Iedere winter is wel wat moeilijk, omdat je dan, bij strenge vorst, de pomp moet uitschakelen, en de enige beweging in het water komt dan van een luchtpomp...
Normaliter moet dat voldoende zijn, maar in de kleine vijver hebben wij al meermalen vastgesteld dat het niet goed gelegen is, het is namelijk zo dat de wind blijkbaar de bladeren allemaal naar die hoek blaast. In de late herfst zijn dat veelal bladeren die zo nat en doorweekt zijn, dat ze meteen zinken, en op de bodem van de vijver liggen te gisten. Andere bladeren, die eerst blijven drijven, worden grotendeels weg geschept, net om de vijver proper te houden. Maar zoals gezegd, er moeten op een of andere manier bladeren in waaien, die meteen zinken...
Bij het legen stelden wij echter vast, dat niet alle leven verdwenen was ! Buiten de miljarden kevertjes en torretjes en muggenlarven en dergelijke, vonden we ook nog één springlevende vis aan (hup in de grote vijver!) en miljoenen kikkervisjes...
Ik heb een hele tijd met een fijnmazig net geschept, om zo veel mogelijk van die kikkervisjes te redden, en die zitten nu prinsheerlijk in de propere en heldere vijver rond te zwemmen...
Omwille van de kikkervisjes ga ik nu nog enkele weken wachten vooraleer nieuwe visjes in de vijver te zetten... Vrees niet, de kikkervisjes zitten niet in "dood" water, door de pomp vloeit nu water van de grote vijver naar de klein en vice versa...
Voor de herfst ga ik een fijnmazig net over de kleine vijver spannen, zodat we de bladeren er grotendeels kunnen uithouden... Een mens leert voortdurend bij, en we hebben de laatste jaren echt heel koude winters gehad, waardoor wellicht de put vervroor tot tegen of zelfs tot in de blader/modder massa...
Natuurlijk zit ik hier nu stijf en stram, en vol rugpijn. En met Anny is het al niet veel beter, zij heeft vooral pijn aan haar rechterhand, aan één vinger waar iets mankeert aan een pees. Ik heb geen idee hoe de juiste naam is van die aandoening, maar hier noemen we dat een klakvinger... Als de vinger plooit, dan moet ze die vinger weer recht trekken met haar andere hand. Als ze wat zwaarder werk verricht dan normaal, heeft ze daar veel pijn in. Eigenlijk zou ze dat moeten laten opereren, maar ze hoorde al van verscheidene lotgenoten dat het er dik inzit dat het dan terugkeert... dus blijft ze er maar mee lopen.
Ik hoorde van mijn oudste zus dat er geen vrolijk dansje af kon op haar verjaardag... Volgende week moet ze onder het mes om een nieuwe heup te laten steken... Hopelijk gaat het zo goed als met de talrijke mensen die ik ken, die met die nieuwe heup weer alles doen zoals in hun jonge jaren !
Eigenlijk kunnen ze tegenwoordig al heel wat hé ? Nieuwe heupprothese, nieuwe knieprothese, nieuwe hartkleppen, ga zo maar door... Nog een beetje en we lopen allemaal rond als bionische mannetjes en meisjes... De roestvrije mensen...
Je mag alleen de echte prijs van al die dingen niet kennen ! Gelukkig dat de mutualiteiten er zijn, of we zouden helemaal niet roestvrij kunnen rondlopen, omdat het niet betaalbaar zou zijn. En zeggen dat er dan zijn die de sociale zekerheid niet belangrijk vinden...
De mensen zouden echt meer de moeite moeten doen om de doelstellingen van de politieke partijen eens na te lezen op wat echt belangrijk is... De momenteel grootste partij in Vlaanderen zou meteen gebuisd zijn !
Nu, ik ga niet weer politieken...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten