 |
| Image via Wikipedia |
Ik heb daar twee stellingen rond gefantaseerd...
Stelling 1: We hebben de wereld die we ons voorstellen.
Dat klinkt bijna logisch, tenzij we achteruitgaan in de tijd, want dan hebben we tijden gekend waar de aarde plat was, waar je over de rand van de zee kon vallen in het eindeloze niets, waar we het centrum waren van het universum, waar we het centrum waren van ons zonnestelsel, waar de planeten nette cirkeltjes liepen rond de aarde, nadien rond de zon... en ga zo maar door. Maar het is nog veel complexer dan dat!
Het kan best zijn dat je buur een heel ander voorstelling heeft van de aarde en de kennis. En er zijn volkeren die wellicht nog steeds in een andere wereld leven, dan de wereld waar wij in leven. Dat betekent dus dat je niet alleen parallelle werelden hebt, maar ook nog gelijktijdig in verschillende versies. (dus parallelle parallellen)
Er zijn momenteel nog steeds mensengroepen die geloven dat er nog een wereld zit onder onze voeten, waar je ergens bij de polen in kunt gaan (Volgens sommigen zit Hitler daar nog steeds veilig te broeden op de verdere uitbouw van zijn 1000-jarig rijk).
Stelling 2: Er zijn inderdaad de wiskundige nevenwerelden...
Volgend de wiskundigen zouden dat werkelijk parallelle werelden zijn, dus u en ik lopen daar ook rond, misschien niet helemaal gelijk, maar toch duidelijk jij en ik. Het niet helemaal gelijke zou er eerder in bestaan dat we daar een andere job doen, of dat we daar eindelijk op regime gegaan waren en veel dunner voorkomen, of dat we daar nog steeds roken...
We zouden volgens die theorie ook niet noodzakelijk op exact hetzelfde moment moeten zijn geboren, of sterven. Dat zijn dingen die variabel kunnen zijn... Ik kan op de 17° parallelle wereld dus perfect nog aan moeders borst liggen... en op een ander al lang dood en begraven zijn.
Die parallelle wereld zijn dus wiskundige beelden. Ze hoeven misschien niet eens reëel te zijn, ze kunnen best virtueel zijn, maar dan zo echt dat ze invloed hebben op onze wiskunde. (Ik snap er geen biet van)
Maar het doet mijn fantasie werken...
Stel dat er een wereld is waar de omstandigheden exact gelijk zijn, maar één dag voor loopt.
Op een of andere manier ben ik in mijn dromen mijn gelijke op die andere wereld, en als ik wakker ben, droomt hij mij. We hebben dezelfde functie, in hetzelfde bedrijf, en dezelfde collega's die aan precies dezelfde taken werken. Besef je dan wel dat ik in feite niet meer moet nadenken? Ik moet maar na doen wat mijn alter ego al voor mij deed.
Maar het gaat verder ! Stel dat ik inspecteur ben bij de politie! Ik zou briljant zijn als mijn dubbelganger zijn job goed deed. Ik zou de indruk kunnen wekken dat het bij mij zuiver denkwerk was waar mijn andere ik lijfelijk aan werkte.
Je kunt prachtige SF verhalen opbouwen rond een dergelijk thema !
Maar er is nog meer te fantaseren... Stel dat dat ik de wiskundigen wegdenk! Ik moet alleen een andere stelling poneren om een andere wereld te creëren... Dus, als ik niet geloof in die parallelle werelden, dan zijn die er ook niet. Mijn wereld is dan anders dan hun wereld, en dus op zich een parallelle wereld, die er is door dat hij er net niet is...
Ik weet het, het is absurd.
Maar ik heb wiskunde al altijd wat absurd gevonden, en het betert er niet op...
Ik heb het al sinds ik mijn hersenen moest breken over een badkuip met vier kranen (ieder met een verschillend debiet) en zes gaten in het bad (ieder met een verschillende diameter)... en ik moest dan uitrekenen hoelang het zou duren voor ik die kuip vol kreeg. Ik voelde helemaal geen behoefte aan zo'n bad vol gaten. Mijn oplossing was dan ook: koop een nieuw bad, maar de leraar vond dat geen oplossing... Leraars hebben ook iets bizars... Nu weet ik waarom die leraars zo gek zijn, ze worden het van het leren van wiskunde.
Laat je kinderen niet in die val trappen, raad hen af wiskunde te studeren... Tellen leidt tot gekte en bezitsdrang, bezitsdrang leidt tot dominantie, dominantie leidt tot dictatuur en dictatuur is slecht.
Leer kinderen gewoon denken, fantaseren, en laat hen gewoon parallelle werelden creëren, van uit een ongebreidelde fantasie waar geen bezitsdrang meer bestaat...
Wie weet lukt het zo tot een betere wereld te komen???
Of er toch te bedenken.
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten