Volgens hen is die verzorgende staat een onding, die de burgers berooft van het eigen initiatief en hen in slaap sust. Dus opteren zij voor een minieme, daadkrachtige overheid die het privé initiatief niet in de weg staat.
Uiteraard horen bij een dergelijk systeem ook minder belastingen. Want, belastingen dat is eigenlijk een vorm van georganiseerde diefstal. Hardwerkende burgers besteden hun zuurverdiende centjes veel beter zelf, dan dat ze het aan een slokop van een staat moeten geven. (Die het dan uitdelen aan zieken, werklozen en andere oelewappers...) Een degelijk mens wil niet geholpen worden, maar wil zelf zijn boontjes doppen. Punt.
Het wordt pas een ondernemende, slagvaardige en vernieuwende samenleving als de mensen vrij gelaten worden, en niet betutteld worden door een staat die veel te log en te zwaar is, veel te veel belastingen opslokt, en de burgers die niet zelfredzaam zijn het hoofd boven water houdt.
Dat is - heel in het kort - de neoliberale theorie... Theorie die bij ons gedragen wordt door de liberalen, de LDD en vooral de NVA...
We kennen deze theorieën nu al allemaal wel. Het is immers al meer dan dertig jaar het leitmotiv in talrijke artikelen in tijdschriften, kranten en andere media, en we vinden het dik uitgesmeerd in alle liberaal getinte politieke programma's terug. Jammer voor de liberalen, maar die theorie is tot op heden nog nooit echt aanvaard, laat staan gedragen door de bevolking ! (Het sukses van de NVA is niet te danken aan zijn neoliberalisme, maar aan zijn opstelling als Vlaamse drukkingssgroep).
Integendeel, als we kijken naar het functioneren van van de Westerse samenlevingen, dan zien we eigenlijk net het tegenovergestelde! Er is geen populairder staat, dan de staat die wel zorgt voor de bevolking en voor de zwakken binnen die bevolking.
Er bestaat uiteraard geen echte meter om vast te stellen hoe tevreden de inwoners van een staat zijn, maar er werd wel onderzoek gedaan naar het gevoel "geluk" binnen de staten en grensoverschrijdend. In alle Westerse staten zijn dergelijke onderzoeken gebeurd met een zekere regelmaat. De grootste vormen van "geluk - tevredenheid" over het eigen leven treffen we volgens de statistieken aan in volgende landen (in volgorde van tevredenheid): Denemarken, Canada, Noorwegen, Nederland, Zwitserland, Australië, Zweden en Finland...
Dit zijn allemaal landen die horen bij de "verzorgingsstaten"... Zeker in de Scandinavische landen is dit heel sterk uitgebouwd. Bij de andere landen wellicht iets minder dan daar, maar niettemin, het zijn duidelijk allemaal landen die hele programma's hebben voor ouderen, zwakkeren, zieken, werklozen... en ga zo maar door...
Bestuderen we die landen eens wat beter, dan zien we dat deze landen stuk voor stuk een hoog percentage van het Bruto Nationaal Product besteden aan overheidsuitgaven. In de Denemarken draait dit zelfs rond de 60 % !!! Blijkbaar bevalt dit de Denen wel, want al jaren zijn ze steevast de meest tevreden burgers van heel de wereld ! Dat geldt trouwens ook voor de ander Scandinavische landen . Als we proberen een constante vast te stellen, dan zitten in de tevredenheidstest de Scandinavische landen steevast in de top 10...
De neoliberalen zullen nu wel zeker zijn dat deze landen het competitief niet goed doen op economisch vlak, maar dat is niet het geval, in tegendeel, ze horen bij de meest competitieve landen van heel de wereld.
Er is dus niets dat de neoliberale theorie ook ondersteunt, bijna het tegendeel ! Landen zoals Engeland en de Verenigde Staten waar ze opteerden voor die neo-liberale politiek, doen het stuk voor stuk slechter !
Hoog tijd dat onze politici (en de Europese politici) eens met de voetjes op de grond komen !
(Voor dit artikel baseerde ik mij grotendeels op een column van Maarten Van Rossem in het "Historisch Nieuwsblad" - met dank voor zijn opzoekingswerk !)
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten