Om meer te weten te komen over Mars, of er leven is, of was.
... en wellicht ook of het wel te doen is, daar ooit met mensen naar toe te gaan en er een basis op te richten.
Zou Mars dan, net als Antarctica, het statuut krijgen dat het van iedereen (of van niemand?) is? Of wordt het binnenkort ook een reuzegrote twistappel ? (Wist je dat Denemarken nu een optie aan het stellen is om eigenaar te worden van de Noordpool ?)
Je kunt nu stil staan bij de fantastische prestatie om een 900 kilogram zwaar machine naar Mars te sturen, dat machine zo te bouwen dat het jaren kan blijven werken en onderzoeken... Maar je kunt je ook de vraag stellen wat we daar gaan doen, als we nog niet eens de helft weten over onze eigen aarde, als we niet weten hoe we onze vervuiling een halt kunnen toeroepen, of de Global Warming wel omkeerbaar is, of dat het eigenlijk al veel te laat is ? Als het klopt dat de opwarming die we nu kennen komt door de vervuiling van 80 jaar geleden, dan zitten we hopeloos in de knoei !
Maar in ieder geval, hoogspringen en verspringen is gewonnen door NASA... Laat die olympische atleten maar al naar huis gaan, ze zijn te laat.
Maar ik zou ik niet zijn, als mij fantasie ook hier niet weer op hol sloeg...
Stel...
Misschien was er ooit leven op Mars, leefden er indertijd wel marsmannetjes en marsvrouwtjes. Hadden die een prachtige beschaving, schoten ze raketten de ruimte in om het universum te verkennen, hadden ze fabrieken en maakten ze verschrikkelijk gesofisticeerde dingen... en produceerden ze massa's CO2...
En zie, daar kwam een global warming, waar een van hun politici probeerde voor te waarschuwen...
Maar hij was, helaas,
hopeloos te laat.
En Mars kende zijn "grote uitsterven"...
En ij, wij gaan nu van op onze stervende planeet ginder vaststellen hoe we het hier niet hadden moeten doen.
Ik stel bij me zelf vast, dat ik stilaan ga behoren in het illustere rijtje van hen die het einde van de wereld voorspellen... Maar ik voorspel niet het einde van de wereld, wellicht zelfs niet het einde van de mens... Maar ik ben wel zeker dat we nu in een periode zitten, waar de wereld zoals we die nu kennen, in ijltempo aan het veranderen is, dat heel wat dier- en plantensoorten in een verschrikkelijk hoog tempo aan het verdwijnen zijn... En dus voorspel ik nu het einde van de wereld zoals we die vandaag kennen. Morgen is al een andere wereld, met weer enkele planten- en enkele diersoorten minder.
Niet ik, maar andere onheilsprofeten voorspellen dat binnen 100 jaar wellicht 70 % van onze fauna en flora niet meer zal bestaan.
Toch ben ik redelijk zeker, dat als er één soort is met kans op voortbestaan, dat de mens dat dan is. De mens is een verschrikkelijk flexibel wezen, vooral door het feit dat hij verstand heeft. Hij zal wellicht in staat zijn om zijn wereld aan te passen aan zijn behoeften, ook al zou dat door het oprichten van een soort serres zijn voor het overleven.
Met andere woorden...
Wellicht is het dat deeltje van de wereld, dat eigenlijk verantwoordelijk is voor het grote uitsterven, dat ook het meest kans maakt op overleven, want daar zit het geld, de macht, de wetenschap... In de derdewereldlanden is er veel minder kans op technische hoogstandjes dan hier.
De dader zal wellicht ook nog eens beloond (nu ja...) worden voor zijn misdaden.
Maar of ze het op lange termijn zullen redden?
Ik geloof het eerlijk gezegd niet.
De mens is veel te kortzichtig. Wij leven niet voor hen die na ons komen, wij hebben een "cultuur" (?) opgebouwd die gericht is op onmiddellijk genieten, op onmiddellijk welzijn, op tijdelijk en onmiddellijk welvaren...
Wij hebben hooguit oog voor onze eigen kroost en eventueel nog wat voor hun kroost, maar niet voor kroost en nakomelingen van anderen, net of dat niet aan elkaar vast hangt, net of dit niet afhangt van het lot van de wereld op zich.
Ach, ik werp geen steen... Ik was niet beter. Het is pas met ouder worden, of met het ziek zijn en het steeds meer besteden van steeds meer tijd aan denken en lezen, dat ik tot dergelijke conclusies ben gekomen. Want geef toe, hoe vaak denken wij aan de global future ? We sakkeren hooguit over die global warming, maar eigenlijk liggen we er (nog ) niet van wakker... Het idee dat de zeespiegel zal stijgen, reeds aan het stijgen is, dat interesseert ons niet echt. Niet in die zin dat we er alles op alles gaan op zetten om echt persoonlijk minder te gaan vervuilen. Nee, we troosten ons met het bezit van een geïmporteerde bloemsoort....
En dan zit ik op mijn knieën te genieten van mijn mooie daglelies...
En heel de wereld interesseert me niet.
Ik leef.
Nu.
Goed.
wat zouden we dan in hemelsnaam nadenken over morgen, over volgend jaar, over binnen een eeuw ?
djudedju
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten