Kip aan 't spit...

Yoga at Wellspring Vancouver (Photo credit: Wikipedia)

We kwamen terug van de rommelmarkt, en we weten daar daar langs de baan een kraam staat met kippen en ribbetjes aan het spit. Zou wel eens lekker zijn... Als er niet te veel volk staat... Want we houden niet zo van wachten...
Ja ! 't Ziet er goed uit, stop maar...
Anny uit de wagen en ik zet me geduldig te wachten.
en te wachten.
en te wachten.
Wagens voor mij rijden weg, stukje naderbij rijden..
en maar wachten...
en maar wachten...
30 mensen stonden er voor me !
En kijk maar eens, er staan er al weer zo veel achter mij !
En weet je, al diegene die hun bestelling al vroeger deden, mogen voor om hun pakketje op te halen...
En 't waren de laatste ribbetjes.

Ik drijf niet over, (doe ik nooit,)maar het duurde wel een half uur voor Anny terug was, met kip en de allerlaatste ribbetjes...
Kip voor vandaag
ribbetjes voor morgen.

Ach, het is zondag, en de tijd is de onze, op bijna alle dagen die we nog hebben. Natuurlijk niet op de dagen dat we ergens naar toe moeten... Alhoewel er eigenlijk heel weinig is wat nog echt MOET...
We zijn op pensioen, allebei de 65 voorbij.
En straks (nu ja binnen 7 maand) zijn we 45 jaar getrouwd...en ben ik al weer 66 geworden... De tijd gaat verschrikkelijk snel, maar niet als je moet wachten.
We zijn ongelukkig als de tijd zo snel gaat, en we kunnen het niet hebben als de tijd niet voorbij lijkt te gaan... We zijn gek.
U ook, want geef toe, u denkt daar net hetzelfde over...
Met het weer hebben we dat ook. Als het regent is het verschrikkelijk vervelend, en als het een hele tijd droog en warm is, dan zou het best eens mogen regenen, en doet het dat dan, dan zagen we na twee dagen al weer dat het wel eens goed weer zou mogen zijn...

De menselijke onvrede, het menselijke zagen, het menselijke klagen, het hertefretten, het jeremiaden... Geen betere voorbeelden dan "Het weer" en "De tijd", maar er zijn er nog, de prijs van de brandstof, de programma's op TV en nog vele andere.
De leukste vind ik wel de TV: Zie je ze zitten voor het scherm, stug kijkend naar de TV en ondertussen zeggen dat het weer op niets trekt... Hola ! Er staat een knop op je TV (zong Doe Maar ooit)... Maar nee, je doet die bak niet uit, nee, je blijft obligaat kijken naar iets waar je je over ergert.
We zijn gek.

Eigenlijk maken we onszelf voortdurend ongelukkig op die manier. Moet je wachten? En dan? Gaat het vlugger als je je zelf zit op te winden? Nee toch ? Zouden we dan niet beter onze ziel in lijdzaamheid bezitten? Niet beter wat leren van de Yoga en de Zen en andere kunsten die ons westerlingen zo vreemd lijken? Oh ja, er zijn wel westerlingen die yoga beoefenen, maar dan doen ze de oefeningen, proberen zo goed mogelijk hun benen in een platte knoop te leggen en hun armen in een vissersknoop, en wie dat het beste kan is pas een Yoga of is het yogi of hoe heet je dan ook weer ....
NEE !!!
Yoga is vooral de kunst "weg te zijn van de wereld"... Die gekke houdingen zijn eigenlijk bijzaak, de kern is het beheersen van je geest, en dat andere dat zijn oefeningen om je lichaam te beheersen, als een beetje houvast voor het echt moeilijke, de geest beheersen...
Wij zien dat niet, wij vergeten dat.
Wie wil er nu in hemelsnaam zijn eigen geest beheersen als het zo leuk is anderen te overheersen... Baas te zijn, dingen te veroveren, te hebben...

Ik slaag er begot ook niet in mijn geest te beheersen. Ik ben al wel een stuk verder dan vroeger, maar ik denk dat dit veeleer komt door de jaren, dan wel door het verwerven van diepe wijsheden...
Het is makkelijk zat, als je niets hebt dat je hindert, maar als ze me kwaad maken, dan ben ik... Helemaal niet yoga... of zen of ...

Maar wachten, dat heb ik toch al geleerd !
 Ik heb dan ook verschrikkelijk veel kunnen oefenen
in de files
in de wachtzaal van de dokter
op het verschijnen van de ober

djudedju

tot de volgende ?