artistenmarkt

Church of the Sacred Heart in Zottegem, East Flanders, Belgium. (Photo credit: Wikipedia)

Ik had het gehoord van medestudenten in de academie, er was een artiestenfoor in Zottegem (Bevegem)...

Eerst reden we naar Merelbeke, naar de rommelmarkt van de KWB... Zoals steeds, een mooi marktje, en ik vond er warempel nog een wandelstok... En iets verder lagen twee plasticzakken (onze pastoor zou kwaad zijn, met zijn actie tegen plastics) met daarin heel wat mooie stenen. Grote en mooie stenen, mineralen, kristallen en zo voort... Ik vroeg de prijs, want ik heb twee kleindochters die stenen verzamelen... Het was spotgoedkoop, en dus kocht ik de stenen, als een klein presentje voor de kleindochters... (Thuis bleek dat er maar één kleindochter nog steeds stenen verzamelt, de andere is er mee gestopt.)

Van Merelbeke, met de GPS naar Zottegem, naar de artiestenmarkt. Het weer was zalig, en we waren juist op tijd om ook nog de plechtige opening mee te maken. Reeds tijdens de speeches zag ik enkele van mijn medestudenten en -tes, en stonden wij te keuvelen, terwijl de "vroede" heren aan het speechen waren.

Nadien eens op het gemak langs al de kraampjes gewandeld, hier en daar eens wat gekeuveld met bekenden en onbekenden, gekeken hoe glasfusie nu eigenlijk in elkaar zit, en gezien dat het ook kan mislukken... En dan op ons gemak in de grote tent gaan eten... Frietjes met beenhesp. Lekker !

Vandaar zouden wij normaliter naar huis gaan, en we begonnen er ook aan... tot we amper een kilometer verder op een rommelmarkt kwamen... En natuurlijk hebben we die ook nog eens afgewandeld... Mooie markt, weer wat kunnen babbelen met mensen, weer een en ander gezien wat we niet kenden... en alle twee steenstokkedood en alle twee pijn...

Vanmorgen opgestaan met heel veel pijn, en getwijfeld of ik me zou riskeren te turnen. Toch maar gedaan, en zie, de stramheid is er grotendeels uit, en hoewel het turnen soms pijnlijk was, is de pijn met het turnen veel verbeterd !

Het was een heerlijke, warme dag, met plots enkele grote regendruppels. Niet meer. Echt, enkele druppels en gedaan. Hoewel er niet echt heel veel zon was, ben ik bruin geworden, en is het winterkleurtje echt verdwenen ! Joepie, we leven weer !

Deze week wordt weer druk !!! We moeten alleszins nog eens weer naar Auchan, boodschappen doen, donderdag is er vergadering van Ziekenzorg, en vrijdag de begrafenis van Johan (Fluitje)... eigenlijk zou ik ook nog naar de kaarting moeten, maar dat zal dus weer niet gaan... Ik vind kaarten best plezant, maar mijn programma is altijd veel te druk. Nu ja, ik mag er niet over klagen, het meeste daarvan doe ik mezelf aan... Moest ik het niet graag doen, ik zou er niet aan beginnen hé ? Maar weet je, je doet een aantal dingen graag, je engageert je, en dan komen daar dingen bij, die er aan vasthangen, en die vallen niet altijd op de momenten die echt passen voor je, en dan krijg je dat gevoel van druk...

Echt druk is dat niet, zeker niet vergeleken met mijn leven toen ik nog werkte... Maar er is een hele periode geweest dat mijn ziekte me niet meer toeliet nog echt iets te doen... Dankzij de dokter Crombez van de pijnkliniek in het UZ-Gent, kan ik nu weer wel een en ander, en na de grote stilte lijkt alles meteen druk...

Het is dus echt zo dat rust roest...vastroest !
En de wetten uit de fysica kloppen ook al: een lichaam in beweging blijft in beweging, een lichaam in rust is moeilijk te bewegen...

djudedju

tot de volgende ?
(op de foto: kerk van Bevegem - Zottegem)