zoals verwacht,

zit ik nu met veel pijn... Het geven van Crea is soms wel heel zwaar. Bovendien hebben we nog voor de aanvang van Crea broodjes staan smeren en beleggen, om, naar jaarlijkse gewoonte, het jaar in te zetten met een gezellig samen eten.
Vroeger, toen we nog in de kantschool logeerden, hadden we beschikking over enkele kookvuren, maar dat is er nu niet echt meer (nog ééntje is er ter beschikking)... Bovendien was Monique dan nog in blakende vorm, en maakte een heerlijke schotel klaar, zodat die alleen moest worden opgewarmd in de verschillende ovens die we daar hadden. En Yolande en Robert stonden dan aan een paar frituurketels om de kroketten te bakken.
Maar Monique kan dat niet meer aan, en Robert is niet meer in staat nog iets dergelijks te doen...
We zijn dus noodgedwongen, door diverse redenen overgeschakeld van warm eten naar broodjes...

Nu ja, het gaat hem niet in de eerste plaats over wat we eten en drinken, maar over de gezellige sfeer.
En die sfeer was er.

Ik heb dus tekenles gegeven... En na enkele voorbeelden zelf getekend te hebben, zette ik iedereen aan het werk, om nu eens zelf die bloemen die we geleerd hadden, te tekenen. Dat liep nog niet van een leien dakje. Ik had hen geleerd hoe je in een vierkant makkelijk een cirkel kunt tekenen, in een rechthoek makkelijk een ovaal, als je eerst het vierkant en de rechthoek onderverdeeld met diagonalen en middellijnen... Ze tekenden dat allemaal netjes, eerst het vierkant, dan de middellijnen en de diagonalen, daarin de cirkel... en dan tekenden ze een vierkante bloem... Blijkbaar had ik die stap te vlug gemaakt, want bijna allemaal maakten ze dezelfde fout.

Nu ja, alles kwam goed, en na het tekenen hielden we koffiepauze, met lekkere taart van de jarige Benigna. Na de koffie deelde ik penselen uit, en verf, en gaf nog eens les, met zelf een bloem te schilderen. Voor een eerste les hielden we het op het simpele margrietje... witte bloemblaadjes, en met een heel klein tikkeltje blauw de schaduwen leggen... Hen uitgelegd dat ze moesten rekening houden met de lichtval, en dat schaduwen dus logisch moesten vallen.

Opnieuw was het doodstil toen ze allen aan het werk waren. Het vergde heel wat moeite en steeds weer individueel tonen en uitleggen, hoe je héél voorzichtig moest zijn met dat tikkeltje blauw voor de schaduw, zodat het geen blauwe streep wordt, maar een schaduw.

Ik heb er vannacht nog liggen op verder denken... Er zijn er bij die zo traag werken, dat de eerste bloemblaadjes in het wit, al droog zijn, voor ze met het blauw aan het werk komen. Daardoor is het nog veel moeilijker om met blauw echt een schaduw effect te bekomen... Misschien moet ik ze aanraden om blaadje per blaadje af te werken, én wit én schaduw vooraleer naar het volgende blaadje te gaan... Dat zal voor de traagste werkers dan ook nog nat op nat zijn...

Je ziet, het is soms een beetje zoeken hoe je het best technieken aanleert, en aanpast aan de leerlingen. Sommigen lukt het van de eerste keer, bij anderen moet je zoeken naar een werkwijze die zij ook aankunnen.

Rond 16.30' uur stopten we de werkzaamheden, en kuisten de tafels af, om de broodjes op te dienen, voor wie dat wou met een glas wijn (van de jarige Chantal) of iets anders om er bij te drinken.
Het smaakte, en het was gezellig.

Het was al iets na 18 uur voor we weer thuis raakten... Een deel van het gerief hebben we meteen uit de auto gehaald, een deel ligt er nog in. We waren alle twee moe.  Anny heeft geholpen met het bereiden van de broodjes, maakte dan de koffie en de thee klaar, zette de tassen en bordjes bij iedereen, diende op en haalde dan alle vaat weer op, waste alles af. Dan de broodjes opdienen en nadien weer alles netjes maken. Oh ja, we moesten eerst ook nog de tafels en de stoelen zetten, en 's avonds allemaal weer op de geëigende plaats terug zetten...

Vroeger zouden we daar ons handen niet voor hebben omgedraaid, nu zijn we doodmoe en hebben we pijn... djudedju
Oud worden is niets, maar oud zijn !!!

tot de volgende ?