donderdag, november 13, 2008

Groenten en fruit...

Een beetje tot mijn verbijstering las ik dat in ons aller Europa weer komkommers die heel krom zijn, wortels met een krul in, meloenen met een bocht het mag weer allemaal...
Dat wil met andere woorden zeggen dat tot voor kort er geen kromme wortels meer in de winkelrekken mochten liggen, geen rechte bananen en geen gekrulde kwamkwammers...
Alles wat er niet "netjes" uitzag moest de vuilbak in, of in het beste geval, werd het verwerkt in preparaten. Dus je bakje komkommersla kwam vroeger met wiskundige zekerheid van scheve kwamkwammers.
Hoeveel kilo volwaardig voedsel is hier weer vernietigd geweest geworden????
Het is natuurlijk véél te duur om het te bezorgen aan de zwarte negertjes van China, dus, hop de vuilhoop op, en er met de bulldozer enkele keren overheen, om zeker te zijn dat er geen snoodaard stiekem toch van eet...
Een geluk voor die Europese parlementariërs dat ze in het laatste concilie de hel hebben afgeschaft, anders zouden die lui hun poepke nogal gebrand hebben aan de olie uit kromme olijven en vierkante koolzaadjes !
djudedju !
Die dingen zijn zelfs niet terecht gekomen in de huizen die de armen van hier te eten geven.
Wraakroepend is een ouderwets woord, maar ik vind er geen betere
djudedjudedju.

Van ouderwetse woorden gesproken... Hoelang is het al geleden dat u het woord "Verontschuldigen" nog hebt gehoord?
Geen mens die zich nog verontschuldigd!
Hoogstens krijg je nog een "Sorry !"
En als het wat deftiger en stijver en strakker moet: "Excuseer!"
En heel pijnlijk aan mijn taalgevoelige oortjes kraakt tegenwoordig wel eens:" Verexcuseer"...
Dat men leenwoorden uit het Engels gebruikt, of uit het Frans, tot daar toe, maar dat men die op hun beurt ook nog eens gaat liggen verkrachten ! djudedju! (Of op zijn vlaams gvd, gvd !)

Och, het verschijnsel is niet nieuw... Toen ik jong was, kwamen die draagbare lawaaimakers in zwang. Er was een mooie Nederlandse term voor: een draagbare radio, of zelfs een draagbaar radiotoestel... maar iedereen in Vlaanderen noemde het "zijn portatiefke", terwijl het in Nederland veeleer een "portable" werd, op zijn Engels... (Henk, was er ook een portabelletje ????)

Ik vind het niet zo erg dat dit gebeurt, maar ik lig er wel wakker van dat de oude, juiste, nederlandse naam stillekes vergeten wordt. Ik denk dat er bij onze kinderen die nu zowat 10 jaar oud oud zijn, heel wat zouden zijn die bij het woord "verontschuldigen" ietwat onzeker hun wenkbrauwen omhoog zullen trekken tot de bij hun nog laagliggende haarlijn... (Aan mijn leeftijd lukt dit niet meer, ik kan mijn wenkbrauwen veel hoger optrekken dan vroeger (oefening baart kunst weet je wel) maar mijn haarlijntje is al veel te ver richting nek gekropen...

Ik bedoel dus dat taalverrijking altijd mag, maar dat we moeten oppassen dat we niet het kind met het badwater weggooien, en gewoon een woord vervangen voor een eigenlijk vreemd woord. Als je de huidige dikke Vandaal bekijkt, weet je wat ik wil zeggen ! Dat boek is al lang geen boek meer, het is een halve boekenkast verworden. En toch is onze dagdagelijkse woordenschat niet toegenomen, of toch niet merkbaar. Dat betekent dat wij over een steeds uitgebreider voorraad woorden beschikken, maar er in feite nog steeds evenveel gebruiken. Dus stoppen wij al die quasi vervallen woorden veilig in de steeds dikker wordende Vandaal, en voelen ons gerust: Wij hebben de taal gered !

Ik daag u uit ! Wedden dat u geen halve dag een normaal gesprek meer kunt voeren, zonder te vervallen in al die nieuwe termen waarvoor er een goed en evenwaardig nederlands woord bestaat. Och, ik verwijt u niets, ik ben niets beter dan u! Wij zijn er ondertussen zo vertrouwd mee, dat die vreemde termen ons eigener lijken dan onze eigen Vlaamse woordenschat. In deze alinea heb ik bewust geprobeerd om vreemde termen te vermijden, maar het vergt, zelfs voor zo'n kort stukje, al wat denkwerk, en ik vond geen nederlands woord voor alinea... (Is er eenje ?)
In het groot synoniemenwoordenboek vind ik alleen: deel... beetje flauw en onduidelijk.

Met andere woorden heb ik hiermee ook duidelijk aangetoond dat vreemde woorden wel degelijk een verrijking, duidelijker kunnen zijn, dan wat we in het nederlands kennen. Dus: geen afkeuring, maar er acht op slaan dat we de echte oude vertrouwde Nederlandse woorden niet overboord kieperen !

Vooral in het Vlaams hebben wij nogal de neiging veel Franse woorden te adopteren (zie je wel!).Het is dan ook geen wonder dat er een Waalse komiek een prachtig stukje opvoert over het nederlands, waarbij hij aantoont dat de Walen in feite allemaal al vlaams spreken... Le premier: de premier. Facilité : faciliteiten, combination: combinatie en zo gaat hij eindeloos verder, en bewijst dat het merendeel van onze politieke(politique)vocabulaire (vocabulair) in feite frans is... Het enige waardoor we nooit overeen komen, ligt hem aan het feit dat we onze afspraken steeds mislopen... Wij zeggen over veertien dagen en zij dans une quinzaine de jours.... Wij zijn steeds een dag te vroeg, of zij een te laat.
Grandioos ! Ik heb het al verschillende keren gezien, en iedere keer weer zit ik te genieten. Het leuke is dat de Walen dat als een soort aanval zien, en wij zitten er van te genieten en vinden het goed gevonden. Ik denk dat dit het grootste verschil is tussen Vlamingen en Walen... onze zin voor humor is onbegrensd, de hunne niet.

Er is bijna geen wind... ik zie de blaren (diegene die er nog aanhangen) van mijn linde wiegen in in een zachte beweging, die er toch nog te veel aan is, want nu en dan dwarrelt er weer en weer en weer een van die gouden blaadjes naar de grond. Er is geen zon te zien, en toch is het eerder helder dan overtrokken weer. Warm is het niet meer... het is herfstststst....met veel ststststsssst om het stil te maken. De weinige mensen die te voet of per fiets voorbij komen, hebben hun kop ingetrokken voor de kou. Ze lijken wel jaloers van de huisjesslak.

Ik ga stoppen... deze middag boodschappen doen. Heel onze week ligt overhoop met die feestdag (nu ja feest???)...

Tot de volgende ?

Geen opmerkingen: