Wapenstilstand

11 november 1918... ondertussen 93 jaar geleden...
De kanonnen stopten het gebulder, de geweren stopten met knallen... het front viel stil.
Einde van de eerste Wereldoorlog...
Vier jaar leed en miserie over een kilometers lang front van de dood.
Hier denken wij uiteraard op het front aan de Ijzer, maar je kunt gerust ook een heel eind front bezoeken in Frankrijk...
Duizenden en duizenden en duizenden jonge mensen lieten het leven voor de waanzin van enkele leiders. En of het nog niet genoeg was, na de stopzetting van de gevechten kwam er nog de Spaanse Griep bovenop, en nog maar eens miljoenen doden...

Het zal voor wie er midden in zat, wellicht het einde van de wereld hebben geleken, en na de Grot Oorlog zou er wel nooit meer een komen. Vredesactivisten droegen speldjes met "Het Gebroken Geweer"... en de vrede duurde... amper 20 jaar... En 't was weer van dat !
Weer een wereld in oorlog...
Nog geen 15 jaar later: Korea
en eigenlijk is het nooit meer gestopt
Altijd was er wel ergens oorlog
altijd was er wel ergens opstand
altijd was er wel ergens miserie
honger
dorst
kogels,bommen, gas, vuur, napalm... kernwapendreiging...

Het mensDOM

Kun jij je voorstellen, dat men plots gaat zeggen dat jij daar in die greppel moet gaan staan, en dat je met scherp moet gaan schieten op al wie uit die richting komt.
Schieten om te doden, op mensen die je noch van haar noch van pluimen kent...
Omdat een of andere oelewapper het je beveelt.
Ik snap het niet,
maar het gebeurt, ook nu nog, vandaag !
Ik vraag me af, is de soldaat in kwestie dan de moordenaar, of is het de bevelhebber?
Of beiden?

Ik ken wel enkele mensen waar ik boos op ben, die mij of de mijnen hebben kwaad gedaan. Mensen die ik in gedachten wel eens een goeie optater geef... Maar ik kan me begot niet voorstellen dat ik ooit een geweer zou pakken en hen zou neerschieten...
Ik zou het niet kunnen...
Ik heb ooit eens een kat doodgereden, ik kon het beest niet ontwijken door de drukte van het verkeer, en hoorde het beest kraken onder mijn wielen... Ik ben er nog steeds niet goed van, gewoon als ik er aan denk... Laat staan dat ik bewust een mens zou doden, zo maar...

11 november is een dag waarop de geweren zwegen... één keer... op één front.
De dwaasheid van de mensen lijkt wel oneindig, mateloos... onbegrensd.
Iedere reden is goed om oorlog te maken, godsdiensten, macht, grondgebied... noem maar op het klopt altijd.
De laatste tijd voeren er zelfs oorlog om de ...vrede !!!
???? Om de democratie ????

Zwaarden omsmeden tot ploegscharen... Een droom die droom blijft.
Iedereen weet dat het zo zou moeten zijn, iedereen wenst dat het zo zou zijn, en ondertussen vechten ze allemaal maar door, altijd gewettigd door een heel plausibele reden... Plausibel ???
Ach, de macht
het geld
... en soms wellicht omdat men dan niet denkt op wat niet mag geweten zijn...
mensen doden als camouflage van andere schurkenstreken.

En tegenwoordig zien we regelmatig solo-oorlogen... Een of andere oen haalt het in zijn bolleke dat hij wil sterven na er zoveel mogelijk dood gemaakt te hebben. Zie maar in Noorwegen, zie maar in Amerika en vele anderen...

Eigenlijk is er wellicht niet zo veel verschil... Een gek alleen die er zoveel mogelijk doodt vooraleer zelf uit het leven te stappen, is wellicht niet gekker dan de president die hele landen aanvalt omwille van de vrede... Denk maar aan de massavernietigingswapens in Irak... die er niet waren, maar die een voldoende (onbestaande) reden waren om het land te veroveren...

Plato heeft meer dan gelijk ! Een verstandig man doet niet aan politiek, daarom worden wij door oenen en schurken geregeerd....

(Ik vind het heerlijk als de staatsleiders daar bloemen gaan leggen voor de gesneuvelden... Pilatus had voldoende aan een teil water om zijn handen in onschuld te wassen, onze leiders doen het nu met grote bloemenkronen...)

tot de volgende ?