Image by Judy ** via FlickrBij iedere verkiezing demonstreren zij hun lenigheid dat het niet mooi meer is!
In Vlaanderen was er nu eigenlijk maar één winnaar, maar hoe lenig de anderen hun verlies weten in te kleden als winst, als beter dan te verwachten en welke gekkere dingen dan ook??? Lenigheid (en niet ledigheid) is dan het oorkussen van de duivel.
Eén ding is duidelijk, aan hun muilke zal het niet liggen. Maar ja, ze zijn dan ook geoefend in lenigheid, hun geweten is zo soepel dat de rest mee doet.
En daarmee sluit ik de politiek af. Ik ga niet zweren dat ik er nooit meer zal over zeveren, maar na al dat geblaat van de laatste weken heb ik wol genoeg om te gaan spinnen over andere items.
Gisteren heb ik mij onledig gehouden met het oeverloos tekenen van duiven in de balts. Jaja, honderden duiven, tot ik een model had dat me aanstond, makkelijk te tekenen was en mooi was. Ik heb vannacht gedroomd van duiven, vooral in mijn teljoor, want ze zijn lekker, en na de oeverloze studies over hun fysionomie haat ik ze voldoende om ze op te vreten. Waarom ik die duiven zit te tekenen? De schuld van Suzanne! Ze heeft het niet alleen al zo lang uitgehouden dat ze binnenkort 50 jaren gehuwd is met haren Berten, maar nu wil ze dat ik al de uitnodigingen voorzie van een handgetekende versiering op de uitnodigingen... en 't zijn er een pak. Wat kun je nu op zo'n uitnodiging zetten? Een koppel ringen ? Dat is niet alleen saai, het is zelfs niet eens makkelijk om dat volmaakt neer te zetten...rest dus de duif als symbool van de liefde (De man die dat beest ooit deze naam gaf, heeft nooit duiven gehouden! Die beesten kunnen vechten tot de dood...) Maar ja, de goegemeente wil nu eenmaal dat die beestjes lief zijn, en dus zie je bij huwelijken zelfs dat ze bij het verlaten van de kerk een koppel van die witte ondingen laten vliegen, tot jolijt van de menigte kijklustigen (z'is wel schoon hé? en Je moet de vader zien, zijn col gaat nog scheuren van pretentie, en heb je die hoed gezien? Ze had voorzeker drie stoelen nodig met zo'n derrière... en allerlei andere bewonderende kreten)
Duiven dus. De kaartjes zijn donker, dus met witte potlood. Ik heb heel mijn (grote) voorraad schrijfdinges onderste boven moeten keren om een goed wit tekenpotlood te vinden (geen kleurpotlood) en na lang zoeken heb ik er toch een gevonden. Het donkere papier is niet alleen donker van couleur, het is ook nog gebobbeld, dus gummen is er niet bij... (Suzanne, heb je reserve-kaartjes voorzien? Nee, Toon, het aantal is juist) djudedju... Ik heb er toch al ene die ik ondersteboven heb getekend. Heeft mijn zusje er per accident de parcours eentje verkeerd in de hoop gestoken, of heb ik er eentje per ongeluk gedraaid??? In ieder geval, ik zal dus (voorlopig) als enige een ondersteboven kaartje krijgen, want ik ben de dader... Eigen schuld, dikke bult.
Anny zegt dat het wel mooie duiven zijn, maar dat het niet klopt. Ik heb naar de natuur getekend, zijnde een mooi rank duivinnetje en een kloeke dikke pronkende duiver... Maar Anny zegt dat ik in dit geval beter een dikke duivin had getekend en een ranke duiver... Mijn zus is immers familie van mij, dus ook van het gild der gezetten.... Troost u zus, het is wetenschappelijk bewezen dat wij, de dikkerds, de beste genen hebben om te overleven. Het was immers zo in de oertijd, dat alleen zij die in een korte tijd een vetmassa wisten aan te kweken, kans hadden de schrale winter te overleven. Dus dikkerds aller landen, troost u met mij, het zijn de dunnen die als het er op aan komt dolf zullen onderspitten.
(Maar Anny zal wel onder haar voeten krijgen van mijn zus, en ik ook, om dat zo maar publiek te maken)
Met dat al hoop ik nu dat ik niet meer kaartjes verpruts... anders moet ik ook nog mijn kinderen opofferen... Je ziet dat mijn zus geen flauw benul heeft van tekenwerk, en de mogelijkheid op een verkeerde lijn...
Maar, ik doe mijn uiterste best om het donkere papier te versieren met alleen correcte lijntjes op de correcte plaatsen...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten