Supermuis

Binnenkort zitten we dus allemaal met massa's Jerry's in huis, en lijken al onze poezen maat stomme Toms.
De supermuis is er !
Spaanse geleerden zijn er in gelukt een supermuis te kweken!
In eerste instantie vroeg ik mij af: "Wie zit daar nu op te wachten?"
Maar de Spaanse geleerden in casu dienen een edel doel !
Luister deemoedig naar het relaas !
Geleerde bollen wisten al langer dat het enzym telomerase wonderen doet voor de levenskracht van de cellen, maar tot op heden was men er nog nooit in gelukt die telomerase te integreren met het ganse lichaam. Die Spanjaarden dus wel ! Daardoor hebben zij nu muizen die tot 40 % langer leven, en bovendien kankervrij zijn !
Voor de mens betekent dit: op naar de 120 jaar !
Hoera ! Hoera ??? Heb je al eens bedacht wat dit allemaal met zich meebrengt ? Niet dat ik niet wil tekenen voor het halen van een gezonde 120 levensjaren, maar als we dat straks met zijn allen gaan doen, dan is de ramp niet te overzien. Stel je voor wat er dan met de pensioenkas zal gebeuren ? De "jongeren" zullen op zijn minst moeten wachten tot hun 80° levensjaar vooraleer op brugpensioen te kunnen gaan, en het volwaardig pensioen komt er pas op 95 ! Anders is de zaak niet betaalbaar. Maar dat is nog het minste probleem! Heb je al eens gedacht op de grootte van de wereldbevolking ! Ik hoop dan nog en calculeer zeker niet mee, dat dan de vruchtbare periode van het leven misschien ook zou verlengen, maar gewoon, door de mindere en veel latere natuurlijke afvloeiing komen wij zeker in de knoei met de voedselvoorziening. Nogal een geluk dat we nu weer kromme komkommers mogen opeten !
En laat ons nu veronderstellen dat we geen kanker meer zouden krijgen, heb je er op gelet dat men niet van andere ziekten en malaaien spreekt ? Zie je ze al in massa lopen op straat met hele kudden seniele mensen, bijeen gehouden met herdershonden met het model van een pittbull? Want als er zooooveeeel zijn, dan kun je toch niet anders dan een soort groepstherapie toepassen, newaar...

Nee, mij lijkt dat niet onmiddellijk een wensdroom. Laat de mens maar op zijn normale tijd gaan, dan is het schoon geweest. Dat men ons kankervrij zou houden, dat is uiteraard een schone zaak, maar rekening houdend met het feit dat de natuur telkens weer een nieuw evenwicht zoekt, zal het alternatief misschien nog iets veel erger zijn...afwachten.

We lijken nu al af te stevenen op een soort onsterfelijkheid via het klonen, ook al waren we al een heel tijdje dood, als we streven naar een eeuwig leven, dan opteer ik voor de godsdienstige betekenis boven de echte lichamelijke onsterfelijkheid. We stoppen nu al kunstheupen en knieën in, straks moeten we ieder onderdeel op zijn minst enkele keren in één leven gaan liggen vervangen... Een mens mag er niet op denken. "Hallo Charel, je ziet er uit als een ineengezakte souflé, wat scheelt er ?" "Wel, Medard, jongne, ik ging binnen voor een nieuwe ribbenkast, en toen ze mijn oude uitgehaald hadden zijn ze beginnen staken...Moet je mij nu zien hobbelen!"

Nee, laat ze die supermuis nog maar wat in de diepvries stoppen (Als ze hem weer nodig hebben kunnen ze hem toch weer klonen). Ik denk niet dat onze wereld al rijp is om zo lang te moeten of mogen leven. Volgens de bijbel kon het vroeger wel, denk maar aan Methusalem en consorten. En hoe oud Abel was toen hij die fatale klop kreeg van zijn broer, is niet geweten, maar het zouden in de huidige wetgeving zeker verzachtende omstandigheden zijn als men kon aantonen dat men al 217 jaar in ruzie leefde... Heb je er trouwens al eens op gelet dat de bijbel van in het prille begin al wreed seksistisch is ? Heb jij één woord gelezen over het feit dat de dames toen ook zo oud werden ? Neenee, het heeft er alle schijn van dat Methusalem zich meerdere keren kon verjongen ! (Alhoewel, op een bepaalde leeftijd verminderd de trek toch wel wat... Of was dat toen ook nog niet ?).
Hoe het met de inteelt zat, in de tijd van Adam en Eva, daar kan ik nog nachten van wakker liggen. In een oud volksverhaal in Kenia werden de mensen ook geschapen uit klei, maar daar maakte men meteen een hele reeks mensjes, en men bakte die in verschillende keren, zo kreeg je goed doorbakken zwarte mensjes, lichterbruine, rode, gele en zelfs blanke mensjes... Klinkt mij veel leuker in de oren. En meteen is het probleem van de inteelt van de baan.
Trouwens, als verwoed kippenkweker, en vroeger vogelkweker, lijkt mij het probleem van de inteelt wel heel sterk overroepen. Integendeel, het is voornamelijk via inteelt dat nieuwe verworvenheden in de soort vastgelegd worden. Natuurlijk moet je op letten dat je geen nadelige dingen gaat fixeren in de soort (Denk een aan de kinnebak van Keizer Karel... Waaruit alleen blijkt dat binnen de adel men geen benul heeft van selectie).
Maar toch, het Keniaanse scheppingsverhaal lijkt me leuk.
En dan ga je gaan zitten denken, hoe we echt zouden ontstaan zijn ? Uit een soort voor-aap ? Of toch door genetische manipulatie door marsmannetjes zoals de ufologen zeggen? Of gewoon door het feit dat we gedwongen werden in de savanne te leven, waardoor rechtopstaan een voordeel was bij het uitkijken naar bedreigende roofdieren en te zelfdertijd naar prooidieren? Zodat we gedwongen werden steeds spitsvondiger jachttechnieken te ontwikkelen, wat weer leidde tot een geleidelijke ontwikkeling van wat we nu verstand noemen?
We zullen het wel nooit weten, tenzij... we plots moeten vaststellen dat er naast ons nog een diersoort zich ontwikkeld tot verstand hebben??? Eigenlijk zou dat wel een goede zaak zijn, zou ons wat nederiger maken, en zou ons wellicht ook dwingen om het begrip verstand anders te gaan bekijken... Want wat wij daaronder verstaan zal wel niet de enige mogelijke mogelijkheid zijn. En dan zit ik zo te denken... Zijn wij wel de enigen met verstand ? Of zijn wij de enigen die het verstand van de anderen niet herkennen als dusdanig?
Weet je, ik opteer voor het laatste... Als ik zie dat de acaciaboom reageert op vraat door de giraffen door in de wijde omtrek, in alle acaciabomen terstond een bittere smaak te doen ontstaan... dan zit ik met levensgrote vraagtekens in mijn ogen.

Eén ding weet ik, het maakt me nederig!
Dat gevoel van de mens is de kroon op de schepping lijkt plots heel wankel.
We zijn gewoon een klein stukje er van, en dan nog een stukje die helemaal niet begrijpt hoe het geheel in elkaar zit.
djudedju.

't Regent, 't is grijs en grauw, je ziet maar een honderd meter ver...kortom, het is herfststststst...En toch, toch zie ik in mijn tuin nog steeds de prachtige bloemen van de passieflora staan ! Tropische pracht in mijn achtertuintje, herst ten spijt !

tot de volgende ?