Zoals te verwachten viel, gaf de onderzoeksrechter aan de politie de opdracht om Angelo terug te halen uit het laboratorium.
Daar was helemaal geen verzet tegen, want blijkbaar had Angelo niet alleen invloed op de genezing van kinderen, geen enkel onderzoeksdier reageerde nog normaal op de behandelingen.
Dus was het met een brede glimlach dat de dienstdoende prof de politie voor ging naar de afdeling waar Angelo verbleef...
De man opende de deur, heel beleefd "Na U !" en volgde de agenten naar binnen in het lokaal, waar in lange rijen kooien stonden met cavia's, apen en zelfs enkele honden. De prof ging rechts langs de kooien, dan het hoekje om, en stond abrupt stil...
"Hij is weg !"
"Wie is weg? Angelo ? Wat hebben jullie er mee gedaan ? Zo niet hé ! Niet beginnen hé" De beide flikken riepen het door elkaar, maar de prof stond daar als vast geroest te staren in de gang.
Angelo was inderdaad weg !
De flikken, helemaal in hun gewone doen als ze onderzoek mochten doen, schoven de prof aan de kant, bekeken de gang op sporen, vroegen uitleg in welke kooi Angelo zat "Hij zat niet in een kooi, hij had daar zijn bed en een tafel en een stoeltje" wees de prof, naar het einde van de gang. Plots schoot hij in actie, en doorliep alle gangen van het lokaal... Niets !
Na enig speurwerk wees een van de flikken op een camera: "Werkt dat ding?" Natuurlijk werkte dat, observatie was een van de sleutelwoorden in het onderzoek op levende dieren ! Dus vroegen de flikken om de tape te mogen zien.
Daaruit bleek, dat er geen spoor was van Angelo. Ze zagen alleen een onbekende man, in een gewoon kostuum, "net hetzelfde als het mijne" zei de prof, het lokaal verlaten had, terwijl hij er blijkbaar nooit was binnen gekomen.
Dus moest die man Angelo zijn !
Het bizarre wezen, waar de geleerden geen enkel uitleg voor hadden, was wellicht ook in staat om plots van kleuter te veranderen in volwassene, van naakt kereltje in een geklede burger... Helaas liep hij op alle beelden met het hoofd naar de grond gebogen, zodat men geen goede beschrijving kon geven van zijn uiterlijk.
Angelo was weg, verdwenen !
De commissaris werd verwittigd, de commissaris verwittigde agent Vansteenkiste, en die ging op zijn beurt zijn vrouw verwittigen.
Dat was geen gemakkelijke karwei ! Probeer maar eens het moederinstinct te stillen met loze woorden, met onmogelijke uitleg ... Vansteenkiste zweette er van, maar op de lange duur kon hij de woordenvloed van zijn echtgenote doen stoppen. Niet dat ze tevreden was met de uitleg, maar omdat ze besefte dat er niets anders te vertellen was.
Child Focus werd verwittigd, maar die wilden niet optreden! Het ging niet over een kind, het ging zelfs niet over een mens. Men kon zelfs geen beschrijving geven, want uit het relaas bleek dat de verdwenen Angelo van gedaante en uiterlijk kon veranderen, hoe moeten wij dan een signalement verspreiden. Ze hadden natuurlijk gelijk !
Ik zie zo de affiches al voor me "Kind of volwassene vermoedelijk van het mannelijk geslacht, laatst gezien als volwassene in een net grijs maatpak... "
Nee, dat ging niet.
Het was een hopeloze taak. Angelo was weg, en zou wellicht wel weg blijven.
De politie en de BOB (Bijzondere Opsporingsbrigade) zou een oogje in het zeil houden, en hopen via regelmatige controles van identiteitskaarten en het opvolgen van daklozen en zwervers nog ooit misschien iets te vinden van of over Angelo... Maar veel hoop was er niet.
Als wij vooruit zouden lopen op het verhaal, dan zouden we vaststellen dat er heel veel mensen waren die hem hadden gezien, maar hij zag er zo normaal uit, zo gewoontjes, dat niemand er ook maar enige aandacht aan had besteed.
Maar hij had blijkbaar de eredienst bijgewoond in de Moskee te Anderlecht. Daar had men wel eens gekeken naar de onbekende, maar toen hij net als iedereen neerknielde, net als iedereen boog en de heilige teksten reciteerde, was er niemand die nog enige aandacht aan hem schonk. Men had wel een vreemdeling gezien in de 10-uren mis in Koekelberg, maar je zag daar wel eens meer een vreemdeling, en hij volgde de dienst net zoals iedereen, en hij zong zelfs de psalmen mee...
Wellicht was hij ook de vreemdeling die de Oosterse ritus volgde, en was hij het die in de tempel van de Jaïnisten de dienst mee deed, was hij het die in de tempel meezong tot Krisjna...
Kortom, hij volgde blijkbaar alle aanwezige, alle mogelijke en onmogelijke religies op, en toen dit ter sprake kwam, dachten de vrijzinnigen dat hij ook op een van hun bijeenkomsten aanwezig was...
Maar heel zeker was dit allemaal niet, en niemand kon een echt goede beschrijving geven. De beste kwam nog van een oud dametje: "Hij zat naast me in de kerkdienst. Ik heb hem in het begin eens bekeken, maar hij zag er zo gewoontjes, zo net als iedereen, niet te groot, niet te klein, niet te dik, niet te dun... Zo gewoon als maar kon zijn. Een mens waar je geen moment aandacht aan geeft..."
Waar was Angelo ?
Wat was hij aan het doen?
morgen het vervolg...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten