Kruiden

Nederlands: Nasi Goreng is met de komst van de Javanen uit Indonesië naar Suriname gebracht; door het gebruik van specifieke Surinaamse kruiden en specerijen en door de invloeden van de andere Surinaamse bevolkingsgroepen, is er een typisch Surinaamse Nasi Goreng Trafasie ontwikkeld. (Photo credit: Wikipedia)

Deze namiddag gaan we met Ziekenzorg een kruidenkwekerij bezoeken... Bazilicum, marjolein en thym zullen ons verblijden met hun geuren en wellicht ook met hun smaken, want we gaan er ook een kruidenthee nutten met een stukje kruidige taart...
We zijn er al eens met enkele mensen heen gegaan, om te zien of het wel de moeite was het te bezoeken. En dat is het. Het is veel groter dan een mens verwacht van een kruidenkwekerij, een heel stuk in buitenlucht en een groot gedeelte in de serre.
Toen wij er gingen zien, was het nog vroeg in het jaar, en je zag er piepkleine plantjes, die wellicht nog niet goed beseften dat ze het zaadstadium te boven waren gekomen...

Nu ja, iedere kwekerij zal wel interessant zijn, maar kruiden, dat is iets wat we allemaal kennen, en allemaal wel gebruiken. Je kunt je weinig gerechten voor de geest halen waar geen kruiden in gebruikt worden. in sommige gerechten zitten er zelfs heel veel soorten in.

Kruiden zijn na zout, de grote smaakmakers. Na zout, want dat staat nog steeds op numero uno... Ook al weten we dat het eigenlijk niet zo gezond is, eten we veel te veel zout. Zout is immers de smaakmaker bij uitstek. Je kunt geen broodbeleg opnoemen (buiten confituur en choco), die niet in grote mate verrijkt zijn met zout.

En we worden er voortdurend op gewezen hoe slecht het wel is voor onze gezondheid. Pee, de oude man die naast ons thuis woonde belegde zijn vier-uur-boterham met een laagje zout, en hij is 96 geworden... Dus zal het wel zooooo slecht niet zijn zeker ? Maar de waarheid gebiedt ons te zegen dat in die tijd wij heel wat minder zout aten dan nu, ook al was heel wat van de dingen toen bewaard in het zout. Dat kwam dus niet door het minder zout in het beleg, maar wel door het feit dat we heel weinig beleg aten. Een sneetje hesp, daar mochten we zoveel boterhammen bij eten als we wilden, maar het bleef bij dat ene sneetje... Nu ligt er op iedere boterham een snee hesp...

We aten toen ook veel minder kruiden dan nu. En dat heeft weer een andere reden. In die tijd kenden we maar één keuken, de degelijke Vlaamse kost. Punt. Ik denk dat ik al zo'n 14 à 15 jaar zal geweest zijn, voor wij thuis voor de eerste keer spaghetti kregen, en dan was dat nog uit een doosje, Miracoli om het niet te noemen. Die Miracoli was voor ons het eerste "vreemde" voedsel...  Wij kenden hooguit macaroni van Soubry, met kaas en hesp in, maar dat was blijkbaar al lang behorend bij de Vlaamse keuken...

Barbecue, Chinees, en andere Couscous, dat waren zaken waar we zelfs nog nooit van gehoord hadden. Mocht ik dat nu vertellen aan mijn kleinkinderen, dan zouden ze weer denken dat opa het allemaal niet zo goed meer weet, want voor hen is dat allemaal gaan behoren tot de eigen keuken.  Als je het zo eens bekijkt, dan is er ook op dat gebied verschrikkelijk veel veranderd... Maar of dat allemaal ten goede is ???

Neem nu de ananas... Als kind kenden we dat uit blik. Pas een hele tijd later kon je hier ook de vruchten zelf kopen, maar die waren bijlange niet zo lekker als die uit blik. Dat kwam omdat ze onrijp geplukt waren en in grote schepen naar hier werden gevaren. Nu koop je lekkere rijpe ananas in de winkel, die speciaal voor onze verfijnde smaakpapillen worden overgevlogen met grote vrachtvliegtuigen... Ik moet je er geen tekeningetje bij maken, niet over de belachelijke prijs die de boeren ginder krijgen, en zeker niet over de verschrikkelijke massa vervuiling het vervoer van die ananas kost aan ons milieu... Maar lekker is ie wel.

Als kind keken wij met grote ogen naar een neger, en op de expo 1958 was er zelfs een negerdorp neergepoot, waar negers fungeerden als kijkobject voor die verwonderde massa kijkers....
Mocht je dat nu doen, dan werd je meteen veroordeeld als racist.
Toen was het normaal.

Nu gaan we naar een kruidentuin...
Je weet wel, die dingen die je gebruikt om al die heerlijke smaken te bekomen van de keukens van ginder ver. Want je kreeg van de chef van dat kleine restaurantje ginder ver in de Haute Savoie dat receptje, en daar heb je maar liefst twaalf soorten kruiden bij nodig...
En voor de couscous staat er ergens een potje Ras El Hanout... Wat daar allemaal in zit ???

Wie weet er nog hoe lekker hazelnootbruin gebakken boter smaakt bij een schep puree ? Boter is slecht voor de cholesterol !!!!

djudedju

tot de volgende ?