De ondergang van het Romeinse rijk ?

Image by Hamed Saber via Flickr

Ik heb je al verteld dat ik een geschiedenisfreak ben, en momenteel bezig ben aan het lezen van een zesdelige "wereld-"geschiedenis. Ik ben in het tweede boek, en bezig aan het verval van het Romeinse rijk. Ik kan het niet helpen, maar een heleboel dingen van dat verval herken ik in onze huidige tijd. Het verlies aan zedelijke normen, het belachelijk maken van de godsdienst, het genieten als hoogste norm voor het leven... en ga zo maar door.
In die tijd kenden we de invallen van de Germanen, gevolgd door de "donkere" middeleeuwen... en nu ? Nu kennen we de massale inval van de allochtonen, vooral moslims. En net zoals toentertijd, ontfermden de Romeinen zich liever over deze mensen en aanvaarden hun godsdienst in hun maatschappij en bovendien werden ze ingelijfd in het Romeinse leger (dat ook politiemacht en co was)...
Niets nieuws dus.
Nu denk je misschien dat de invallen der Germanen iets heel anders waren, maar niets is minder waar. Men kon de grens onvoldoende bewaken, en de invasie was dan ook meestal heel vreedzaam en veeleer een infiltratie dan wat anders. Slechts nu en dan was er een werkelijke botsing met de Germaanse "Taliban" van toen.
Nu reeds is in Europa het aantal allochtonen of mensen van allochtoonse oorsprong 20 % las ik ergens. Dat is niet niks, als je vijf mensen ziet is er één vreemdeling onder.
Moeten we ze dan manu militari tegenhouden? Ik denk niet dat dit echt mogelijk en zeker niet dat dit echt wenselijk is. Ik geloof niet zo erg in militaristische oplossingen. Ik denk dat we veeleer de oplossing van Constantijn moeten toepassen, de man die uiteindelijk aan de basis lag van het Oost-Romeinse Keizerrijk, dat veel langer bleef bestaan dan het westelijke.
Wat deed Constantijn dan? Hij had last van een opdringende vreemde godsdienst, die zich in al die tijd niet had laten uitroeien. Dus omarmde hij die godsdienst, nam het op in het staatsbestel en vrijde de leiders ervan wat op. Hij ging zelfs zo ver dat hij de sterk verdeelde kerk een eerste concilie bezorgde en orkestreerde dat, om tot een sterke, eensgezinde kerk te komen, die met handen en voeten in het rijksbestel verweven zat.
Wat je niet kunt verslaan, adopteer je. If you can't beat it, join it.
Ik geloof dat de stap die daar wordt voorgesteld door het Hoofd van de Broeders van Liefde, dat ze in de katholieke scholen moeten islamlessen geven, een eerste grote stap is in die richting. Op het moment dat je dat doet, krijg je immers ook het heft in handen. Kun je controleren dat de godsdienst die er onderwezen wordt ook in de maatschappij past, en geen broeibed  is van opstandigheid. Met andere woorden je maakt er een maatschappelijke aanvaard en aanvaardbaar iets van.

Misschien vind je een dergelijke wijze laf, de makkelijkste weg, de weg van de minste weerstand, maar het alternatief is bloed, moord, oorlog... en verval! Want zelfs al zouden we die oorlog uiteindelijk winnen, uitroeien is er niet bij, en het zou ook dan weer precies het evenbeeld zijn van de laatste honderden jaren van het Romeinse Rijk... zij wonnen ook, maar uiteindelijk waren ze zo uitgeput dat ze toch ten onder gingen.

Wat we nu doen is duidelijk ook niet de oplossing. We laten ze maar doen, en ze geven momenteel niet alleen godsdienstonderricht, maar hun moskee is naast een oord van gebed ook een oord van opzweperij. Eigenlijk kun je zelfs dit aspect enigszins terugvinden bij de Christelijke en Joodse sekten die toentertijd in Rome "ambetant" waren! Meestal waren die niet oorlogszuchtig, maar daar hield het verschil ook op, want het waren wel mensen die voortdurend het Romeinse bestaan aanvielen in zijn grondvesten, in zijn geloof, in zijn normen (nu ja...) en ga zo maar door. En ze groeiden steeds meer aan, vooral omdat zij een hogere norm toonden, een hogere ethiek hadden, en omdat zij door de sociale basis in hun godsdienst een dankbare massa slaven en arbeiders aantrokken. In onze tijd zien we ook het verval van zeden, en nu bieden de moslims een alternatief, met een veel hogere norm en een veel sterker systeem, dan het gangbare, het lakse. We zijn het niet met alles eens, maar wel met de meerderheid van hun normen. Wij geloven niet in de Sharia, maar dat ze nu de boeven in de praktijk niet eens meer straffen, dat is nog veel verder weg dan toe.

Het is niet moeilijk de gelijkenissen te zoeken en te vinden... en te vrezen...
Ik geloof dan ook dat het hoognodig is dat wij ook ONZE normen weer opkrikken tot een goed gehalte. Boven de individuele vrijheid moet het heil van de gemeenschap primeren. Individuele vrijheid mag en kan niet gelijk staan aan losbandigheid, zedeloosheid, normvervaging. Zolang onze maatschappij dat niet inziet, kan het niet anders dan dat zij ons overvleugelen.
Dat is geen slecht ding, integendeel, het is goed dat we eens wakker worden geschud!
In dat kader is het ook goed dat we nu weer eens een aartsbisschop kregen die wat meer druk legt op die zaken... Hoe moeilijk dit ook klinkt. We moeten niet vastgeroest zijn in de normen van toen, we moeten oog hebben voor de ontwikkelingen op wetenschappelijk gebied, maar we moeten die ontwikkelingen niet gebruiken om de individuele vrijheid boven alles te stellen. We kunnen als gemeenschap maar overleven als we ook een gemeenschap vormen.
"Wie niet met mij is, is tegen mij", wordt tegenwoordig veel te veel gelezen als  "wie niet tegen mij is, is met mij..."
Het laisser faire, laisser passer moet stoppen, hier en nu.
Het verval moet stoppen
de normen moet weer aan maatschappelijk welzijn worden gebonden.

tot de volgende ?