Delete

Ik ben eindelijk ook toegetreden tot de gilde van de smartphone-bezitters... Mijn oude gsm had zijn beste tijd gehad, en ik moest hem of heel de tijd afzetten om de batterijen te sparen, of voortdurend zitten opladen...
De telefoon ging nog perfect, maar de batterij was dus "op".

En smartphones kun je ook al kopen in goedkope versies, dus kon ik net zo goed een smartphone kiezen in plaats van een gewone gsm.

En dus zit ik nu al een week regelmatig te zoeken hoe ik dit of dat kan doen, hoe ik zus en zo kan uitschakelen, en vooral hoe kan ik een sms-je deleten.
Gisteren was Bart er... Die heeft een smartphone (zijn zoveelste in de rij), en hij wist me te tonen hoe ik aan "wissen" kan toekomen, want gek genoeg, een smartphone is veel Vlaamser dan mijn computer.

Ach, het zal nog wel een tijdje duren voor ik alle toeters en bellen zal kennen (en bijna zeker zal ik nooit alle mogelijkheden kennen, gewoon omdat ik er geen behoefte aan heb ! Ik kan me niet voorstellen dat ik er ooit zal zitten spelletjes op spelen... In ieder geval is Bart er in geslaagd om het vervelende fluittoontje uit te schakelen, telkens er een e-mailtje arriveerde... Want Internet zit dus heel prominent aanwezig op mijn telefoon.

Ik had al een paar uurtjes zoek gemaakt met het kijken hoe ik daar mijn "telefoonboek" in kon krijgen... Je weet wel, naam en telefoonnummer...  Ik vond het dus niet, tot ik plots het licht zag ! Gans mijn adressenbestand van mijn e-mail stond in dat telefoontje !!! Dus heb ik mijn computer opgestart, en naast alle namen op mijn adressenbestand van mijn mail-adres, nu ook het telefoonnummer gezet, en ik heb er namen bijgevoegd, zonder mailadres, met alleen een telefoonnummer... en ja hoor ! Alles is nu perfect.

En dan zit ik zo te denken...
(Dat is een teken van oud-worden)
Mijn eerste computer was een serieuze kast, en daar kon ik minder mee doen, dan met dit piepkleine telefoontje... Er zit meer geheugen in dat ding dan in die computer van toen. Ik ga zo maar op Internet, iets wat ik niet deed vroeger, want dat was toen nog heel duur en heel traag.

Maar nu snap ik ietsje van de jeugd, die heel de dag met dat ding in de hand zit, en van de wereld niet meer weet! Er zit een hele wereld op dat ding !

En stel je voor dat je als puber kunt uitwijken naar een wereld zonder ambetante ouders, die je heel de tijd commanderen dat je dit moet doen en dat net niet moogt... Nee, ze vluchten naar hun eigen wereldje, en vechten hele virtuele oorlogen uit met hun vrienden. Nu ja, vrienden, het is een beetje als met facebook... Ik heb daar ook een heel pak vrienden staan, die ik van haar noch pluimen ken ! Ze doen wel aan keramiek, en zetten regelmatig hun werken op facebook, wat voor mij dan weer een bron van inspiratie is... Er zijn er heel wat bij, waarvan ik letterlijk geen letter kan lezen, want ze schrijven in een alfabet dat ik niet ken, er zijn er bij waar ik geen woord van snap, want ik weet niet eens welke taal dat dan weer is... Maar dat kan me niet echt schelen, ik zie hun werken, ik krijg inspiratie. En heel beleefd stuur ik hen ieder jaar een korte wens bij hun verjaardag... (Gek, nu denk ik er aan, het kan best zijn dat er bij zitten die niet elk jaar op dezelfde dag verjaren, omdat ze werken met een ander kalender ! Bizar hé ?)

En wat het belangrijkste is: ik heb het vast voornemen gemaakt om die smartphone nu ook echt te gaan gebruiken... Dat wil dus zeggen dat ik, net als de meeste van mijn medemensen bijna altijd en bijna overal zal bereikbaar zijn... Nee, niet in de auto, want ik bel niet al rijden, en koop geen zo'n ding om in de wagen te zetten, maar voor de rest wellicht meestal... (In de academie zal dat ding wellicht in mijn jas blijven zitten, en de kans is groot dat ik het dan niet hoor...)

Kortom, ik doe een poging om eindelijk weer eens wat meer "in" te zijn, in deze wereld.
Al geloof ik niet echt dat dit zo'n grote verbetering is.

Maar als het me verveelt, nu weet ik tenminste al hoe ik dat kan "wissen", je weet wel: Delete...

tot de volgende ?