de koekendoos

Vermits er meer dan één koekje in een doos zit, moet je schrijven: koekeNdoos. Geen mens die dat zo zegt, maar dat heeft er niets mee te maken. De vroede vaderen die onze taal immobiliseren zijn van mening dat die onhoorbare N een opvoedende taak heeft, en duidelijk moet doen nadenken over de schrijfwijze...Stel je voor dat iemand zou gaan denken dat men ook wel eens één koekje in één doos zou kunnen stoppen. (Stel dat Mars niet ineen papiertje maar in een doosje zit ?) hebben we dan koekedozen en koekendozen ?

Kijk, van mij doen jullie er mee wat jullie willen, ik zal me geen moment ergeren aan koeke- of koeken-dozen... Wel interesseert soms de inhoud van het doosje me. Ik bedenk plots dat ik onlangs in een grootwarenhuis zag dat de koekendozen in een grote doos verpakt zaten. Dat is dan duidelijk een koekendozendoos.... Als je een pak van die dingen op een pallet ziet staan, dan is dat duidelijk een koekendozendozenpallet. (en als een vrachtwagen vol met dergelijke belden palletten is, dan is dat een koekendozendozenpallettencamion....)

Logisch toch ?
Hoe kom ik nu aan die koekendozen ?
Deze namiddag gaan de bestuursleden van Ziekenzorg (incluis ikke) de parochies Mater, Volkegem en Welden onveilig maken met koekendozen.  We verkopen koeken voor het goede doel... (Gelukkig is hier nog geen bijkomende suikertaks op geheven...)
Ik stel zo juist iets geks vast... Als de foto's op Zemanta correct zijn, dan zijn deze drie parochies alle drie toegewijd aan St. Martinus...  En dus zijn we eigenlijk enkele dagen te vroeg met onze verkoop. We zouden die koeken moeten aanbieden op Sente Moartensaovond...
Sinte Maartens avond
de torre gaat naar Gent (toren)
en als ons ons moeder koeken bakt
we zitten geiren omtrent
stookt vier, maakt vier
Sinte Maartensavond is hier...
Ik weet niet of het nu nog bestaat, maar oorspronkelijk was Sint Maarten de kindervriend, en gingen de kinderen zingend van deur tot deur om lekkers te krijgen. Je moest zorgen dat je een hele zak snoep klaar staan had, want er waren veel kinderen, en vermoedelijk passeerden er wel enkelen twee of meer keren...

Nu is het overal Sinterklaas, je kunt geen winkel binnengaan of je breekt er de poten over de klaaspeeties ! (Oudenaards voor klaasfiguurtjes in chocolade).
Dat doet er mij aan denken dat onze kinderen toen ze klein waren door onze verhuis van West- naar Oost Vlaanderen plots taalproblemen hadden. Hier tekenden ze geen ventjes, maar peeties, en je kreeg hier geen spekke, maar een pilleke, waar vroeger pillen verboden waren, tenzij op doktersvoorschrift. Eén troost, ze lustten veel liever boterhammen dan stuutten...

Maar we gaan dus gaan leuren... met koeken. Lekkere koeken ook nog
en nu moet ik weg, naar Monique, om een voorraad te gaan halen. Deze middag komt Maria, en gaan we leuren...

tot de volgende ?