St. Amelberga's chapel in Mater, a submunicipality of Oudenaarde, Belgium (Photo credit: Wikipedia) |
Hen, Zij,
Trommel en fluitje !
Voor me ligt een blad papier, met de bede opnieuw te willen storten op rekening nummer... om mijn lidmaatschap te verlengen bij de Confrerie van de Heilige Amelberga. Ga ik seffens doen zie.
Op de keerzijde, zo staat op het schrijven, staat een affiche, die u voor het raam kunt hangen, indien u wilt dat Trommel en Fluitje bij u langs komen...
Ook als ik het niet uithang, Trommel en Fluitje komen toch wel langs, het is hier voor hen een vaste halte.
Als je dit schrijven krijgt, dan wil dat zeggen dat het feest van de H. Amelberga nakend is... Het hoogfeest voor Mater ! Op de feestdag van de heilige, dus op 10 juli, is er de ruitersommegang, de hoogmis, en dan het bezoek aan alle café's van Mater... (Er zijn er helaas steeds minder ! - Maar dat wordt gedeeltelijk opgevangen door tijdelijke inrichtingen, waar je ook aan het nodige gerstenat komt !)
Voor het feest worden de parochianen uitgenodigd om het feest mee te maken. Die uitnodiging werd vroeger letterlijk van huis tot huis gebracht door Trommel en Fluitje... Eigenlijk zijn dat vier mensen, de trommelaar, de fijferspeler, de nar en de man die de beurs houdt... Als je voor hen de deur opent, rammelen ze af dat je uitgenodigd wordt tot het feest, de fijfer en de trommelaar beginnen hun oeroud melodietje te spelen, de nar danst, en de man die het geld ophaalt steekt zijn hand uit... In ruil krijg je dan een bedevaartsvaantje met de afbeelding van Sente Amelberga er op, en een paar kippenveertjes ter versiering er om heen. Ik woon hier al heel lang, maar weet nog niet wie al die vaantjes aan elkaar kleeft, en wie er zijn kippen pluimt voor het goede doel...
Het vaantje wordt dan door ons plichtmatig op de schoorsteen gezet, bij de beeltenis van Sente Amelberga... Tot volgend jaar.
Al wie van Mater is, en zich op een of andere manier kan vrijmaken, komt die dag naar Mater, kijken naar de ruitersommegang (de paarden tellen) en dan pinten gaan pakken en weer kunnen babbelen met al die bekenden die je maar nu en dan en vooral op HET Feest ziet...
Hier in de streek zijn er veel ruitersommegangen, maar die van Mater is de grootste. (Al moet ik eerlijk zeggen dat ik dat alleen weet van de Maternaars...)
Wat wel tamelijk uniek is, dat is trommel en Fluitje, een oeroud gegeven, en het feit dat het feest telkens op de naamdag doorgaat, en niet, zoals meestal, de zondag na... Nee, in Mater moet je je maar vrijmaken als het feest op een weekdag valt, en dat doen ze massaal !
Zelfs de hoogmis wordt die dag druk bijgewoond, al gaat de grote meerderheid wel van de paarden recht naar het café... Op het plein staan dan ook een paar kermismolens voor de kinderen.
Om eerlijk te zijn, als ik ga (want het is lastig om er naar toe te gaan, met de wagen kun je er niet bij), dan ga ik voor de paarden. En als er weer een koets met een zesspan voorbijkomt, dan bewonder ik de paarden en de rijkunst van de menner !
Er zitten mooie paarden bij, schitterende paarden, en een heleboel gewone paarden... en soms wat oude sjokke-paarden, en een heleboel pony's in alle formaten. En dikwijls loopt er, tot vreugde van de massa, ook wel hier of daar een ezel tussen...
Ik denk dat de meeste vrouwen van Mater die middag of meegaan, of boos zijn omdat manlief te laat thuis komt...
Kortom, dit is een heerlijk stukje oude Vlaamse folklore, zoals meestal ook hier van uit de religie gegroeid... Hier in de Vlaamse Ardennen vind je nog heel veel van die hele oude vieringen... De krakelingen in Geraardsbergen, Het feest van Sente Plone (Sint Apolonia) in Elst, en nog heel veel meer... De Grote Fietel in Ronse (Sint Hermes) en de boertige Fiertels her en der, waar spot en folklore hand in hand gaan, en zoals reeds vermeld, de talrijke ruitersommegangen...
Het is een heerlijk land om in te wonen, dat Vlaanderen van ons !
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten