De kleren maken de man...

Deze week zat ik op de Duitse tv-zender te kijken naar het skiën. Ik zag al springen, snelheid en ook een stukje bobsleeën...
Vooral het snelskiën hield al mijn aandacht gaande. Ik betrapte mijn eigen zichzelvens er voortdurend op dat ik zat te bidden dat ze toch niet zouden vallen. Die mannen duikelen de berg af aan snelheden van 140 en meer kilometers per uur, en gaan aan die snelheid nog wat bochtjes liggen maken...
Eentje kukelde toch om ver, gelukkig in het begin, dan gaan ze nog maar een goede 70 kilometers per uur... Gelukkig viel hij op zijn rug en zij, gleed tot tegen de nette die het parcours op sommige punten afschermden, en in een vloeiende beweging stond hij ook weer recht.
Niets gebeurd.
Maar hij stopte toch maar, niet van de pijn, niet van de schrik, maar gewoon, hij had geen kans meer om snel genoeg beneden te zijn...

Ik heb bij al die gelegenheden ook naar de kleren gekeken... Ik heb altijd geleerd dat de beste bescherming tegen de kou is: enkele lagen losse kledij boven elkaar, zodat je isolerende luchtlagen opbouwt.
Dat is allang verleden tijd.
Nu hebben ze thermopakken, die maar één laag hebben, maar van een speciale stof, die de warmte binnenhoudt, en de kou buiten. Dat moest wel, want dan kun je nauw aansluitende pakken maken, die minder luchtweerstand bieden, waardoor je nog enkele milliseconden vlugger de berg af kunt glijden...
Bij heel koude dagen deden wij vroeger twee paar echte wollen sokken boven elkaar aan, met onze voeten in normaal iets te ruime schoenen, weer het systeem van isolerende lagen aan het toepassen...
Nu hebben ze van die nauwaansluitende dingen aan hun voeten, die wellicht ook weer in een of andere speciale stof gemaakt zijn, en bovendien hebben ze nog een systeem er bij ingebouwd, waardoor het zweet er wel uit gaat, maar water er niet in kan... Eenzijdig lekke schoenen dus.
Op de olympische spelen zagen wij de zwemmers in speciale pakken, die in feite een nabootsing zijn van de structuur van een haaievel. Blijkt dat dit veel minder weerstand heeft in het water dan ons gewone mensenvelletje... Kun je ook weer enkele nanoseconden sneller...
Sneller...
Steeds maar sneller...
Ik heb een van de vorige blogs nog even herinnert aan de tijd dat Merckx de ronde won... Je moet eens opzoeken aan welke gemiddelde snelheid de tour toendertijd gewonnen werd ! En vergelijk dan eens aan welke gemiddelden de laatste tours gewonnen werden.
Als je daar gewoon naar kijkt, dan moet je tot de conclusie komen dat Merckx groot geluk had dat hij reed in een tijdvak van allemaal prutsers... Maar we weten allemaal dat het komt omdat de moderne fietsen lichter wegen, de banden beter lopen, de versnellingen veel soepeler zijn en beter aangepast, en ... de rennerspakjes heel wat minder luchtweerstand bieden... Zo rij je een stuk sneller dan Merckx in zijne tijd.
Sneller, alsmaar sneller

Ik heb in mijn peecee wat meer ram gestopt, waardoor hij weer een stuk sneller gaat, en in staat is de moderne bestanden op een adequate manier weer te geven, alhoewel, bij bepaalde videofilmpjes heb ik nog steeds wat moeite, want mijn processors en mijn huppeldepups zijn niet aangepast aan de nieuwe vereisten inzake snelheid, nodig voor de moderne peecee...
sneller, steeds maar sneller
Mijn eerste kwampjoetertje hier thuis had een harde schijf van 30 mega... Nu kun je daar zelfs geen windows meer op zetten... Met ander woorden je kunt er niets meer mee doen...

Heel onze maatschappij zit in een versnelling, die stilaan het menselijk verliest.
We zijn bezig sneller te gaan dan we geestelijk aan kunnen. De kans dat we over kop gaan is steeds groter en groter.
Geen wonder dat we steeds meer en meer mensen zien die tilt slaan, die het niet meer aan kunnen, die zich plots geestelijk gaan afsluiten van de huidige wereld...
Je hebt dat ook bij sommige mensen die misselijk worden op de achtbaan, of zelfs op een ouderwetse zwiermolen... Maar dat is gelukkig alleen een lichamelijk en snel voorbij gaand euvel...Iemand die echter geestelijke snelheid niet aan kan, en geestelijk misselijk wordt, daar is in veel gevallen niets meer mee aan te vangen... Reddeloos verloren voor onze maatschappij.

Misschien, heel misschien... Zouden we ze niet kunnen laten herstellen in die stukjes van de wereld waar ze nog niet gek zijn op snelheid ??? Ze gewoon laten leven op het ritme van de natuur, het natuurlijke ritme ?
Kunnen we dat niet inbouwen in ons systeem, dat we nu en dan echte pauzes, echte breaks hebben, waarin we breken met de snelheid ? Want nu moet je eens zien hoe ze zich "ontspannen", een rondje gaan lopen en kijken of ze hun eigen persoonlijke rekord niet kunnen beteren, op reis gaan met de auto, ver weg in zo'n kort mogelijke tijd en dan vlugvlug van het ene bezienswaardige naar het andere om toch zoveel mogelijk "genoten" te hebben... Of het oeverloos lang uitgestrekt gaan neerliggen in de zon om thuis te kunnen tonen dat uw vakantiebestemming veel sneller bruint...
Nee, eens echt ontspannen... alles uit je geest bannen, vertoeven in het zalige niets...
Waar denk je dat al die plotse interesse voor Zen en andere Oosterse meditatietechnieken op duiken??? Uit nood, grote nood, omdat wij westerlingen het onthaasten verleerd zijn.

Ik las een heel leuk bericht !!! Ik weet niet of ik over de grond moet gaan liggen rollen van de lach, of bittere tranen gaan zitten schreien !!!
Geleerde bollen (waarom nooit eens een geleerde kubus?) hebben ontdekt dat er in de gebieden waar er steeds minder mist is, de zon meer en beter de aarde kan bereiken, waardoor de aarde sneller opwarmt.
Lijkt logisch, maar waarom is er plots minder mist dan vroeger ?
Omdat de lucht veel zuiverder is !
Wat moeten we nu doen ?
Meer auto rijden om CO2 te produceren, of allemaal met de diesel er op uit om meer fijn stof te maken???
Of toch eindelijk gaan beseffen dat de aarde veel, veel , veeeeeel groter is dan wij allemaal samen, en dat klimaat onder haar bevoegdheid valt ???
Dat wij maar moeten ondergaan wat moeder aarde doet?
Ja zeker...

Hier, zie ik een klare hemel (opwarming? nee 't is verdomme koud!) en scherp afgetekende boomsilhouetten... Mooi !
Weet je, daar kan ik van genieten... Zo maar door het raam kijken, op niets denken, en genieten van de natuur, veilig in de warmte van mijn huisje... Meer moet dat niet zijn.

Vanmorgen heb ik plots vastgesteld dat al mijn morgens van gymnastiek eindelijk resulteren in een betere houding, zonder er te moeten op denken, zonder er een inspanning voor te doen. Ik wilde mijn bekken weer naar voor duwen om mijn rug recht te krijgen, en merkte, tot mijn eigen verbazing, dat mijn bekken al gekanteld stond...
Wellicht zal het nog niet heel de dag zo blijven, wellicht zal bij vermoeidheid mijn rug wel weer in zijn vervloekt boogje gaan staan, maar ik heb het gevoel dat ik een enorme stap heb gezet !
Leve de gymnastiek, leve de oefeningen in de ontspanning van je lichaam volgens de tao en de zen en dergelijke dingen... Verwacht nu niet mij te zien zitten in een lotushouding, ik zal dat wellicht nooit kunnen, ik ben en blijf een stijve hark...Maar ik heb geleerd, dagelijks via mijn turnen en via mijn ontspanningsoefeningen (meer gericht op lichamelijk ontspannen dan wel op geestelijk ontspannen), dat mijn lichaam zich beter en losser en vrijer voelt, als mijn lichaam er in lukt de spieren te vergeten, de botten te vergeten, en gewoon massa te zijn, zonder enige spanning. Dit kan maar mits een goede houding, want iedere verkeerde houding veroorzaakt spanning van spieren en/of botten... Maar gek genoeg moeten wij daaraan werken...
In onze maatschappij waar alles op snelheid, alles op prestatie is gericht, is men verleerd eens alles los te laten, alles, met inbegrip van de spieren en het skelet...

Ik begin het stilaan te kunnen, en kan het je aanraden... Ga gewoon op je stoel zitten, rechtop ! Niet met een holle rug, dus schuif je bekken iets naar voor, om het op zijn Vlaams te zeggen, schuif je dikke gat iets naar voor terwijl je rug blijft waar hij is. Hou je rug recht op, laat je hoofd iets naar boven gaan, alsof hij lichter is dan de lucht, maar hou hem recht, de kin iets naar binnen. Als je zo zit, laat dan de armen hangen, zodat je schouders en je borstkas breder worden, bevrijd van die spanning. Laat nu je spieren los, maar bewaar je houding. Je zult zien dat je geen of amper spieren nodig hebt om zo te blijven zitten. In het begin is het veel moeilijker je spieren te lossen dan je houding te bewaren... Gewoon je spieren en vlees laten hangen aan de kapstok van je rechtoppe skelet. Haal nu langzaam en die adem met je buik... Heerlijk toch dat je recht kunt zitten ? Eindelijk !!!

Tot de volgende, en ontspan je !!!