Image by 1000zen via FlickrEen tijdje terug schreef ik over het rookverbod in de horeca... En beschreef hoe de rokers nu op de stoep van het café stonden te roken, onder een paraplu, wat rillend in ons prachtige zomerweer...Nu zijn er klachten gekomen van omwonenden die vinden dat die rokers op de stoep niet horen, ze staan niet alleen in de weg, ze maken ook te veel lawaai. Sluiting dreigt voor die café's...
Niet iedere herberg heeft de mogelijkheid om een aparte rookruimte te maken, dus worden die nu veroordeeld tot het sluiten van hun deuren, of tot het werkelijk alleen open zijn voor niet-rokers...
Ik ben zelf al jaren niet-roker, maar als ik in een café ging zitten met rokers, dan was dat voor mij een bewuste keuze. Het waren niet de rokers die mij "aanvielen", nee, ik zag het eerder als een aanslag op mezelf, door mezelf.
Ik geloof niet dat een echt verbod een oplossing is (kijk naar de "drooglegging" in Amerika in de jaren 30), maar dat doen ze nu ook niet echt. Ze verbieden steeds meer en meer plaatsen. Ik geloof dat het in Finland is (of een ander Scandinavisch land) dat ze nu al een verbod hebben uitgevaardigd om te roken in ruimten waar kinderen zijn dus ook de eigen huiskamer - naast alle andere verboden plaatsen !
Op één plaats was ik volmondig akkoord met het rookverbod: in een restaurant, waar het inderdaad vervelend is te eten terwijl de rook je smaak bederft.
Maar ik schrijf nu niet voor de herbergbezoekers, alhoewel ik hun lot intriest vind, maar ik schrijf voor de gehospitaliseerden en de mensen in rusthuizen... (gerusthuisiseerden ?)
In Huise zitten de oudjes nu in een nagelnieuw, mooi, comfortabel nieuw gebouw, maar de rokers moeten buiten gaan staan, in weer en wind... "Ah, Paul, een sigaretje gaan roken ?" "Ja" "Zeg Paul, wat doe je nu als het regent ?" "Niet roken hé..." een beetje triest...
Er is ruimte genoeg om daar ergens een ruimte buiten te creëren, waar de rokers uit de wind en uit de regen zouden kunnen staan... Wat gaan ze deze wointer doen, mocht het echt koud zijn ??? Een massa therapie om het roken af te leren? Een beetje manu militari, ook al is het geen echt verbod, het wordt onmogelijk gemaakt???
Ik voel mee met de rokende evenmens...
Zelf doe ik het niet (meer), maar ik weet dat het een echte verslaving is, en dat het huidig beleid wellicht aanleiding zal geven tot bizarre dingen... Ik zie zo voor mijn geestesoog een oudje stiekem op het toilet zitten roken... Alarm gaat af... groot tumult en oudje wordt na enkele overtredingen zijn rookgerief afgepakt...
Nee...
Ik geloof niet in die manier van werken.
Het is al erg als je in het UZ te Gent de zieken in hun kamerjas ziet staan onder een plastic-afdakje, lurkend aan hun sigaretje, en zich recht houdend aan het rekje waar hun baxter aan hangt.
Ik vind het maar triest.
Het zijn ook mensen, medemensen...
met een kleine onhebbelijkheid, net zoals wij er allemaal wel een paar hebben, maar tot op heden mag dat van ons nog een tijdje...
Straks komt er een systeem waarbij je de deur niet meer open krijgt als je adem naar alcohol ruikt... Of een straatverbod als je bij meer dan een betoging gespot werd, of ....
Nee...
Ik ben tegen het roken, maar niet tegen de mens die het (nog steeds) doet...
Straks moet ik naar de lijkbidder om het doodsprentje goed te gaan keuren...
drukke tijden, tijden van dood...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten