Opel Olympia (Photo credit: Wikipedia)Misschien vind je dat niet opzienbarend, maar het is wel zo, dat die prothese zelf de signalen naar de hersenen zendt, waardoor de betrokkene ziet.
Want eigenlijk gebeurt de beeldomzetting, het zien, in de hersenen.
Dit is dus een fantastische uitvinding, een dood ding, die signalen naar de hersenen zendt, net zoals een "levend" netvlies zou doen. Het beeld is nog niet zo scherp als van een normaal netvlies, maar het is "zien" !
Nu en dan lees je dus niet alleen over nieuwe uitvindingen om beter oorlog te voeren, maar ook over echt nuttige uitvindingen.
Dat men bezig is met het testen van een vliegtuig die zo'n slordige 7.000 km/uur vliegt, dat interesseert me veel minder. Dat men daardoor binnen afzienbare tijd van London naar New York zou vliegen vind ik niet echt belangrijk.
Ik vind dat wij als mensen al veel te rap reizen... Voor mij hoeft dat niet nog vlugger te gaan.
Ooit was er een tijd, waar mijn overgrootmoeder en misschien zelfs mijn grootmoeder, te voet van Nieuwpoort naar Oostende stapten (17 km), zomaar, om op familiebezoek te gaan. Ons moeder wist daar nog van, en wist er bij te vertellen dat ze niet met lege handen ging, maar een paander aan haar arm droeg (Een soort boodschappenmand van biezen).
In het begin dat ik getrouwd was, ging ik met de fiets naar het werk, 17 km ver. Nu is er omzeggens geen mens meer die op die manier op familiebezoek zou gaan of zou gaan werken. Dat duurt veel te lang, en als het slecht weer is...
Zelfs met de bromfiets vinden ze 17 km ver rijden om te gaan werken al knap ver.
In enkele generaties is er dus heel wat veranderd. Mijn moeder ging gaan kijken naar het eerste vliegmachine boven Nieuwpoort (Olieslaeghers)... nu moet je al geluk hebben om een hemel te zien zonder vliegtuigen of condensstrepen.
Onze eerste auto, een Opel Olympia, haalde wellicht geen 100 km/uur... De oorspronkelijke Fiat 500 deed maar maximum 80 !
We zijn niet alleen steeds meer beroep gaan doen op de auton maar die auto is ook steeds maar sneller en sneller geworden, zo erg, dat men na een tijdje overal borden ging plaatsen met maximumsnelheid, om die veel te vlugge dingen af te remmen. (Kon men die auto's niet gewoon minder vlug blijven maken?)
Ach, ik ga de "vooruitgang" (What's in a Name ?) niet tegenhouden, maar toch heb ik mijn bedenkingen nu en dan. Nu, op dit eigenste ogenblik rijden hier tientallen moto's voorbij, aan een veel te hoge snelheid (Max 50 !)... Er is weer ergens een of andere organisatie die de Vlaamse Ardennen met zijn smalle en bochtige wegen heerlijk terrein vindt om door te snorren met zware moto's.
Ik kan genieten als ik die mooie machines bekijk, maar waarom moeten ze zo nodig te snel rijden?
Het lijkt wel of we, zelfs op een feestdag, zelfs tijdens onze vrije uren, altijd en altijd maar gehaast moeten zijn.
Wandelen is er haast nooit meer bij. Met veel geluk stappen, maar echt kuieren (het verticale luieren zei Toon Hermans), dat is er niet meer bij.
Kuieren van bloem naar bloem al helemaal niet meer. Wellicht verdenkt men je dan van een of andere ziekte.
Onthaasten...
een hoognodige receptuur voor deze wereld !
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten