vrijdag, januari 31, 2014

Duif is dood

Herinner je je nog de sketch van Toon Hermans, met zijn "Doif ies dood, minheer"
Naar het schijnt vind je nu zowat overal dode duiven en dode roofvogels, beiden geveld door dezelfde ziekte.

Dat er een ziekte is uitgebroken onder de houtduiven, dat verwondert me geen zier. Er is immers een grote overbevolking, en het slechte weer, minder eten voor veel te veel magen, maakt de dieren gevoelig voor besmettelijke ziektes. Dat de roofvogels daar ook bij vallen, komt omdat zij ook zieke duiven op eten.

Wij hebben een scheefgegroeide natuur.
Heel wat van de groene jongens huiveren als je spreekt over ingrepen op het bestand van een of andere soort, maar het onevenwicht is er nu eenmaal, en is te danken aan een natuur die niet meer als geheel functioneert.
Dat we steeds minder zangvogels zien, is niet alleen te wijten aan sproeistoffen en dergelijke, het is ook te danken aan een explosieve groei van het aantal kraaiachtigen, die met graagte een nest vogeljongen op eten.

De houtduiven zijn er in een te groot aantal, de kraaiachtigen en de vossen zijn er in een aantal die niet door de bestaande natuur gedragen wordt.

Ik ben geen jager, verdenk mij dus niet dat ik belust ben op jagen, maar de groene jongens werken in deze niet logisch.

Ik heb al meerdere keren gesteld, dat het kunstmatig in stand houden van de heide geen natuurbescherming is, maar een bescherming van een bepaald landschap, waarbij men de natuurlijke evolutie tegenhoudt, om de heideplanten in stand te houden. Van mij mag dat, maar dat men een dergelijk optreden dan niet natuurbeheer noemt! Dat men een kat een kat noemt, en zegt dat ze bezig zijn met het bewaren van het landschap zoals het er nu uitziet, zoals het er een eeuw geleden uitzag. Ik heb daar op zich geen problemen mee, maar men moet zich er van bewust zijn, dat men dit slechts kan bereiken, door ingrepen in de natuurlijke ontwikkeling.

Wat kan dan de reden zijn om die natuurbeheersing niet toe te passen op de levende have?

We zitten in een situatie, waarin de natuur zichzelf niet meer in stand kan houden, toch niet de natuur zoals wij die kennen uit het verleden. Mocht men de boel zijn gang laten gaan, dan zouden wij wellicht met tijd en boterhammen weer komen tot een nieuw evenwicht, maar waarin een heleboel dieren die we nu hebben, niet meer voorkomen.

Met andere woorden, als we willen dat we niet alleen de natuur qua uitzicht bewaren, maar ook willen pogen de fauna die er bij hoort te behouden, dan moeten wij weten dat wij, net zoals voor de flora, ook bij de fauna moeten ingrijpen.

Net zoals we grazers zetten op de heide, moeten we bepaalde diersoorten ook wat in toom houden. Daar zijn onder meer houtduiven bij en vossen bij. Niet dat ze de vossen moeten uitroeien, nee, ze moeten pogen het aantal draaglijk te maken voor de natuur die er nog rest, en wetend dat die natuur ook in stand moet worden gehouden.

Dat men exoten die hier floreren probeert weg te krijgen, vindt men normaal, maar dat men dat zou doen met dieren die hier van nature voorkomen, dat zou niet mogen, terwijl zij net zo goed bezig zijn, door de scheefgroei van onze natuur, de normale bevolking te decimeren.

Natuurlijk moeten we verder inspanningen doen tegen het gebruik van bepaalde sproei- en meststoffen, moeten wij blijven maatregelen nemen tegen luchtvervuiling en fijn stof, maar als we kiezen voor het behoud van stukken natuur uit de tijd van toen, dan moeten we ook durven stellen dat we niet alleen bepaalde planten moeten kort houden, maar ook bepaalde diersoorten !

Bij mij in de tuin broeden ieder jaar heel wat vogels, merels, pimpelmezen, koolmezen, mussen (jaja !), roodborstjes, heggenmussen, winterkoninkjes en wellicht vergeet ik er nog een paar, maar gewoonlijk zit er ook ieder jaar wel een paartje houtduiven en een paartje Turkse tortels in mijn lindenboom (waar ook een nestkastje zit met pimpelmezen !).
Iedere winter zit mijn tuin vol met vogels die heel goed weten dat hier meer dan één voederplaats is, dus ik hou van vogels en doe er ook wat voor. Ik kan het niet over mijn hart krijgen de houtduiven hun nest te vernietigen, maar ik ben me er van bewust dat het eigenlijk wel zou moeten.

Als je houdt van de natuur, dan moet je optreden als een geneesheer: zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

Dit is niet aan mij, wellicht ook niet aan u als individu, maar men zou als gemeenschap moeten bewust zijn van het feit dat we de natuur ook door actief ingrijpen moeten helpen.

Tot de volgende ?


Geen opmerkingen: