelijk geslapen, en opgestaan zonder abnormale pijn. Dus nog een paar dagen voorzichtig zijn tot die spier (of wat het ook is) geheeld is, en dan weer proberen stillekes op te bouwen.
Ik kreeg nog geen reactie van Odiel op mijn ruimte-theorie, ofwel heeft hij het nog niet gelezen, ofwel is het ook een materie die buiten zijn dinges valt. Nu ja, het interesseert mij ook maar in zover dat ik graag eens een toets krijg op mijn blog...
Het is niet makkelijk om inspiratie te krijgen met een stilzwijgende sfinks naast je. Hij zit daar met zijn armen over kruis, en doet mij denken aan een leraar die volop bezig is zijn leerlingen te pesten met een onverwacht examen. Hij grinnikt. (Ik heb dus gelijk)
Vorige week begonnen de vissen in mijn tuinvijver al wat om eten te komen, maar nu zitten ze weer allemaal heel stillekes in 't diepste puntje van de vijver, roerloos... Met andere woorden het is nog steeds geen weer om te gaan vissen, 't water is nog te koud. Het zou eens enkele dagen goed warm weer moeten zijn, want mijn vispermis is al betaald, mijn lijnen zijn nog in orde, dus zit ik alleen nog te wachten op het ogenblik dat de vis echt in beweging komt.
Bij Luc (vis) zijn de werken nu in gang, of zullen ze binnenkort in gang schieten ! Hij heeft een lek in zijn grooooooote visvijver. Hij zal dus zoveel mogelijk water van de vijver in kuipen bewaren, en de vissen ook tijdelijk in kuipen moeten onderbrengen. Dan de rest van het water wegpompen, en in gans die grote vlakte een nieuwe vijverfolie leggen. Die folie heeft hij al liggen, maar hij wacht op zijn vriend om hem te helpen bij het leegpompen en uitvangen van de vissen, en dan het herleggen van de nieuwe folie boven op de oude. Het wordt een heel werk, en een serieuze waterrekening, want alhoewel hij zoveel mogelijk zal recupereren, het is een vijver van iets meer dan 16.000 literkes.... Wedden dat hij, ondanks het weer geen kou zal hebben? Tenzij aan zijn handen, van in dat koude water te zitten...
Ik las ooit een artikel van iemand die een vijver maakte zonder van folie gebruik te maken. Hij maakte gebruik van ... klei ! Zijn vijver was gemaakt met glooiende wanden, en glad afgewerkt. Dan begon hij van in het midden van de vijver blokken klei tegen een te zetten en te kloppen, zodat hij over heel de oppervlakte een laag klei opbouwde van een tien cm dik. Daarop legde hij dan een worteldoek (een soort vilt waar plantenwortels en dergelijke niet door kunnen) en legde dan nog zo'n laag klei. Dan vulde hij de vijver langzaam. In het artikel was de vijver dan al twee jaar oud, en bleef perfect werken. Ik zou het toch niet aandurven ! Als er vuil in het water valt en dat vuil werkt zich langzaam aan in de kleilaag, dan krijg je m.i. toch een soort kanaaltjes waarlangs het water duwt om te ontsnappen. Het voordeel is wel dat je een natuurlijke bodem hebt, en dat dus ongeveer natuurlijke plantengroei mogelijk is... Ik denk dat het systeem veiliger zou zijn als je ook begint met een laag worteldoek, zodat je de onderste laag zeker vrijwaart van indringend vuil.
Ik denk dat dit ook het systeem is dat gebruikt wordt door "Groen!" als ze hier en daar "natuurlijke" putten aanleggen om amfibieën te lokken. Ze wijzen hier op de oude drenkputten in de weiden, maar die drenkputten heb ik altijd horen benoemen als resten van de twee wereldoorlogen, namelijk putten van bominslagen, bomtrechters. Nu, wat het ook is, het zijn putten die inderdaad wel wat "leven" lokken, wij gingen er indertijd op watervlooienjacht voor onze aquariumvissen. Nu vind je die putten niet meer, en ook geen watervlooien. Ik weet niet of in het stukje West Vlaanderen, waar ik vandaan kom, nog steeds die koeieputten bestaan, of zijn die daar ook vervangen door de waterleiding, met zo'n drinksysteem ? Het zijn niet alleen de koeieputten die verdwenen zijn, ook de vele grachten tussen de velden zijn weg, en daarmee ook de kantwallen met wilgentronken... In die tijd was er veel minder erosie, omdat die kanten en die grachten barrières vormden voor de wegspoelende aarde. Maar met de ruilverkavelingen hebben ze de velden allemaal veel groter gemaakt, zonder grachten, want ze moesten bereikbaar en bewerkbaar zijn met die grote mastodonten van machines, die de grond tot meters diep in elkaar drukken en alle leven uit de bodem dooddrukken... Waar is de tijd dat je met een riek of een spa naar buiten trok, om in enkele minuten een hele doos regenwormen bij elkaar uit de grond te schudden... Nu mag ik hier in het veld voor mijn deur staan schudden tot st juttemis, er zal nog steeds geen regenworm te speuren zijn... Dus wordt de grond ook niet meer doorlucht en verdwijnt alle leven...
Wat doen we toch allemaal onszelf aan ?
Nogal een geluk dat Kyoto niet telt voor de ontwikkelingslanden, nu kunnen we het daar ook allemaal naar de kloten helpen ! Alles waarvan we weten dat het nefast is, is ook goedkoop, dus goed genoeg voor die stomme inboorlingen... Erg
ik ga stoppen, de sfinks is al een keer weggelopen, mijn teksten zijn blijkbaar niet geschikt voor 12-jarigen, ze bevatten niet genoeg horror-gehalte...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten