feestje

Image via WikipediaVandaag gaan we met de kinderen en kleinkinderen eens samen wat gaan eten... Straks zijn we 44 jaar getrouwd en ik ben dit jaar op pensioen gegaan, dus redenen te over om eens samen te gaan eten. Tot nu toe kwam het er nog niet van, want dat van dat pensioen, dat is eigenlijk al oud nieuws... Maar ja, 't is altijd iets, en nu met dat weekend van wapenstilstand was er voor iedereen een gaatje...

Als ik met vrienden babbel, dan valt het mij nogal dikwijls op dat wij, Anny en ik, heel weinig eens "gaan eten"... het lijkt wel of wij daar niet aan denken. En om eerlijk te zijn, ik ben al zeker even graag thuis.
Ik moet voor iedere stap buiten figuurlijk mijn eigen zichzelven bij de kraag pakken en buiten sleuren. We gaan dolgraag naar de rommelmarkt, ik ga heel graag naar de academie en zo zijn er nog wel een paar dingen, maar niettemin voel ik dat op het moment van vertrekken iedere keer weer wat weerzin... Eens ik op gang ben is dat gedaan, en ben ik content, maar ik moet mezelf in gang trekken.

Het zal de wet der traagheid zijn zeker ? Er is meer energie nodig om een lichaam in beweging te brengen dan om het in beweging te houden. Met mijn lijf gaat dit zeker op...

Ik vermoed dat ik in een vorig leven een Pasja ben geweest, neergevlijd op een massa donzige kussens, met mijn vinger knippend als ze mijn eten in mijn mond moet stoppen...
Hé, van een vorig leven gesproken.... Op een site kwam ik toevallig zoiets tegen! Ik moest mijn geboortedatum en dergelijke in typen, en dan kreeg ik mijn sterrenbeeld, mijn toekomst en ook mijn vorig leven te zien. (In 't Frans)... Ik was volgens hen in een vorig leven ergens in de vijftiende eeuw een apotheker of scheikundige... Tussen die vijftiende eeuw en mijn huidige leven was er blijkbaar niets geweest, of misschien was er daar een hel of vagevuur????
Maar terug naar die apotheker... Ik die geen jota ken van scheikunde, en er ook niet de minste interesse voor heb ???? Maar ja, in die tijd was dat nog meer planten en veel bijgeloof, en in alle twee ben ik nu nog een straffe. Ik neem op wonderbaarlijke (hum) manier de jeuk weg van een muggenbeet bij mijn kleindochter, met een blaadje van de brede weegbree, en als ik iets kwijt ben zoek ik het met een pendel... Dat van die weegbree, dat helpt, dat van die pendel helpt niet, maar ja, je kunt net zo goed zoeken met of zonder die pendel, dus waarom het dan niet eens (weer eens) proberen ???
Och, ons moeder zocht kwijtgeraakte dingen met de hulp van St Antonius... Mijn oudste zus was eens haar ring verloren in het lange gras... Ons Vader heeft een hele weide kort afgemaaid met een klein sikkeltje maar vond uiteindelijk de ring... St Antonius kreeg de beloning...
(Dat van die pendel is dus een erfelijke belasting...)
En van de planten... Daar ben ik wel heel erg in geïnteresseerd... Ik heb een hele resem boeken over planten en hun krachten... Onder meer een prachtige replica van het Groote Cruydtboeck van Rembrechtus Dodoneus (Dodoens).... In dat oude cruydtboeck is het heerlijk neuzen... Het is al zo plezant als kijken in de hele oude kookboeken van mijn vrouw... Daar vind je ook van die plezante dingen in. Heerlijke recepten om lijsters klaar te maken naast een systeem om eieren te overwinteren... Dingen die ik zelfs niet meer durf te vertellen aan mijn kleinkinderen... Want ze gaan wellicht hun opa een hele boel graden laten zinken op de schaal van hun achting...
Toen ik klein was, dan vingen we mussen en spreeuwen om op te eten... Nu doe ik boete, en voeder ik de mussen met milde hand mijn kippenvoer. En waar er niet veel mussen meer zijn, zitten er tientallen van mijn kippenvoer te snoepen... (De wraak van de mussen???)

Maar in die oude boeken vind je nu eenmaal heerlijke wetenswaardigheden... Zo zou je met een bepaald kruid te nemen, de blaren te kneuzen, in het water werpen, en zie, al de vissen komen boven drijven... Ik heb het nooit geprobeerd, ga het ook niet doen, maar het lijkt mij een soort scheikundige genocide op vissen... Je vind er ook hoe je vogellijm moet maken en hoe je dan het best en het vlugst vogels kunt vangen... Of hoe je eten moet prepareren om de vogels in slaap te doen vallen, je hoeft ze dan maar op te rapen... (Nog niet zo gek geleden kon je dit middel nog steeds kopen in Frankrijk onder de naam Corbeaudort of iets in die zin. Het was zogezegd alleen om de "schadelijke" kraaien te pakken, maar ik weet er velen die daar mee pakken fazanten wisten te pakken...)

Allemaal dingen uit een verleden... die steeds vreemder en onherkenbaarder wordt...
Als ik denk aan wat er allemaal is veranderd in de manier van denken en leven...
Als je die dingen van toen naar nu poneert, dan lijken de vorige generaties héél onbeschaafd en héél wilde mensen !!! Maar die vorige generaties, die leven nog steeds onder ons, het is echt niet zo lang gelden dat die allemaal dood zijn. Maar veroordeel hen niet ! In die tijd, hun tijd (voor een klein stukje zelfs nog mijn tijd) was dat allemaal normaal... Was dat niet verkeerd, was dat heel gewoon.

En wellicht, zullen de jonge mensen van nu, ooit dezelfde bedenkingen maken, als ik nu maak... Zal men wellicht heel anders staan tegenover het houden van varkens en kippen... of ten opzichte van het gebruik van GSM en dergelijke... Wie weet hoe de wereld er binnen 50 jaar uit zal zien... Of liever hoe de mens zal zijn, hoe zijn normen zullen zijn....

Dat is meteen ook de zwakte van de boeken waarop de geloven zijn gebaseerd (Bijbel, Koran,
Bhagavad-Gita en dergelijke)... Ze zijn geschreven in een bepaalde tijd, boden dan wellicht heel nieuwe heel verrijkende teksten aan, maar wie nu die zaken letterlijk neemt... Het gekste vind ik dat de meesten het boek van hun geloof wel letterlijk nemen, maar dat van de anderen als tijdsgebonden beschouwen...

Ach, als je het geluk hebt wat ouder te worden, dan zie je (voel je) wellicht zelf de evolutie...
Mens zijn is geen stabiel iets... het evolueert
gelukkig maar


tot de volgende ?