Een dag vol ongevallen !

Ik ga beginnen met je gerust te stellen... Niet hier, niet met ons... en zelfs niet met de onzen. Gelukkig.

Maar we zijn vandaag naar Bonsecours

gereden, een mooi dorp (stadje?) in Henegouwen, pal op de grens met La douce France... Daar was ook een rommelmarkt, en bovendien wou Anny dolgraag eens gaan eten... voor mijn vaderdag... Niet bij de Algérien waar ik dolgraag couscous ga eten, maar bij diene andere, den diene met zijn lekkere entrecôte... (tussenrib voor taalpuriteinen) waar Anny op verlekkerd is... Nu ja, ze had nog een etentje te goed van die keer in Dadizele...

Maar het bleek een dag vol ongevallen te worden...
Het begon in Ronse, waar de straat versperd was door Brandweer en Rijkswacht... Ze waren er een auto aan het optakelen en op een vrachtwagen aan het zetten... Nu ja, iets wat wellicht ooit auto was geweest... Dubbel toe noemen we dat... Gelukkig hadden we de GPS mee, want ik heb straatjes in Ronse gedaan, die ik nog nooit deed...

Dan reden we in Leuze de autosnelweg op, en plots haalde ons een snelle wagen van de rijkswacht in, met sirene en flikkerlichten... en die ging in de remmen staan. De lichten gingen van blauw over op oranje, en we moesten links van de weg gaan rijden.
Iets verder lag een auto rechts in de gracht... Hij had duidelijk links tegen de vangrail gereden, en was dan over de weg gevlogen, boem tegen de bomen, en klop! terug gevallen, naar beneden de gracht in...

In de terugweg, bijna thuis, konden we plots in Leupegem niet meer doorrijden, rijkswachters en brandweer... Anny had gezien dat de gevel van het leegstaande huis (vroeger een garage van Peugeot) helemaal (?) op straat lag... Thuis las ik in Twitter dat het een tractor was die in het huis was binnen gereden. Geen gekwetsten in dit geval... (Een tractor ? grinnik!: overdreven snelheid???)

Allee, op één eigenlijk kleine uitstap drie grote ongevallen... Voor ons meer dan genoeg !
We weten het niet zeker, maar het zou ons niet verwonderen dat in Ronse en op de snelweg in Wallonië, er minstens zwaargekwetsten waren, zo niet doden... Ik dacht luid op: "Krijg dat bericht eens voor je vaderdag..."... Maar het konden zelf vaders zijn die daar lagen...

Een mens mag er niet op denken dat je zelf zo'n telefoontje krijgen zou... Het leven is toch maar een zuchtje... en voorbij.
djudedju

tot de volgende ?