winkelen

Vandaag "mocht" ik weer naar Auchan rijden, we hadden weer voorraad nodig. Nu ja, ik zie niet echt tegen winkelen op, ik laat Anny maar shoppen, en ga eens neuzen in al de dingen die mij interesseren. Je ziet mij dan bij de boeken, de tijdschriften en de bloemen en planten, en ook bij de speciale aanbiedingen.

Niet dat ik daar iets nodig heb, maar daar zijn dingen te zien die mij tenminste iet of wat interesseren.  Je ziet eens andere tijdschriften, boeken die ik eens doorblader en dergelijke meer, tot Anny weer verschijnt... En we naar de zaken gaan die ons beiden interesseren. Ik moet mee naar Fruit en groenten, omdat ik de fruiteter ben, en de groentennamen in het Frans voor Anny veelal latijn zijn. Ze weet dan wel wat ze wil hebben, maar er staan een massa bordjes met soms vreemde namen. Ik ken ze ook niet allemaal, maar door wat ik wel ken uit te sluiten weet ik wat er rest.

Wat je er wel vindt zijn een heleboel van die exotische fruit- en groentensoorten. In Frankrijk wonen heel veel mensen van vreemde origine, en dus is er daar een markt voor. Wij kijken dan eens naar al die gekke dingen, onbekend is onbemind. En geef toe, als je er geen idee van hebt wat het is, hoe je het eventueel zou moeten bereiden... Dan laat je die dingen beter waar ze zijn.

We hebben wel wat onbekende vleesproducten gekocht, maar dan aan een speciale stand van de charcuterie, want daar kan ik uitleg vragen over de smaak en de bereiding. Dan is het uiteraard nog een gok of het echt in je smaak valt, maar we leren zo steeds meer lekkere dingen kennen. Niet goed voor de lijn...

Op de baan heb je steeds meer dorpskernen met zone 30... Van mij mag dat best. Ik heb daar helemaal geen problemen mee, zolang het tenminste logisch is... Want ik reed onlangs langs een weg waar  2, misschien 3 huizen stonden op een afstand van meer dan een kilometer. Daar lagen drie drempels en was het zone dertig. Anny had wellicht gelijk met haar veronderstelling dat daar of een hele rijke, of een politieker woonde...

Waarom ik vandaag niet echt happig was op het winkelen, is dat ik al enkele dagen weer meer pijn heb dan "normaal". Ik zit met nogal wat uitstraling in mijn been, en kan soms bijna niet zitten zonder de pijn te verergeren. Ik kan toch niet heel de dag gaan liggen, want dan gaat mijn rug weer meer pijn doen. Ik zal eens een periode meer medicatie slikken... In de hoop dat het helpt. Misschien zou ik ook eens naar de dokter moeten gaan, maar ik ben dat zoooo moe, en daar mijn specialist overleden is, zal men mij weer alle scanners, en andere apparaten laten passeren. Die dingen moeten opbrengen, maar liefst niet met mij.

Ach, het zal allemaal wel passeren met voorbijgaan... Ik heb al meer pijn gehad, en ik loop nog steeds rond. (Nu ja lopen???)
Het zal gek klinken, maar zelfs als ik door de pijn eigenlijk niet veel kan, dan doe ik meer aan denkwerk. Ik heb het al gezegd, ik heb ook geen last met wachten in een wachtzaal, ik heb geleerd mijn tijd te passeren en verveling te mijden, door gewoon geestelijk bezig te zijn. Ik zou hele blogs kunnen vullen in een wachtzaal. En als er nog andere wachtenden zijn, dan kan ik nog wat mensje-kijken ook, en misschien wel een goeie babbel doen. Maar dat moet lukken, in de wachtzaal zijn de meesten zo gesloten als een oester. Wellicht totaal vervuld van het eigen leed ?

Of gewoon, mensen die menen op een eilandje te leven. Hier in ons dorpje kent iedereen iedereen, en zegt iedereen gedag aan iedereen, en veelal meer dan alleen gedag. Dat vind ik heerlijk. In de steden is dat niet zo, daar kijken ze raar als je gedag zegt. Je bent een beetje verdacht als je dat doet. En als je dan ook nog glimlacht, dan is er zeker iets mis met je, ben je wellicht een beetje simpel. Weet je, gek zijn is gezond !

tot de volgende ?