diarree

Image by Ronald Deventer via FlickrDit is geen propere blog...
Gisterenavond lag ik pas in bed, toen ik plots hoognodig moest...
Bleek ook nog eens van dat heel dunne te zijn. "Ach, niet erg, komt wel eens meer voor..." en terug mijn bed in.
Vijf minuten later: weer van dadde...
Diarree
En geen klein beetje. Anny naar beneden gaan kijken of we nog Imodium hadden liggen. Ja, een heel klein beetje...
Weer het bed uit.
Andere pyjama aan, was iets te laat. (of HET was iets te vroeg...)
djudedju
Heel de nacht wakker gelegen en gesch...
Mijn poep doet zeer.
Gelukkig is mijn rug wat minder erg geworden, en alhoewel het nog rommelt en bommelt in dat klein nauw buikje (!) van mij, heb ik de laatste twee uur niet meer op het toilet gezeten...
Ik zit nu heel voorzichtig wat koffie te slurpen.
Geen Yoghurt, geen fruitsap, alleen een kop koffie.
Kijken of het er in blijft.
En maar rommelen...

En dan zit je te denken; "Waar heb ik dat aan te danken ?" En dan denk je aan dat lekkere eten in Puienbroek, of aan het stuk kaas van gisterenavond... Maar denken helpt niet. Ik heb diarree, en zoals gewoonlijk weet je niet waar je dat aan te danken hebt...

Weet je, misschien komt het wel van de boze krachten die huizen in dat Zoeloe-beeldje... Dat manneke zit al jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaren op hetzelfde been te bijten, zal wellicht ook niet echt fris meer smaken, en misschien wil hij me dat duidelijk malen?

Gisteren las ik ergens over een boek met als onderwerp: "Wat zijn de zeven dingen die je absoluut nog in je leven wilt doen ?"
God, ik weet het niet... Ik heb er echt geen idee van, er is nog zoveel en nog zo weinig wat ik echt wil gaan doen. Nog zo veel, maar dat zijn dan allemaal kleine dingen, opvullingen van de dagdagelijkse dagen... zoals het feit dat ik dit jaar weer naar de Academie wil gaan, om te leren keramieken. Ik kan werken met klei, (ik leerde ooit beeldhouwen en klei hoort daar bij), maar voor keramiek moet je hol werken, en dat is heel anders. Bovendien wil ik ook de techniek van het bakken en emailleren leren. Eigenlijk is dat gek, want ik heb echt geen behoefte aan nog meer leren en bijleren, maar ik hou nu eenmaal van creëren... Ik heb het idee dat je geen volwaardig mens bent, als je niet creëert. Ik weet het, ik ben een beetje gek, maar voor mij bereik je pas in het creëren van dingen het volle mens-zijn.
Het enige waar ik helemaal géén kaas van gegeten heb, dat is muziek. Ik kan geen noot zo groot als de kerk lezen... En dat voel ik als een tekort aan in mijn mens-zijn. Dus probeer ik dat te compenseren met dingen die ik wel aan kan.
En bovendien... Door mijn rugkwaal kan ik een heleboel dingen niet meer aan, en ik heb het idee dat keramieken wel binnen bereik ligt, en een bijkomend middel kan zijn in mijn expressie.
En wie weet, misschien komt die techniek me ook nog wel eens van pas bij mijn lesgeven in de Crea van Ziekenzorg.

Ooit had ik een collega, die op pensioen ging, en dan daar zat te zitten, in een groot zwart gat. Hij had geen enkele hobby, en ging dan maar twee keer in de week kaarten, niet dat hij dat zo graag deed, maar het brak de week. Ik had, en heb nog steeds, compassie met zo'n mensen. Die weten niet wat ze missen. Maar dat ze iets missen dat voelen ze zelf héél pijnlijk aan. Dat is voor mij een bewijs op zich, dat een mens moet bezig zijn, iets moet te doen hebben. En het mooiste wat je kunt doen is het creëren... En dan denk ik heus niet alleen op "kunst"... In het programma "De Bedenkers" zagen we heel wat mensen die creatief waren in het bedenken van oplossingen voor hun of andermans problemen. De winnaar in een van de spellen was een man die een hulp gemaakt had voor een invalide dame, om zelf haar broekje aan te trekken... Dat is ook creëren, en misschien nog veel waardevoller dan het maken van mooie dingetjes zoals keramieken beeldjes...

Maar je moet je eigen ding doen... Je moet je eigen mogelijkheden blijven gebruiken, zolang je kunt, om dingen te maken, te scheppen, te creëren... Dan pas ben je volwaardig mens. Dan bewijs je pas dat wij denkende wezens zijn. Dan onderscheid je jezelf van de dieren.

En de meeste mensen zijn in onze maatschappij verplicht dit soort van dingen te doen in hun eigen tijd. De mensen die echt dingen kunnen doen, maken, uitdenken in hun beroepsleven, zijn heel dunnetjes uit gezaaid... Meestal moet je dat creatieve voorbehouden tot het leven buiten het beroepsleven. En toch... Toch ben ik er van overtuigd dat dat creatieve je ook zal helpen in je beroepsleven, al was het maar door dat je als een tevreden mens werken gaat.

Creatief zijn hoeft dus niet echt groots of Kunst te zijn... Het is al voldoende dat je echt zelf dingen doet. Misschien ben jij wel degene die oude kramakkelige meubeltjes koopt op de rommelmarkt of bij de antiquair, en die dan weken en maanden bezig bent om dat volledig op te knappen en te restaureren tot een echt mooi hebbeding... Bezig zijn met eigen initiatieven, daar gaat het hem over !
Een nieuw recept zoeken voor een heerlijke taart tot het maken van een mooi schilderij. Het kan en mag, meer nog, het moet om echt mens te zijn.

Geen mens ben je, of geen compleet mens, ben je, als je daar maar zit te zitten, naar de TV te staren... je moet bezig zijn, en liefst met iets wat je uiteindelijk nadien in je handen kunt houden, iets tastbaars. (Dat kan dus ook een muziekstuk of een boek zijn of een mooi gedicht... dat kun je misschien niet echt in je handen houden, maar het gevoel is quasi identiek)

Och, ik ben weer aan 't zagen. Maar dat creatieve, dat is voor mij echt een stokpaardje !
Ik wil het geluk dat ik zelf ervaar, ook aan jou mede delen !
Meer niet... misschien is dat wel mijn ultieme creatie ?

tot de volgende ?