woensdag, oktober 05, 2011

de holle mens

Made by Bob Lejeune (Boxmeer 1958)in Rheden/Th...Image via WikipediaIk zit thuis regelmatig te "kleien" aan mijn eerste beeld in keramiek. Ik heb het je al uitvoerig beschreven, de moeilijkheid zit hem in het hol werken, hol opbouwen...
Vannacht lag ik zo te denken dat wij misschien eigenlijk ook hol geboren worden... En dat alle kennis, geloof, cultuur, taal en opvoeding later in het holle beeld worden gegoten en van het kind (de klei) een beeld (de mens) maken.
Mijn vraag is: wat zou je worden zonder dat volgieten ?
Er zijn al mensenkinderen die op een of andere manier zijn opgevoed geworden door wolven, beren, en wat al meer die als voedstervaders optraden. Sommigen zijn nooit gepakt, en zijn dus wellicht in die staat gestorven, na een wilde beestenleven.
Want die, die men wel kon vangen, waren gewoon beesten, en de meesten waren niet "heropvoedbaar". Ze waren immers al vol gegoten met dierenopvoeding, en vol is vol.
Sommigen konden nog wel een en ander leren, maar het werden nooit meer gewone dagdagelijkse mensen. Wellicht zal hun leeftijd bepalend geweest zijn voor de kans op heropvoeding, dat is bij ons ook zo... Je leert veel makkelijker basiskennis als kind dan als volwassene. Het is zelfs zo dat je als kind heel makkelijk twee drie talen kunt leren, en daar geen moeite mee hebben. Als volwassene een taal bij leren is lang niet zo makkelijk.
Als ik mijn beeld van dat volgieten nog even mag volhouden, dan denk ik dat je die bijkomende taal op latere leeftijd er alleen in krijgt door een systeem van insijpelen, langzaam alle kleine putjes en holtes tussen al de rest van de kennis in vol laten druipen...
Met andere woorden, we worden niet geboren als Pier, Pol of Jan, men maakt ons tot Pier of tot Pol... Gewoon door ons milieu, onze opvoeding, het midden waarin we opgroeien, de mensen waarmee we leven.
Om het anders te stellen, het is geen wonder dat mensen die opgegroeid zijn in een staat waarin men de liefde tot de staat als primordiale opvoeding zet, dat die mensen ook werkelijk nationalisten worden tot in de kist. De Noord-Koreaan krijgt zijn kijk op de rest van de wereld met de paplepel ingegoten, en heeft als het ware geen andere kans dan denken op de door de staat geijkte manier.
Internet is een wereldwijd netwerk van ideeën, die in die gesloten landen ook gesloten wordt voor de eigen inwoners, zodat de "pap" zuiver zou blijven.
Maar de wereld wordt steeds kleiner en kleiner, en de ideeën kruipen waar ze niet gaan kunnen. Mensen die door een briljant verstand geschikt zijn om verder te gaan in een of andere wetenschap worden uitgezonden naar de beste universiteiten, maar slikken niet alleen de kennis van hun vak, maar ook de ideeën van de rest van de wereld.  Ze komen terug naar hun land en worden veelal dissident of leider van een groepje dissidenten.
Het gaat steeds moeizamer om een gesloten gemeenschap te vormen en gesloten te houden.

Ook met geloof is dat het geval. En daar is onder meer een werkgroep voortgekomen waar uit de diverse godsdiensten mensen samen gezet worden, om de onverenigbaarheid van geloof en oorlog te propageren. De mensheid slikt het steeds minder en minder dat je zoudt moeten gaan vechten voor een godsdienst die vrede predikt.

Met andere woorden, we zitten in een tijd, waarin het opvullen van de holle mens, steeds meer en meer op uniforme manier gebeurt. We eten steeds meer een eenheidssoep.
Dat heeft zijn voordelen, maar het heeft ook nadelen.
Als de opvoeding niet volmaakt is (en niets is volmaakt), dan krijg je een uitvergroting van de fout(en).

We zien dat ook steeds meer in de politiek gebeuren. De huidige rechtse tendens in de politiek wordt voor een zeer groot gedeelte ingelepeld in de scholen. Na een groene periode zien wij nu de jongeren rechts gaan lopen...
Het gevaar dat dit op zich weer aanleiding geeft tot een vorm die neigt naar dictatuur is niet denkbeeldig. En de "oorlog" tussen generaties wordt daardoor helemaal anders dan vroeger. Vroeger was er een strijd tussen modernisme van de jeugd tegen conservatisme van de gezeten ouderen, nu gaat dit veel meer over politieke denkbeelden.
Ik heb de "strijd" gevoerd tegen extreem groenen, hoewel heel veel van hun stellingen mij niet alleen sympathiek zijn maar ook eigen, kan en kon ik het niet velen dat men dat als alleenzaligmakend gaat stellen. Nu zie ik dat het strijdtoneel verschoven was naar een groeiend liberalisme en de laatste tijd naar een sterkere vorm van verrechtsing...
Zolang deze tendensen afwisselen is er in feite weinig gevaar, maar als men eens komt tot een lange duur van een of andere vorm van politiek standpunt, dan lijkt mij dat héél gevaarlijk te worden.
Dus, waar ik momenteel een voorstander ben van internet, als bewustmaker, als brenger van een zeer breed pakket van ideeën en ideologieën, ben ik er bang van dat het op een bepaald moment zou in handen komen van een of ander systeem, die het misbruikt om één lijn uit te zetten, één geest, één dictatuur over de geest.
Denk niet dat dit niet meer mogelijk is  ! We zien nu landen die door een systeem van censuur het internet filteren op alles wat niet strookt met hun ideologie... Als het kan voor één land, kan het ook wereldwijd...

Wij hebben de opdracht, om onze eigen holle mensen (onze kinderen) vol te gieten met een zo breed mogelijke vorming... met alle beperkingen van onze eigen geest, maar toch zo breed mogelijk !

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

2 opmerkingen:

Tiens zei

Hallo Toon,

Ik was 13 en er was iets heel ergs gebeurd waardoor ik mijn geloof aan de kapstok had gehangen...
Maar dat voelde leeg, erg leeg.
Dus toen ging ik, blauw avant la lettre, zelf denken over wat mij zoal irriteerde.
De Drievuldigheid bijvoorbeeld.

Baby in de wieg, weet nog helemaal niks, is blanco.
Er buigen zich mensen over die wieg, de huishond of -kat mag snuffelen en likjes geven.
Het kind leert van de mimiek, de motoriek, de aanrakingen, de woorden.
Hoe?
Door de geestelijke overdracht.

Noem de baby zoon, noem al die buigende mensen plus de hond/kat vader.
Dan hebben we het, God de Vader, God de Zoon en de Heilige Geest.

Conclusie: ik kon onmogelijk ongevuld blijven en ging de mysteries profaniseren.

Fijne dag nog!!!!

Limburgse muulkes,

Tiens

een beetje zoet, een beetje zuur zei

Tiens, bij mij kwam die crisis véél later, toen wij onze zoon verloren. Toen brak er iets, en weg was de "goede" god. Stilaan is mijn eigen geloofservaring in de plaats gekomen, veel afstandelijker, veel minder "menselijk" (en dat is niet altijd negatief !)