Image via WikipediaIk lees te veel... Ik kom tot de vaststelling dat onwetendheid een zalig iets moet zijn.Lezen over Amerikaanse Presidenten die hun Franse ambtsgenoot proberen over te halen tot een "heilige" oorlog met duistere passages uit de bijbel zijn er voor mij te veel aan.
Dat politiekers grote oenen zijn, dat wist ik reeds, doch dat het volslagen idioten zijn, dat is zelfs voor mij te veel...
Wat er nu gebeurt binnen de grote economische crisis, hoe banken mogen stom doen, hoe de belastingsbetaler die stommiteiten met zijn eigen spaargeld die stommiteiten moeten toedekken, hoe landen plots alle echte onafhankelijkheid wordt ontnomen om Europa in een stroomversnelling te brengen...
Ach, ik zou wellicht veel gelukkiger zijn als plant.
Gewoon met mijn wortels diep in de grond staan te staren naar de lucht, hoestend als er weer een temperatuursinversie is, en me vergissend tussen lente en herfst door dat gekke weer... Maar zonder zorgen, volgend jaar groei ik wel weer, en troost je, bomen sterven staande.
Ik echter ben een lezend mens...
Naar mijn mening is het schrift bij uitstek de grootste uitvinding van de mensheid.
We weten niet waar het schrift is uitgevonden, en steeds meer zijn we geneigd te concluderen dat er verschillende bronnen zijn waar het schrift, onafhankelijk van elkaar is ontstaan, maar eigenlijk heeft dat weinig belang. Belang heeft alleen dat het schrift er gekomen is !
Dank zij het schrift kon de kennis, de ervaring van de mens van generatie naar generatie doorgegeven worden. Voorheen was dat alleen mogelijk door verbale overlevering. Bij volkeren waar nog geen schrift is, werden ellenlange teksten gememoriseerd, en van generatie naar generatie zo doorgegeven. Maar bij het ontstaan van het schrift, was dit niet meer nodig, was het risico op vervorming van de tekst plots veel en veel kleiner. Wetenschap werd werkelijk weten-schap.
Het duurde nog eeuwen vooraleer er een makkelijk hanteerbaar cijfersysteem kwam, en nog een stuk langer voor de simpele nul uitgevonden werd, maar toen was zowat alles opschrijfbaar en uitrekenbaar.
De echte grote doorbraak kwam er echter pas met de uitvinding van de drukkunst met losse letters. Daardoor werden de boeken, het drukwerk in het algemeen, voor steeds meer mensen betaalbaar, en werd lezen en schrijven stilaan meer en meer gemeen goed.
Maar meteen werd ook de leugen gemeen goed...
En ook toen al was het voor de gewone sterveling quasi onmogelijk om waarheid van leugen te onderscheiden. Zelfs nu nog, in de echte wetenschappelijke tijdschriften worden regelmatig bewuste leugens verspreid, om de eigen glorie te bewieroken met uitvindingen die er niet eens echt zijn.
Van die teksten heb ik echter weinig last, omdat dit niet echt tot mijn leesvoer behoort.
Waar ik wel last van heb, is wat er dagdagelijks in de krant komt en in de media, waar gelogen wordt dat het niet mooi meer is.
Vooral gelogen met politieke redenen...
Zelfs onze "Vaderlandsche" Geschiedenisboeken staan vol leugens en verkeerde interpretaties.
Ook veelal met politieke bedoelingen. Ik herinner me goed het verschil tussen de "katholieke" en de "vrijzinnige" versie van onze geschiedenis... Beiden schreven over de zelfde feiten, maar gaven er een eigen interpretatie aan.
Heel duidelijk beiden gericht op het eeuwig gelijk aan de "goede" kant te krijgen.
(Terwijl net daardoor bij beiden voor mij alleen vraagtekens overbleven, en het begrip "juist" voor het eerst wankelde.)
Hoe meer ik lees, hoe meer ik luister, hoe minder ik zeker ben van iets.
Als er al één ding is waar ik zeker van ben, dan is het dat ik niet zeker ben, is voor mij geen tegensprekelijke zinsnede.
Ik vraag me zelfs af of er ook nog maar iemand is, die de echte waarheid kent. Hoe we het ook draaien en keren, de waarheid en de interpretaties er van zijn zo door elkaar geweven, zo geörienteerd naar die of die richting, dat het op de duur niet meer te ontwarren is.
Kortom, de enige conclusie is: er is geen waarheid meer.
Er is alleen nog de eigen interpretatie van feitenmateriaal, die hoe dan ook, beïnvloedt is anderen, door interpretaties die u opgesolferd werden.
Als er al één reden is voor al de kommer en kwel die ons nu bezorgd maakt over het heden en over de toekomst, dan is dat wel het feit dat alles leugen is... Niets staat echt vast, niets is nog echt goed, niets nog echt kwaad. Voor alles bestaan er redenen, drogredenen en rechtvaardigingsgronden.
Zelfs onze "rechtspraak" gaat niet meer recht ! Bij ieder proces worden ellenlange lijsten van verzachtende omstandigheden ingevoerd, die de misdaad moeten verzachten tot een kleine misstap, een fait divers... Zelfs daar is waarheid niet meer duidelijk en eenduidig.
Ik lees te veel...
Ik weet te veel dat ik niets zeker weet.
Maar u ook niet
de waarheid is niet meer
de leugen eigenlijk ook niet
want ieder koestert ZIJN waarheid
ergens zijn we allemaal verpolitiekt...
djudedju
tot de volgende ?
1 opmerking:
Een wat somber gestemd stukje, Toon. Ik herken er wel wat in. Ook ik denk soms dat het heerlijk moet zijn om onwetend als een hond in de mand voor de kachel te liggen. Maar toch zou ik mijn menszijn niet willen inruilen voor die onwetendheid. Een belangrijke reden hiervoor is dat ik mens ben, gemaakt door God. In dit verband ben ik blij om mij aan Zijn Waarheid vast te mogen houden.
Gr. voor jou en Anny,
Henk
Een reactie posten