woensdag, januari 21, 2009

Dierenliefde

Je zult al wel opgemerkt hebben dat ik behoor tot de massa mensen die van dieren houd... Maar ik ben geen fan van Gaia en Peta en ALF en dergelijke... Als het er op aan komt is het voor mij "slechts" een dier... Herinner je het feit dat ik ooit een kat moest doodrijden, omdat ik geen verkeersongeval wilde en kon veroorzaken. Maar het doet me nog steeds ergens pijn, en ik moet er maar aan denken om weer het afgrijselijke geluid van een kat onder je wielen te moeten horen...

De hierboven genoemde organisaties willen echter mensenrechten toekennen aan de dieren, let op, zij camoufleren het onder de noemer dierenrechten, maar in werkelijkheid geven ze het identieke rechten als aan ons zelf...

En dan zit ik voor mijn TV, te kijken naar een uitzending over "grote katten", en zie hoe een familie cheeta's een antilope pakt, en nog terwijl de moeder het beestje wurgt, zijn de jongen al begonnen het levend op te vreten...
Ik weet wel, het is de natuur, maar plezant vind ik het niet. Ik heb bewondering voor de snelheid, de tactische manier van jagen van de cheeta, maar dat wurgen en levend opvreten, dat spreekt me niet erg aan.
En dan steek ik mijzelf in het vel van Gaia of consorten... Moeten we niet een apart wildpark oprichten voor cheeta's, waar wij zorgvuldig en onder verdoving geslachte oude en ziekelijke antilopen voeren aan die sloebers van roofdieren? Of kunnen we ze niet omscholen tot vegetariërs, waarbij we hen voeden met supersnel lopende knolselders ?
Want dat is toch wat ze met ons als mensheid voor hebben?
En ze zwijgen momenteel nog als vermoord over het feit dat men ook bij planten heeft vastgesteld dat er reactievermogen is, dat ze zelfs op een of andere manier met elkaar communiceren en ga zo maar door... Maar wellicht zal dat het volgende actiepuntje worden... Als we het vlees ontwend zijn, gaan we ook de planten moeten laten omwille van hun rechten... en gaan we leren leven op volkomen artificieel gemaakte voedingsstoffen, vervaardigd in bedrijven die volkomen ecologisch en diervriendelijk zijn, en beplant met allerlei gewassen die ook recht hebben op hun plaatsje...
Je voelt met je ellebogen dat dit niet logisch is, niet kan... Wij zijn een deel van de natuur, we zijn omnivoren (die weliswaar in onze westerse wereld veel te veel vlees eten en te veel eten in het algemeen...), maar we zijn gebouwd op een systeem die een schakel is in het geheel.
We leven dus van de vruchten (plantaardig en dierlijk) van de aarde.
Het grootste probleem is dat wij, door ingrepen in de natuur, er in geslaagd zijn steeds meer kunstmatig te kweken voor onze bevoorrading, en daardoor een te explosieve aangroei als soort kennen. We wringen steeds meer en meer de natuur naar onze behoeften, en zien nu met schrik dat die natuur stilaan bezig is met daaraan kapot te gaan.
Ik ben wel akkoord met Gaia en co, dat we de dieren geen onnodig leed moeten bezorgen, maar stel me de vraag van waar tot waar dat loopt... Ik ken heel wat vinkenliefhebbers, je weet wel die in het seizoen met hun vink in een kooitje langs de baan zitten, de liedjes te tellen die het beestje produceert... Die mensen worden door heel wat natuurliefhebbers in het verdomhoekje gestopt, maar toch... Een vink in de natuur leeft amper 3, met veel geluk 4 jaar... Een vink in dat kooitje en 's winters in een volière, leeft meer dan 10 jaar...
Tanteke had nog een half jaar te leven, maximum !!!!... Ze zit nu in een home, op een klein kamertje, maar wordt verzorgd tot en met, en is dat half jaar al lang voorbij, en ziet er niet naar uit dat ze direct het bijltje erbij zal neerleggen... Iedereen is het er over eens dat het voor tanteke een ideale oplossing is, met alle kans op een goede oude dag... Mag dat niet voor de vink ???? Is dat dan dieronwaardig ?
Ik durf daar niet zo maar op te antwoorden. Ik weet wel dat die beestjes gesoigneerd en verzorgd worden tot en met, want het zijn de lievelingen van de vinkenier.
Net zoals tanteke gesoigneerd wordt door de verpleegsters met dienst, met dat verschil dat de vinkenier er ook nog een portie liefde bij doet...
Ik las ook een artikel over kippen... Uit het onderzoek bleek dat de kippen in een batterij minder stress kenden dan de kippen met een uitloop...
Ik vind dat een beetje normaal... Die kippen kennen niets anders, hebben dus ook geen andere verlangens, en hebben daar eten en drinken en hoeven niet te jagen en te jachten om aan een "karige bete broods" te geraken... De kippen met een uitloop moeten zich haasten en reppen om tijdig bij de voederbak te zijn, voor de anderen alles hebben opgepikt, en leven steeds met een half oog op de lucht boven hen, want vandaar komen de roofvogels en het gevaar...

En zo komen wij op de vraag wat is geluk ? Of het nu het geluk is van een dier of van de mens ???
Als mens maken wij daar een abstract begrip van, maar voor een dier of een heel simpel natuurmensje, is dat veeleer een synoniem van tevredenheid en rust... Iets wat wij al lang vergeten zijn, vooral omdat we niet meer weten wat rust is...

En zo kom ik weer tot het artikeltje van gisteren... De nood van de westerse mens op rust op ontspanning... En die hij steevast invult met lichamelijke beweging en gestresseerde reizen... Ik wil hem het recht op een reisje niet ontzeggen, integendeel, maar dat is niet "rust" niet "ontspanning"... Rust en ontspanning vinden we maar echt als we er in slagen te onthaasten. Als we iedere dag een tijd voorbehouden om eens werkelijk te niksen... Ons af te sluiten zelfs voor de gedachten die ons steeds weer besluipen en ons weer naar de wereld vol spanning voeren. In het begin is dit niet makkelijk... Een van de manieren om je geestelijk vrij te maken is mediteren. Ben je godsdienstig, dan heb je daarin mogelijkheden, ben je het niet, dan kun je mediteren over allerlei vraagstukken, zoals de vraag of een boom die omvalt in een bos waar niets of niemand is om het horen, ook lawaai maakt... of wat is het geluid als je klapt met één hand... Idioot, ja, maar het helpt je om de dagdagelijkse beslommeringen buiten te duwen en eens werkelijk te ontspannen... Als je de kans hebt, leg je dan neer op de vloer, ontspan bewust al je spieren, doe het in volgorde, eerst je benen, dan je armen en zo voorts, zo dat je zeker bent dat werkelijk alles los laat... en adem langzaam en die in en uit, met heel je buik (niet alleen met je borstkas !)... Wedden dat je in tien minuten al heel wat beter voelt ?
doen !

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: