Eerst trok Anny naar de badkamer, haar wassen, en dan, het hoofd vol krulspelden, begint ze beneden alles op te ruimen, en dan te dweilen...
"Moet ik mijn voeten omhoog doen? ""Nu nog niet", twee seconden later wel.
Straks komt ze hier nog eens langs wellicht, om de bloemen water te geven, de uitgebloeide exemplaren te verwijderen, totaal uitgebloeide phaleonopsis af te knippen tot twee ogen... de papegaai zijn kot te kuisen en hem eten en drinken te geven (dagelijks werk)...
Ondertussen zit ik hier te grinniken met een deel cartoons die ik per mail kreeg van Erwin, mijn Waalse vriend.
Ik weet nu al dat de kuisperiode in schijfjes zal gaan, ook Anny lijdt aan rugpijn.
Gisteren hebben we samen de aquarium onder handen genomen, en dat is vooral mijn werk, Anny is gewoon niet groot genoeg om overal bij te kunnen. Dan ben ik zo wat een uur bezig, en heb dan drie, vier uur nodig om wat te bekomen van de pijn. Soms moet het aquarium wachten, als ik niet in een goede dag ben, moet ik er niet aan denken er aan te beginnen, dan gaat het gewoon niet... Als ik zie dat de bak weer stillekens aan een onderhoudsbeurt toe is, en ik niet in conditie ben, dan neem ik een dag rust en verzorging, om dan 's anderendaags te kunnen kuisen.
We moeten dat doen voor de kuisdag van Anny, want bij het kuisen van het aquarium mors je onvermijdelijk... Anny neemt dat dan vluchtig op, wetende dat de kuis er 's anderendaags of zo toch aan komt... even met een dweil erover om de meeste sporen te wissen moet dan maar voldoende zijn.
Vroeger was dat niets, nu zijn dat karweien.
Oud worden is zalig, maar die werkjes zouden er niet bij mogen zijn...zeker niet voor ons, die alle twee last hebben van bewegingspijn.
Ik heb het je al gezegd, de laatste tijd voel ik me goed ! Dank zij mijn dagelijkse oefeningen. Ik heb nog steeds geen bijkomende verdoving moeten nemen! Natuurlijk blijft mijn letsel er, blijf ik hevige pijn krijgen zodra ik iets doe wat mijn rug niet graag heeft, maar met wat rust en recuperatie gaat het telkens zonder ingrijpen weer naar een quasi normale toestand. Bovendien heb ik de indruk dat ik nu en dan iets langer kan bewegen dan enige maanden geleden. Eigenlijk is dat om je dood te ergeren ! Al die jaren al die specialisten afgelopen, al die pillen geslikt, en wie weet had een juiste behandeling van mijn spierstelsel het ergste leed kunnen voorkomen. Ik zou misschien niet genezen zijn, het letsel is er nu eenmaal, maar misschien was mij veel pijn bespaard gebleven ! Het ergste was het telkens en telkens weer hervallen in ontsteking van de spieren en pezen in mijn rug, zo vaak dat de spieren op den duur nooit meer ontspanden, en in een eeuwige kramp vervallen waren... De pijnkliniek heeft die cirkel doorbroken met zijn medicatie om de ontstekingen voor te blijven, maar hetgeen mij meest ergerde, de pijn die telkens en telkens weer toeslaat zodra ik iets doe, dat is er nog steeds... De zeurderige pijn is nu echter een pak verbeterd met mijn eigen therapie: oefeningen voor de spieren in buik en rug.
Nu ja, het helpt niet om er over te sakkeren, wat voorbij is, is voorbij...
Het regent (nog) niet, maar de lucht zit vol dreigende wolken. Grote grijsgrauwe wolken hangen dreigend in de lucht. Het anders zo heerlijke groen van mijn linde ziet er nu ook donker en somber uit. Waar is de zon ? Waar is die klimaatverandering naar toe ? Toen Anny van morgen de centrale verwarming een uurtje aanzette om het warm water in de boiler op te warmen, ging meteen ook de chauffage in huis aan... 13 juni, en het is koud weer !
Nu, dat is geen nieuw fenomeen, als ik denk aan regen, dan denk ik aan de zomervakantie waarin we hier in de tuin onze tuin helemaal heraanlegden, en wegeltjes en muurtjes maakten met klinkers. Bart en Koen, maar meest Bart en zelfs de op vakantie aanwezige Francis werden ingeschakeld om alles te helpen aanleggen. De wegeltjes werden uitgezet, de tweede vijver bepaald, het bruggetje over de als biologische filter werkende beplante beek, alles werd uitgestippeld op plan en dan netjes uitgemeten in de tuin, dan alles uitgegraven wat moest uitgegraven worden, en stabilisé maken, aanbrengen, vastkloppen, egaliseren op de juiste hoogte, en dan klinkers leggen... drie weken aan één stuk! Drie weken in de gietende regen (dat was ook de reden waarom Koen niet zo veel hielp, we waren bang voor zijn gezondheid in dat verschrikkelijke weer)... Iedere middag moesten we verse kledij aandoen, omdat we doorweekt waren, en 's avond nog eens... Anny waste en droogde in ijltempo onze werkkledij, en wij verzopen bijna in de regen... Maar we kregen het werk gedaan ! Francis met een zere teen van de kruiwagen die uit zijn handen geglipt was (met die regen?), bij mij hing er haast geen vel meer aan mijn handen... en idem bij Bart. Met weke handen van de natte werken in klinkers die ruwer zijn dan schuurpapier...
Die zomer blijft bij ons nog steeds dé regenzomer bij uitstek! Wellicht zijn er nog zo geweest, maar dan hebben we er niet dag in dag uit moeten in werken, en die gingen dan in stilte voorbij.
Als je kijkt in de statistieken, dan zijn juni en juli hier steevast de regenmaanden bij uitstek, dus is ons weer wellicht niet zo abnormaal, maar steekt toch evengoed tegen !
En dan mogen wij nog niet klagen, als je tegenwoordig bijna dagelijks ziet dat er mensen getroffen worden door watersnood, dat is pas erg ! Dat was er vroeger véél minder. Ik heb al tot vervelens toe gewezen op de landbouw met hun alles toesmakkende zware landbouwwerktuigen, maar we hebben ook de ruilverkaveling gehad, waardoor de velden veel groter werden, de grachtjes en kanten rond de velden grotendeels verdwenen, we kregen ook de werken van aquafin, om de oppervlaktewateren te zuiveren...maar niet in staat alles op te vangen bij te grote regenval, en natuurlijk het feit dat steeds meer oppervlakte bebouwd of bebaand wordt... Als we niet drastisch enkele stappen terug doen, zal dit probleem mijnsinziens niet opgelost raken !
Maar wie het treft is niet gebaat met mijn opmerkingen, er moet iets gebeuren.
Bij de klimaatverandering heb ik dan ook niet de indruk dat onze zomers verwarmen, bijna het tegendeel, maar wat wel veranderd is, zijn onze winters. We hebben omzeggens geen echte winters meer... Als kind heb ik het twee keer gezien dat de zee bevroren was, en de kust veranderd was in een brede strook van bewegende ijsschotsen, geen echt hard ijs, eerder bros, maar je kon er toch een end op lopen. Ik heb de winter van 62-63 meegemaakt waar het sneeuwde voor kerst en de sneeuw bleef liggen tot een eind in maart.. Toen onze kinderen klein waren maakten we mee dat de sneeuw zo dik lag dat ze als verdwenen in de sneeuw... Onze kleinkinderen weten amper wat sneeuw is, en als er eens ligt, dan moeten ze er vlugvlug van profiteren, want het blijft hooguit een dag liggen... In de tuin planten we nu planten die het tien jaar geleden hier nooit zouden hebben uitgehouden. Je ziet tegenwoordig zowat overal olijfboompjes staan.
Maar beter weer ? Nee, dat kan ik echt niet zeggen... En als de weerman vertelt dat het weer een rekordtemperatuur was, dan spreekt hij van tienden van een graad, en geef toe, dat voel je niet. Bovendien wil die stijging van graden ook niet zeggen dat het uren zon zijn...Ik denk soms het tegendeel... Maar die statistiek licht men veel minder toe, men spreekt alleen over "DE" verwarming... Zou men in de zestiende eeuw (de kleine ijstijd - zie schilderijen van Breughel) ook zo met alarmerende berichten de wereld hebben opgejaagd ? Wellicht wel, in die tijd wellicht via kerk en bedevaarten, maar ze zullen ook wel bang gemaakt geweest zijn... Net zoals nu... En toen de kleine ijstijd voorbijgleed zal men het een milde respons genoemd hebben van God op de vele gebeden en bedevaarten... Nu zullen ze het wijten aan de inzet van de industrie en de privépersonen die gedwongen mee werken aan minder luchtbezoedeling...ook al weet nog niemand of dat eigenlijk de bepalende factor is... En als het dan weer kouder wordt, denk je dan echt dat dit in dank zal afgenomen worden ????
Ik maak er mij echt niet druk om! Wat mij wel bekommert zijn de eventuele gevolgen van de opwarming in de vele lage kustgebieden, vooral in de arme landen, waar geen middelen voorradig zijn om degelijke afweer op te bouwen... Dat zal erg worden ! Maar of de rijke wereld dan echt zal wakker schieten ?
Ik ga stoppen voor vandaag. De mannen van de vuilniswagen zijn gepasseerd, ze hebben de vuilnisbak gewogen en uitgekipt, de lege bak werpen ze dan achter zich terug op... de rijweg ! Gelukkig dat ik het gezien had, gelukkig dat we thuis zijn en direkt de bak kunnen wegnemen, gelukkig dat er ondertussen nog geen ongeval is gebeurd...
Zin voor verantwoordelijkheid ?
In de vuilnisbak
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten