Zo nu en dan (veel te dikwijls) kan ik mij niet beheersen... Als ik een speciaal plantje zie, en het is betaalbaar, dan breng ik het mee naar huis... Zo heb ik een pak "gekke" planten die je niet zo heel vaak ziet ...
Eentje er van is een "ceropegia sandersonii", een lid dus van de ceropegia ofte het lantaarnplantje, maar dan een wat speciale vorm, het parachuteplantje genaamd....
Als je de foto bekijkt, snap je meteen hoe het aan zijn naam is gekomen. Nu bestaan er, zelfs van dit bizarre plantje ook nog eens soorten, en zo heb ik al twee variëteiten.
Het is een verwoede klimplant, die in enkele dagen vijfentwintig tot dertig centimeter ver gaat reiken met een soort stengel, om ergens een nieuw klimdoel te bereiken. Je moet dan tijdig die scheut dwingen weer naar zijn eigen pot te gaan, en rond de hem geboden stokjes te gaan groeien...
Maar nu en dan ontsnapt er eentje aan de aandacht, en zo stelde Anny vandaag vast dat de twee potten heel netjes tot één verweven waren. Niet erg, het was maar een stengeltje... Ze is een kwartier bezig geweest om uit te vinden waar het einde van dit vermaledijde scheutje zat... En dan minstens even lang om het weer van tussen al die andere krinkelende en kronkelende takjes los te werken. Eén bloem is gesneuveld, maar nu groeit de scheut weer waar hij moet groeien...
De ene soort staat al volop in bloei, en nu is de tweede pot ook begonnen met bloeien. Als je de foto bekijkt, dan denk je wellicht dat dit wel een heel erg opvallende plant is, met exotisch aandoende bloemen... Mis ! De bloemen zijn groen, en als je niet aandachtig kijkt, dan zie je ze niet eens staan. Ze zijn nochtans behoorlijk groot, ik schat dat de diameter ongeveer 3.5 à 4 centimeter is ! Dus zeker niet echt klein te noemen. Op de foto zie je ongeveer de ware grootte.
De tweede soort geeft iets kleinere bloemen, maar daar is het parachuutje niet plat, maar meer in een punt gegroeid, dus een beetje als een "torentspits", en de kleur is ook lichtjes verschillend, enkele tinten donkerder en wat meer bruin-paars bevattend.
De plantjes schijnen in Zuid Afrika thuis te horen, en dus zou de bloeitijd hier omgekeerd moeten zijn, maar wellicht heeft de zon meer invloed dan het soortgeheugen, en ondertussen bloeien die dingen hier ook al in onze zomer, tot tegen de echte winterperiode, dan een drie vier maanden rust, en hup, daar zijn de bloemen er al weer...
Ach, mijn zuster zal zeggen: "Daar is hij weer met zijn bloemen...", maar heb jij dat dan niet ? Ben je, met het ouder worden, ook niet blij met al die kleine dingen om je heen? Of ligt dit aan mijn minder mobiel zijn ? Dan zou je de laatste maanden ook al wat van die kleine dingen hebben leren appreciëren... want jammer genoeg was je ook al heel wat minder mobiel. Hopelijk gaat het straks weer met je nieuwe heup !
Maar het is een feit, dat ik steeds meer aandacht heb voor de kleine dingen in het leven. Zo stonden we gisteren in Bonsecours in een etalage van een tabakswinkel te kijken naar al die gekke pijpen... Waterpijpen tot kleine gekke metalen pijpjes... Je kon er hoogstens een halve vingerhoed tabak in kwijt... Tot we plots de versiering wat nader bekeken, en er een onmiskenbaar blad van marihuana (Wiet) zagen... Tja, wellicht rook je dat in hele kleine porties ??? Ik heb er eerlijk geen idee van, voor ons is dat een onbekende wereld.
Wel hoor en lees ik steeds meer over Cannabis (Wiet) als een medicinale plant... Bruikbaar voor het helen van diverse soorten kanker, als pijnstiller, ontstekingsremmend middel en voor nog heel wat meer zaken... Wellicht krijgen we binnen enkele jaren een heel gamma medicamenten afgeleid van de Cannabis... Ik weet dat er Cannabis bestaat die niet als Wiet kan gebruikt worden, omdat er geen of bijna geen hallucinerende stoffen in zitten, en die dan geteeld wordt als veevoeder, en als grondstof voor textiel en dergelijke. Deze Cannabis mag men kweken onder bepaalde voorwaarden op het veld. Vissers en vogelliefhebbers gebruiken ook van deze plant, het kempzaad is immers het zaad van deze soort cannabis. Maar de medicinale eigenschappen zouden blijkbaar nogal samen hangen met de hallucinogene eigenschappen... Komen we dan straks tot het kweken van hele velden Wiet ? Ten bate van de geneeskunde ? En zou dat geen open deur zijn naar het wietgebruik in het algemeen?
Planten... je ziet er is heel wat van te vertellen...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten