vrijdag, januari 02, 2009

fuifje

In de zaal de Qubus te Oudenaarde was er zoals telkenjare een Nieuwjaarsfuif. Rond 7 uur in de morgen ontstond er tussen twee groepen ruzie. De mensen van de organisatie wisten de zaak te kalmeren. Eén groepje trok naar buiten, iets later ook de tweede groep. Alles leek heel goed te gaan, de ruzie was blijkbaar voorbij, toen plots een iemand een mes trok en twee andere jongeren zwaar wist te verwonden... Omstreeks 7.30 uur in de morgen werd onmiddellijk de fuif stilgelegd.

Tot zover de krant. Haalde niet eens de nationale bladzijden, is maar een kleine faits-divers... Bladvulling als het ware. Niet belangrijk.

Ik heb daar moeite mee.
Er zijn een paar zaken in dat haartikeltje die mij storen.
Om 7.30 werd de fuif onmiddellijk stilgelegd... Daar blijkt uit dat dit oorspronkelijk niet de bedoeling was, normaliter zou het fuiven nog langer zijn doorgegaan...
Toen ik gisteren de beesten van Bart ging voederen omstreek 10 uur in de morgen, kwamen wij amper een vijftal wagens tegen. Wij zeiden tegen elkaar dat er toch nog enkelen waren die al op waren... We waren dus wellicht verkeerd, het waren wellicht lui die net van de dansparty kwamen...
djudedju.
Ik heb in mijn studentetijd één keer de nacht doorgedaan, en ging dan van de td recht naar de klas. Ik had de laatste uren fuif al helemaal geen pret meer, en het ging hem alleen nog over de "prestatie"... Men hoeft mij dan ook niet te zeggen dat die jongelui die daar om zeven uur nog zaten, nog echt aan het fuiven waren. Ook het feit dat er ruzie uitbrak wijst al op het feit dat ze wellicht gewoon zaten te heisen en stoer zaten te doen.
Dat de remmen dan nog zover doorsloegen dat er een mes getrokken werd... wijst ook op iets.
Ik heb in mijn lang leven al een "paar" ruzies gezien... Dan werd er wel eens gevochten, er was wel eens een bloedneus en een blauw oog, maar daar bleef het bij. Ik heb nooit ofte nooit gezien dat er geschopt of gestampt werd op een op de grond liggend slachtoffer, en messen of dergelijke heb ik nooit gezien... Bovendien was het veelal zo, dat na de vechtpartij er weer een verzoening was. Het gevecht was niet meer dan een wat extreme vorm van discussie als het ware, en eens de zaak uit "geklapt" was het voorbij...
Nu lopen ruzies veelal uit op extreem geweld, met messen en stampen (in groep) op een neerliggend slachtoffer en dergelijke meer...
Wat is er veranderd ?

Ik kan verkeerd zijn, maar ik meen dat al dit extreme te danken is aan het moderne anti-pest beleid...
Ik zou in mijn tijd een gedroomd slachtoffer geweest zijn voor pesterijen, ik was dik, ik moest zelfs in de zomer altijd dik aangekleed lopen om toch maar geen valling te krijgen, ik was veel ziek en kon niet lang blijven rennen...
Ik werd heel zelden gepest, want als iemand dat riskeerde, dan had ik hem vast en sloeg er op. Ik mocht dan dik en traag zijn, ik had veel macht en was sterker dan de anderen.
En ik kan niet zeggen dat ik ook veel pesterijen zag... Nee, in die tijd wist het "slachtoffer" zich altijd wel te weren op een of andere manier. Ieder kind heeft immers zijn zwakke, maar ook zijn sterke punten, en wie minder weg kon met zijn vuisten, was gewoonlijk wel verbaal sterker, of wist zijn plaaggeest wel op een of andere manier iets terug te lappen, al was het maar door zijn banden van zijn fiets te lossen. (Gaten in prikken hoorde niet en werd ook niet gedaan).
Het enige wat ik mij herinner van "scheve" toestanden uit mijn kindertijd, is dat er groepvorming was. Je had verscheidene vriendengroepjes, die zelden of nooit met een ander groepje speelden, want om een of andere reden klikte dat niet. Wellicht was het zo dat de meest dominanten enkele adepten rond zich hadden, en niet konden velen dat er aan zijn dominantie zou geknaagd worden... Maar dat leidde niet tot pesten in de zin zoals wij nu hele dagen horen... Hoogstens tot een discussie die soms wel een zo ver ging dat er een robbertje gevochten werd. Waarna de zaak gesloten en als afgehandeld werd beschouwd, met een eventueel nieuw evenwicht.
Nu is pesten verboden... En in werkelijkheid is er nog nooit zoveel gepest geweest als dank zij dat verbod. Want in feite zijn nu de natuurlijke evenwichten door de volwassenen helemaal scheef getrokken, en is er in werkelijkheid maar één groep meer die kan pesten, en die dat ook ongestraft kan doen! Je ziet dan ook dat de verbaal sterkeren nu de verbaal minder sterken hele dagen het bloed van onder de nagels pesten, en waar in onze tijd, de gepeste het recht in eigen handen zou hebben genomen en op een of andere manier de zaken zou hebben rechtgezet, 't zij door eens er op te kloppen, 't zij door een ander middel (vb banden lossen), mag dat nu niet meer... Want wie een daad stelt is zichtbaar en dus de schuldige.
Het is werkelijk "Verba volent", wat er allemaal gezegd, gefluisterd en gefezeld werd is niet tastbaar en wordt niet bestraft, en hij (of zij) die zich niet op die manier kan weren is het ultieme slachtoffer, die als hij (zij) dan reageert, nog gestraft wordt door de "opvoeder" (????) omdat hij agressief is...
Het is dan ook geen wonder dat er in onze maatschappij steeds meer en meer mensen rondlopen die op een bepaald ogenblik exploderen... En dan krijg je geen gewone ruzie meer, maar messengevechten, blijven stampen op een gevallen slachtoffer, zinloze vernielingen en noem maar op...
Als je voortdurend gepest wordt, en alle mogelijke verdedigingsmiddelen worden je deskundig ontnomen, dan kan het niet anders dat de boosheid in dat slachtoffer zich torenhoog opstapelt, tot het op een veel te extreme manier een uitweg zoekt.
En dan heb je dat "onbegrijpelijk" geweld...
En als je de zaak bekijkt, als "nuchter" toeschouwer, dan is het niet logisch dat iemand een mes in de ander ploft, alleen omdat hij uitgemaakt werd voor rostekop of zoiets...
Je ziet als toeschouwer immers niet dat dat rostekop er voor de 15miljoenste keer komt, en dat de "dader" net op het punt stond van het exploderen...
Dus is de enige schuldige de messentrekker...
Niet heel logisch hé ?
En waar hebben we dat aan te danken ?
Gewoon aan het feit dat in de opvoeding een kind zijn gewone gezonde agressie niet meer kwijt kan, en zijn plaats in de maatschappij niet meer kan veroveren, als hij niet tot die verbaal sterkeren behoort.
Hoog tijd dat de "opvoeders" weer tot bezinning komen, en kinderen kinderen laat zijn, met hun eigen manier om een evenwicht te vinden in hun eigen wereldje.
Wedden dat een heel stuk van die extreme dingen zullen verminderen ?

Ik heb je al eens verteld dat ik met Odile in ruzie viel in het naar huis rijden van de school op een middag. Het was er hevig aan toe gegaan, en we hadden gevochten dat het haar stoof... Na het noenmaal ging ik in de poort poort staan bij Odile, en riep hem om weer samen naar de school te rijden... Maria, de moeder van Odile riep naar mij dat ze dacht dat we ruzie hadden, maar dat was niet meer zo, wij hadden het op onze manier uit "geklapt"...Het was voorbij, en wij waren weer de goede vrienden van altijd...

Zo hoort het ook... Dat is een gezonde agressie, die geen brokken maakt, die onder kinderen tot de normale omgangsvormen behoort, en die gewoon een manier is om binnen de groep de pikorde te bepalen. Dat is zo bij de kiekens, en ook bij mensenkinderen.

In plaats van de kinderen te fnuiken in hun groei, zouden de opvoeders veel meer de kinderen hun eigen gang moeten laten gaan... Maar dat kun je nu niet in één twee, drie... Je moet het opvoedingsysteem opnieuw opstarten, en beginnen van in de wieg, met de totaal nieuwe generatie... Dat ze ondertussen een hele generatie jongeren hebben verprutst is erg, heel erg, maar niet zo maar te herstellen...Jammer!
Heel jammer... Misschien leren ze er uit, dat kinderen geen ding zijn waar mee je kunt experimenteren. Dan zou het tenminste nog iets opgebracht hebben... Maar wedden dat ze hun fouten niet willen inzien, en volharden in de boosheid ???

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: