The town of Zingem from the west (Photo credit: Wikipedia) Een paar jaar geleden kenden wij deze man nog van bij, nog van ver... Nu weten we dat het familie is, dat wij hem regelmatig zien op de rommelmarkt in Flanders Expo te Gent...en dat hij de stamboomfanaat is van de Pauwelkes...
Sinds we Marc kennen, kennen we heel wat meer over de familie Pauwels, de kant van de moeder van Anny. De Pauwels zijn allemaal afkomstig uit deze streek, gaande van Zingem tot Waregem en Zulte... Tenminste, deze tak van de Pauwels. En sindsdien weten we ook dat ook Marc De Bel, de jeugdboekenschrijver, ook al familie is.
Nog niet zo lang geleden schreef ik in deze eigenste blog over "familie", en hoe door de moderne tijden, dat begrip vager en vager is geworden. Waar vroeger iedereen van de familie, iedereen van de familie kende, want ze woonden allemaal in het zelfde dorp of hooguit een dorp, twee dorpen ver van elkaar. Bij heel wat families kun je dat nog zien, omdat er grote groepen naamgenoten in het zelfde dorp, of toch in dezelfde regio wonen. Bij mij als Goderis loopt het niet verder dan West Vlaanderen, en pas sinds de twintigste eeuw is er wat verspreiding aan het komen. Maar je kunt rustig stellen dat, als een Goderis (Godderis, Godeeris en andere vormen) tegen het lijf loopt, dat het van oorsprong West Vlamingen zijn.
Het is alleen te danken aan het feit dat er hier en daar mensen zijn die zich geroepen voelen om een stamboom op te stellen, dat we nu familie ontdekken waar we er geen vermoeden meer van hadden.
Neem nu Marc Pauwels, totaal onbekend, maar toch niet eens verre familie. Zijn Vader en de Moeder van Anny waren neef en nicht van elkaar. Marc en Anny zijn dus achterneef en achternicht van elkaar en van onder meer Marc De Bel... Maar Marc woont nu in Aantwaarpen (Antwerpen) en is er dus eentje van de generatie der uitwijkelingen.
Ik ga niet vertellen dat er vroeger geen dergelijke uitwijkelingen waren, maar ze waren er heel zelden... Het is eigenlijk allemaal pas goed begonnen met de industrialisering van onze gewesten. Steeds meer dorpelingen verhuisden naar de stad... Door de industrialisering was de huisnijverheid niet meer leefbaar, en het was in de fabriek gaan werken of doodgaan van de honger. Ook de mijnen en de grote industriën zogen mensen van heinde en ver op... Ik zag ooit in La Wallonie een naambordje van een Godérie... Wellicht een van de Goderissen die ooit in Wallonië verzeilt geraakte op zoek naar werk, naar inkomen, naar eten voor vrouw en kind... en van wie de naam door een ijverige stadsbediende wat verhaspeld werd...
Maar naast de industrie was er ook verspreiding van het volk (en dus van de eigennamen) door oorlogen... Meisjes kregen kennis met een soldaat uit den vreemde, en of zij trokken mee met de soldaat, of de soldaat bleef hier hangen. In de regio Brugge vindt je nog heel wat Diaz... Wellicht van een Spaanse soldaat ?
En dat brengt ons tot de voorlaatste grote categorie: de handel... Vooral de scheepvaart zorgde voor verspreiding van namen in "den vreemden"... Matrozen die ziek werden, werden nogal eens achtergelaten in de haven, en als ze genazen, dan waren er daar bij die bleven hangen en daar huwden...
En dan tenslotte de honger... Hoevelen van ons volk zijn er niet geëmigreerd door de honger ? En het was heus niet alleen naar Amerika, het land van beloften... Heel wat mensen gingen van hier uit als seizoenarbeider naar Frankrijk, en bleven daar hangen...
Vlaanderen heeft een zeer bewogen geschiedenis achter de rug... Dus zijn er zowat overal Vlamingen belandt en gebleven, en zijn er verschrikkelijk veel eigenlijk vreemde namen hier blijven hangen... De grootste reden, als je alles bij elkaar neemt, was en is de honger...
Eigenlijk zouden we dus allemaal moeten nadenken vooraleer we reageren op de vele immigranten... Het is niet nieuw, we hadden nog al perioden waar wij rijk waren, en waar velen hier naar toe kwamen voor de handel, voor het werk, voor de welvaart... Het was ook dikwijls omgekeerd... Er waren veel perioden waar wij de armen waren in de wereld van toen, perioden waarin wij uitweken naar streken waar werk en eten was te vinden...
Laat ons dus niet ongerust zijn over de immigratie nu... Ze zullen wellicht, zoals in het verleden, opgeslorpt worden in het geheel... Met invloed op dat geheel...Ons volk is door de geschiedenis een echt mengelmoesje geworden. Wij hebben geen type à la Zweden, waar bijna iedereen lang is, blond is en een lange schedelvorm heeft... Nee, hier zie je alle kleuren door elkaar, alle lengten en alle schedelvormen... En weet je, dat is niet slecht !
Hondenliefhebbers weten dat raszuivere honden veel minder sterk zijn dan de straathond...
Maar in dat licht is het wellicht ook een beetje gek dat wij ons zo sterk profileren als Vlamingen... Met die geschiedenis achter ons... Nee, niets om beschaamd over te zijn, maar heel blij, want wellicht is het net dat mengelen wat van ons een gezond en nijver volk heeft gemaakt ?
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten