 |
| Image via Wikipedia |
Heel de winterperiode aten we hoofdzakelijk opgelegde of bewaarde dingen. Boontjes lagen in het zout, eieren in waterglas, koteletten in het smout en ga zo maar door, met appeltjes die bewaard werden en overinterd, en die er uitzagen als oude gerimpelde meetjes... Dus, oordeelden de ouders en voorouders, met het aanbreken van de lente, na de vasten, kregen we een purge. In mijn geval waren dat zilverkleurige bollen. En enkel uren daarna zaten we met de opgewekte diarree aan te schuiven om op het WC te geraken. De voorjaarskuis van je lijf.
Wellicht was het eigenlijk wel verantwoord na al die soorten wintervoeding...
Hadden we keelpijn, dan had ons moeder een soort marteltuig in ijzerdraad, waar je met een vernuftig systeem een prop watten kon op aanbrengen. Dat werd in Methyleen Blauw gedopt, en ons moeder schilderde gans onze keel in 't blauw. Nu verkopen ze dat product nog steeds, onder meer voor de aquariumhouders, kun je de vissen ook mee ontsmetten.
Natuurlijk kregen we in de winterperiode ook levertraan, in ons geval, als kinderen van de kust, kocht men dat bij de vissers, vers product, maar niet gezuiverd, het smaakte niet alleen verschrikkelijk er dreven ook nog onsmakelijke brokken in ... Maar gezond was het wellicht wel (ik ben er nog steeds)...
Ik hoorde dat men in het Zottegemse koolbladeren opgelegd kreeg tegen ontstekingen, en meteen kwamen de opgelegde leliebladeren, donderblaren en dies meer ook op de pinnen.
Ik had veel vallingen, en ons moeder kreeg van God weet wie een speciaal recept... Rum van 54° met honig en daarin opgelegd Ijslands mos... Iedere morgen kreeg ik voor ik naar school reed een druppel rum. Ik heb zelden zo'n lekker medicament gekregen.
Kortom, wij leefden nog voor een groot deel bij de overgeleverde wijsheden... Kruiden, compressen met lijnzaad, kamillethee, lindenthee al dan niet met citroen en allerlei middeltjes die zowat algemeen bezit waren van de mens uit die periode.
Waar ik me over verwonder, is dat dit eigenlijk in een zeer korte tijd allemaal is verdwenen. Geen mens gebruikt die dingen nog, men gaat nu ten rade bij de alternatieve geneeskunde voor kruiden en andere middeltjes.... Dat wat voor onze deur groeit is niet meer betrouwbaar, wat men in nette pillen of poeders verwerkt plots wel. Alhoewel het veelal net hetzelfde is.
De wijsheid van eeuwen is plots afgezworen.
Natuurlijk hebben we nu een veel betere geneeskunde dan toen, maar het is verrassend te zien hoeveel van die alternatieve middeltjes en hoeopathische dingen er nu gebruikt worden... Tegen verschrikkelijk dure prijzen. Natuurgeneeswijzen zijn hip, dat van ons moeder is passé... Gek.
Ik heb nog een oud kookboek, met heel wat van die oude bewaarwijzen van vroeger in, met een pak briefjes en notaatjes vol recepten van eten die men maakte binst de oorlog, met dat wat nog te krijgen was... Heeft er niemand zo'n oud boekje of schriftje liggen met de genneswijsheid van die tijd ? Ik zou je zeer dankbaar zijn...
Ik vind het jammer dat al die dingen verdwijnen. Naar mijn gevoel zou men, in een museum voor volkskunde, ook die dingen moeten bewaren, moeten dik in de verf zetten. Dat was het leven van toen, niet die eenmalige speciale kleding voor de plechtige communie, maar het echte dagelijkse bestaan. Hoe verhielp men zich in die tijden ?
Maar het is net als met de geschiedenisboeken, geen mens schrijft over het lot van de kleine man in die tijden...
Jammer...
Tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten