Nipponmeisjes...

In een zoo in Japan heeft men vier jaar lang geprobeerd een vrouwtjesijsbeer te koppelen aan een...vrouwtjesijsbeer.
Na vier jaar zijn ze plots tot de vaststelling gekomen dat de dieren op dezelfde manier plasten, waarna ze een diepgaand (???) onderzoek hebben gedaan, om vast te stellen dat het manneke eigenlijk ook een meisje was...
Ik heb al een tijd lang de indruk dat onze maatschappij een beetje oversekst is, niet dus. Alvast niet in Nippon, daar moeten we hoog nodig eens naar toe om ze een of een paar lessen te geven in sexuele voorlichting, vooral wat betreft de lichamelijke verschillen tussen hem en haar.
Wie weet hoeveel paartjes er daar al jaren liggen te wortelen om kinderen te hebben, niet wetende dat ze met een sexuele soortgenoot bezig zijn!
djudedju...
Dat ik dat nog moet horen!
Bij ons zeggen ze dat het geen kunst is een kleine te fabriceren, een koewachter kan dat...niet bij de Sjapanezen dus... Nu ja, misschien kennen ze daar geen koewachters.

Voor de japanezen: les een!
Observeer zorgvuldig de honden. Zie je een hond één poot opheffen om te plassen dan is het een manneke, zie je een hond hurken om te plassen, dan is het een meisje.
We gaan niet ingewikkeld doen, en vertellen dat het ook een manneke kan zijn van wie men te vroeg het rijbewijs heeft afgenomen, wetende dat het hardleerse leerlingen zijn, één stap met een keer...
Voor les twee, eerst les een volledig onder de knie hebben.

Sjongejongejonge...

Straks ga ik naar de rommelmarkt in Oudenaarde. In deze periode zijn er niet zoveel rommelmarkten meer, en waar er zijn zijn ze onder druk van de crisis veel veel minder. Het enige wat je overhands ziet toenemen zijn de tweedehandskleren... en ook dat is weer het gevolg van de crisis.
Het heeft mij verwonderd dat je zo snel deze symptomen kunt vaststellen. Blijkbaar is de de geldnood er veel vlugger dan ik hier vanuit mijn ivoren toren kan vaststellen. Blijkbaar zijn er veel meer gezinnen dan ik dacht, die nu al een verminderd inkomen hebben, door gedeeltelijke of zelfs volledige werkloosheid... En als je dan weet onder welke druk heel veel van die jonge gezinnen leven, dan is dat meteen een harde noot. Die druk komt veelal voort van te zware afbetalingen voor de aangekochte woning, maar zelfs ook door de schandalig hoge huurprijzen die men momenteel normaal lijkt te vinden. Ik hoor dat afbetaling van de woning nu heel normaal een duizend euro per maand bedragen. Dat lijkt mij zo goed als een volle pree van één van de twee partners. Daar mag inderdaad niets gebeuren, geen ziekte, geen werkloosheid of wat dan ook, of er komt bijna meteen een serieuze nood aan cash...met alle gevolgen vandien.
De vele bijna nieuwe woningen die je te koop ziet komen, zijn maar het topje van de ramp... Het meest uiterlijk zichtbare gedeelte... Maar veelal komt daar ook een sociaal en vooral een familiaal drama bovenop. Het lijkt bijna normaal dat de partner alle schuld legt bij de "werkloze" of "zieke"... En de ene zegt niets, en de ander zegt niets, en 't ene woord brengt 't andere mee... en het hek is van de dam en we hebben het zoveelste geval van echtscheiding voor onze statistieken. In die statistieken kun je niets terugvinden over het leed, de depressies en vooral de kinderen...
Voor mij is er iets mis met de Vlaming en zijn bouwneiging...
Terecht stelt men dat een Belg geboren wordt met een baksteen in zijn maag, allusie makend op het feit dat iedere Belg zijn eigen huis wil hebben. Mijn vader had er een andere verklaring voor: We zij zo vaak bezet geweest door allerlei vreemde volkeren, dat we besloten hebben om ieder voor zich in het klein op zijn eigen grondgebiedje te gaan wonen...
Maar wat de reden ook zij, ik stel vast dat de huizen die je nu ziet bouwen altijd maar groter en groter en groter aan het worden zijn... Kasten van huizen. Of moet ik zeggen kastelen van huizen?
Bovendien bouwen ze ook niet meer volgens het oude beproefde systeem...
Vroeger bouwde iemand een huis, en als het een hele verstandige mens was, dan voorzag hij de openingen waar hij later, na weer veel gespaard te hebben de centrale verwarming zou laten leggen. In zijn keuken was plaats genoeg, om ooit wel eens een mooie ingerichte keuken te zetten, als het weer kon. En een garage werd alleen gebouwd als het een in het huis gebouwde garage was, kon het naast het huis, dan zou dat mettertijd en met veel sparen er ooit wel eens van komen....
Nu bouwen ze huizen met alles er op en er aan, en met minstens twee garages, en met een prachtige keuken en badkamer en en en... De bouw is duur geworden zegt men dan...
Van mij mag het allemaal, maar dan moet je wel weten dat je een heel lange tijd gaat moeten scheef gaan hangen onder de druk van een veel te zware afbetaling, met alle risico's van dien.
Maar ja, wie ben ik...

Ik heb, toen mijn kinderen wat groter werden, wat uitbreidingswerk gedaan aan mijn huis, en wou nu dat ik het nooit had gedaan...Want nu heb ik die plaats eigenlijk niet echt meer nodig. Nu is dat voor mij een luxe, ik heb ruimte zat voor mijn hobby's... Maar nodig ? Nee...
Ik vraag mij soms luidop af wat die mensen gaan doen binnen vijtig jaar, als ze het geluk hebben van leven... Anny zit dan te knikken, want zij weet dat nog veel beter dan ik, vermits, door mijn rugpijn, zij in werkelijkheid opdraait voor het onderhoud en het poetsen...

Ik vind het ergens geen wonder dat de financiële markt in elkaar is gevallen... Je moet eens rond je kijken, hoeveel van het gebruikte kapitaal in feite niet echt bestaat, alleen bestaat in de vorm van kredieten, van leningen... Er is véél meer geld in omloop dan er echt is. We hebben geen maatschappij opgebouwd, maar een grote zeepbel.

En zeepbellen zijn zeer vergankelijk.


Kijk eens rond je, misschien wel in je eigen huis, hoeveel dingen je hebt of je ziet die niet of nog niet volledig zijn betaald???
Misschien moeten we weer eens anders gaan leven, op zijn ouderwets, en handje contantje betalen in plaats van op papier ?

tot de volgende ?

De pc van Ewoud

Gisterenavond ging plots de bel. Bart, dachten wij, het was immers vrijdagavond, en dat is de dag dat Bart eens binnenspringt indien het mogelijk is. Anny ging kijken, en toen ze de gang instapte dacht ik al dat er iemand anders was, omdat Bart gewoonlijk zo binnenkomt, een belletje en binnen. Maar het was Erwin, mijn Waalse vriend en computergenie...met de pc van Ewoud, weer volledig in orde gezet. Plus een bijhorende cd-rom met alle drivers van zijn videokaart en dergelijke, want alles was door Ewoud gewist...
Iets later kwam Bart inderdaad ook toe, en hij kon de pc meteen meenemen. Ewoud zal content zijn, want hij heeft nogal gezaagd over zijn pc...
Vandaag ga ik de pc's van Frederik en van de tweeling ook weer verder in orde zetten...Leve Ubuntu, daar zijn geen of veel, veel, veeeeeel minder problemen mee. Maar ja, de goegemeente heeft wat schrik om over te schakelen... Het is weer vreemd, je moet weer leren er mee werken (alhoewel het verschil eigenlijk miniem is inzake gebruik) maar vooral, men vreest dat men niet voldoende alternatieven zal vinden voor de van windows overspoelde markt. In feite komt dat er op neer dat ze dan bijna alle programma's aankopen, en de gratis programma's die evengoed en soms zelfs beter zijn, latenliggen, gewoon omwille van het onbekende.
En bij sommigen wellicht ook omwille van de redenering dat goedkoop kwakoop is ? Alhoewel dat na de verschijning van Aldi en Liddl toch al wel een stevige deuk zou moeten gehad hebben.... Nee, ik ben ondertussen een overtuigde aanhanger van de gratis produkten om met je pc te werken en rond te surfen op internet. Het spijt mij alleen dat ik helemaal geen techneut ben, en niet de minste aanleg heb om wat dieper in te gaan op de wetenschap van de computer en zijn programmering... Mensen die daar wel kaas van gegeten hebben zouden zien dat voor hen op de gratis markt een paradijs te vinden is! Wie echt iets weet van die dingen kan via Linux alles maar dan ook alles doen met een pc. Die mannen hebben programma's waar ik alleen bewonderend kan naar kijken... en die naadloos werken met pakken andere vrije software...Grandioos...Maar net buiten mijn bereik van kunnen en kennen.
Maar ik ben in ieder geval verschrikkelijk blij dat ik me op een dag zo kwaad heb gemaakt op de voortdurende miserie met virussen, wormen en co op windows, dat ik tot de beslissing kwam over te stappen op Ubuntu... Sindsdien heb ik geen moeilijkheden meer gehad, tenzij met de programma's van windows die ik soms nog integreer in mijn ubuntu, om bepaalde zaken die ik toegezonden krijg te kunnen bekijken... Maar virussen, wormen en co ??? Ik weet niet meer wat dat is, tot ik de pc van de tweeling of van Frederik eens ga "kuisen".... Ik heb zelfs geen antivirus op mijn ubuntu, het is ook niet nodig.

Maar ja, wellicht zitten de overtuigde sponsors van Bill Gates, nu te schuddebollen over de ketter die het ware computergeloof heeft verlaten... en zitten te sparen om zodra mogelijk de nieuwe Windows 7 te kunnen aankopen, teneinde de miskleun van Vista een beetje te kunnen vergeten?

Maar laat me niet stilstaan bij Ubuntu of Windows, er zijn andere dingen in het leven dan een kwampjoeter...

Erwin is een goede vriend, een Waal én een Ecolo... (Pour les Flamands: ne groene!)...maar vermits het ook een zéér goed vakbondsmilitant is, is hij geen zwever, en hangt hij niet ergens tussen Pluto en Uranus te dromen over een groene afgekoelde wereld. Hij staat met beide benen op de grond, en opteert veel liever om de bedrijven te doen werken op een ecologisch verantwoorde manier, dan om ze buiten te smijten als zijnde ecologische rampen, en misschien een milieuramp te vermijden en in de plaats een sociale ramp te zetten.
Het is niet steeds gemakkelijk om een evenwicht tussen economie en ecologie te scheppen...Maar het lijkt de enige oplossing om én de kool én de geit te sparen. Bovendien bots je dan nog eens op tegen landen waar ecologie nog niet erkend is, of zelfs verboden is, omdat de economie daar nog als eerste vereiste staat. Wij hebben ondertussen ervaren dat dit verkeerd is, maar in die arme landen kiest men in de eerste plaats voor werk, voor inkomen, voor eten...Net zoals wij vroeger ook deden. Ik kan het hen niet verwijten, alleen kan ik het betreuren...
Waar ik wel van wakker lig, is de manier waarop het veelal gaat !
Sproeistoffen waarvan wij ondervonden hebben dat ze rampzalig zijn, worden nu naar die landen uitgevoerd. Dat is moord! Dat is wetens willens vergift sturen naar mensen die het niet als dusdanig kennen !
De fabrieken die ginder opgezet worden, worden grotendeels door mensen opgezet die hier de gevolgen van hun werkwijze hebben ondervonden, die het hier niet meer op die manier mogen doen, omdat het funest is voor het leven? Mensen die dus heel goed weten wat ze doen, als ze ginder, omwille van de kostprijs dezelfde ecologische misdaden opnieuw plegen.
Dat is moord !
Wij zouden onze ervaring moeten exporteren, om dergelijke fouten niet opnieuw te begaan en steeds meer stukken van onze aarde aan te tasten.
Hier worden dan arbeiders gebroodroofd, omdat de arbeiders in de armere landen zogezegd goedkoper werken, maar ze werken er voor een groot stuk goedkoper dank zij het gebruik van middelen waarvan wij weten dat het gebruik misdadig is voor mens en dier.
Dat is moord!
In de voorbije eeuw hebben wij heel grote misdaden gezien tegenover de mensheid. Om er enkele van de grootste op te noemen, de slachtpartij in Nanking (China) door de Japanners, de uitmoording van Joden in Nazi Duitsland, het uitwerpen van atoombommen boven Hirosjima en Nagasaki door de Amerikanen, maar we kunnen zonder aarzelen aan dit lijstje toevoegen de doden door ecologische misdaden, die hoofdzakelijk in de ontwikkelingslanden plaatsvonden. Eigenlijk is dat toch vreemd? Zowat alle moderne industrie zat (zit) in het westen... En de zware milieurampen zitten voor een groot deel in de ontwikkelingslanden.
Toeval ?
Nee, misdaad ! Men heeft alle zwaar vervuilende en ecologisch extreem gevaarlijke zaken doodgemoedereerd uitgevoerd naar landen die honger hadden, en om het even wat zouden aanpakken om de honger te stillen.
Ook nu nog !
Al eens goed bekeken waar ons chemisch afval naar toe gevoerd wordt ?
Misdaden in een mooie verpakking, met een strikje rond, maar niet minder dodelijk.
Als momenteel ons milieu een beetje hersteld wordt, dan is dat voor een groot stuk te danken aan het feit dat wij onze problemen uit voeren.
Dat is uiteraard veel beter! In plaats van één stukje vervuilde wereld maken wij een totaal vervuilde wereld. Dat vind ik véél erger dan het klimaat en de discussie daar rond! Want zelfs die problematiek voeren wij uit ! De machines en installaties die CO2 uitbraken met tonnen in een keer, gaan wij hier demonteren en ginder weer opbouwen! Veel beter!
djudedju...

Och, laat ons niet overdrijven... Met het ineenstuiken van de beurs en de daaropvolgende economische crisis zal er ongetwijfeld voldoende geld vrijkomen om maatregelen te treffen om op een betere en veiligere manier te produceren??? Of gaan wij het milieu een tijdje in de kast stoppen om onze levensstandaard (?) op peil te houden?

Ik heb al een vermoeden waar we naar toe gaan...
djudedju

tot de volgende ?

Napoleon,

... of hoe een koe een haas vangt...
Ik heb immers een citaat van hogergenoemd massa-uitroeierke een citaat gevonden dat hij op zijn minst verstandige mensen moet in dienst hebben gehad die hem nu en dan ook eens een verstandig ding lieten zeggen...
Ik heb het nochtans niet voor "veldheren" (lijkt mij een eerder op een flatteuse titel voor een koewachter, maar kom...). Ik kan immers geen enkele reden vinden voor het uitroeien van mensen. Maar dat verhaal heb ik al gedaan.
Nee, ik vond dus een citaat die aan Nappie wordt toegeschreven, en waar ik het mee eens kan zijn!
Volgens Napoleon zou er in ieder toneelstuk minstens ook een rol zijn voor de politiek, want: "Het is tenslotte de politiek die tot rampen leidt zonder dat er officiële misdaden worden begaan"...
Veel commentaar hoef ik daarbij niet te geven.
Oh ja, wat vind je van de escapades van ons minister Crem-à-glaceke? Dat hij eens zijn voetje scheef zet, zich eens laat gaan, zich laat vollopen en gaat staan nachtlawaai maken in het Belgisch Café te New York, daar lig ik niet van wakker. Dat hij het in alle klemtonen ontkent, dat verwonderd mij niet, het is tenslotte een politieker (zelfs met politieke roots!!!), maar dat hij de jongedame die daar dienster was met dienst, liet afdanken, omdat ze de feiten vermeldde in haar Blog, en dat hij DAAROM een blog een gevaarlijk ding noemt, dat gaat te ver !
Weet ons Cremke dan niet dat het al eeeeeeuwen gekend is, dat de pen machtiger is dan het zwaard, en dus zeker dan een bevroren roomijsje dat mini - sterreke mag spelen????
En dat uit een partij met de C in het logo... Nu ja, sinds al de echtscheidingen en huwelijken en herhuwelijken van de grote coryfeeën van het Christelijke in de Volkspartij, moeten wij van niets meer verschieten... Alhoewel, er ligt blijkbaar een gradatie in. Je moet een bepaalde graad hebben bereikt in de partij vooraleer je dergelijke dingen moogt... Een die maar voorzitterke was van de partaai moest zich plots in blauwe verf steken om niet brodeloos te worden omdat hij plots een andere vrouw verkoos boven de zijne... Als je acht regeringen hebt ge(mis)leid, mag het wel.

Politiek is leuk om naar te kijken, zolang je er de brokken niet van moet betalen.
Ik heb tot mijn verbijstering moeten ontdekken dat er ook goede politieke partijen zijn ! Jaja, maar die zitten jammer genoeg in de oppositie, en hebben niets, maar dan ook niets in de pap te brokken buiten het uiten, liefst voor de camera, van verstandige opmerkingen.
Maar let op !!! De ervaring heeft geleerd dat het niet de partij is die verstandig is of goed is, nee, het is de oppositie! Met andere woorden, als je meent dat zij de oplossing bieden, en dat de meerderheid dat met je eens is, dat zitten zij in de regering, en meteen, als bij toverslag is alle gezonde verstand verdwenen, weg, verschwunden, piepedada...
Ik denk dat ik weet hoe dat komt!
Dat komt omdat het verstand van de politieker maar tot een bepaalde hoogte reikt. Eens zij op een hogere post terecht komen, reikt het dus niet meer hoger dan...juist, ja... vandaar het woord strontpolitiek vermoed ik.
Ik vind het heerlijk te bloggen, zeker nu ik weet dat een blog gevaarlijk is volgens (lees voor) politiekers.... Het is alsof ik plots de hemelpoorten wagenwijd zie opengaan, halleluljah !

Mijn blog van gisteren was blijkbaar van uit mijn diepe onderbewuste gekomen, want toen ik de radio opzette, hoorde ik van de desastreuze gebeurtenissen in Mumbai (Bombay).
Stel dat er hier in ons zo mooie en rustige Mater plots een Maffiabaas komt wonen, zo een waarvan iedereen weet dat het maffia is, maar die zo handig is, dat je hem nooit iets kunt verwijten, en dat het alleen de kleine garnalen zijn die steeds de rekening moeten betalen. Stel, dat deze maffiabaas, geheel volgens de maffiatradities, rond om zich een muur van goede werken op zet, en de gemeente in zijn welvaart laat delen. Stel dat wij hier dus allemaal op een of andere manier "delen" in de welvaart, door bijvoorbeeld een openbaar zwembad, gratis voor de inwoners en degelijke dingen meer...
Stel dat die maffiabaas, nog steeds geheel in overeenstemming met de maffiatradities, zich dan kandidaat stelt voor het burgemeestersschap, provincie, deelregering en uiteindelijk regering... Bestaat heel ons land dan uit malafide maffiosi? (De Italianen zouden het graag horen ...). Nee, in de praktijk zou het zo zijn dat bijna niemand het vermoeden heeft dat de man een maffiabaas is!
We gaan nog een stapje verder...
Ons buurland heeft de oorlog aangebonden met de Maffia.
Ze stuurt dan ook haar vijfde colonne op pad, en deze leggen onder het stadium van Club Brugge een bom, juist voor de match tegen Anderlecht, gewoon om de maffia te treffen.
Dat zij geen een maffiosi gedood hebben, maar alleen enkele tienduizenden onschuldige inwoners van ons landje, speelt geen rol, het is een duidelijke verwittiging aan het adres van...
Of nog anders, ik heb ruzie met Jan, maar Jan is een reus van een vent, met handen als koolschoppen, en ik kan hem niet aan. Naast Jan woont Piet, een klein stumpertje, een sukkelaar die met moeite de eindjes aan elkaar kan breien. Dus ga ik, om Jan te treffen, op een avond zijn kleine buur in elkaar kloppen. Was het Jan niet, het was er toch dichtbij hé???
Iedereen zal het onlogische van de historie inzien... uitgezonderd een groep, de terroristen, want dat is net wat zij doen.

Het ergste van het ergste, dat zijn dan nog zelfmoordterroristen...
Iedere keer weer zit ik mezelf dan af te vragen wat het verschil is tussen indoctrinatie en hypnose???
Een goed hypnotiseur weet zijn slachtoffers zo ver te brengen dat zij allerlei gekke dingen doen voor een geamuseerde zaal toeschouwers, zonder dat zij zich dat bewust zijn... Denk je nu echt dat er tientallen en tientallen mensen zich zomaar kunnen veranderen in een levende bom, ter ere van de "goede" zaak?
Ik geloof dat niet, ik zal niet zeggen dat er her en der eentje is die zo fanatiek is in zijn overtuiging, maar de meesten zullen wel zodanig opgepept zijn, dat zij echt niet meer honderd procent bewust zijn van wat ze doen. Ze zijn dan geïndoctrineerd...volgens mij een ander woord voor hypnose, waarbij het echter er niet omgaat een zaal mensen te amuseren, maar om de zaal en de toeschouwers te vernietigen.

Dat men deze indoctrinatie dan doet vanuit een diep geworteld geloof, is gewoon gebruik maken van een reeds sterke overtuiging, om het nog verder en verder op te peppen, zo ver tot de dood. Sommigen zullen dit dan wijten aan het geloof, maar dat is het niet! Het is niet het geloof dat deze mensen zo ver drijft, het zijn de mensen die dit geloof misbruiken om hun willige slachtoffers zo ver te brengen dat zij hun eigen leven veil hebben om wat zij denken het geloof te zijn.
Dat het niet alleen vanuit een geloof kan, bewijst wat er gebeurde in Nazi-Duitsland. De opruiende spreekbeurten van een bekwaam spreker als Hitler was, was voldoende om een massa op te zwepen, en de verdere indoctrinatie was voldoende om hen nog verder te drijven...

De vraag die we ons moeten stellen is: Wat is het die een mens zo gevoelig maakt voor opzwepende taal?

Het is trouwens niet alleen zo dat het opruien moet geschieden door een derde! We zien ( denk aan Amerika met zijn jongeren die de helft van hun school omverschieten) dat een enkeling ook zichzelf zodanig kan oppeppen dat alle rede verdwijnt. Als het over een geloof gaat, en zonder gewelddadigheden, dan noemt men dat extase...

Maar wat het ook is, hoe we het ook noemen, blijkbaar is de mens betrekkelijk gemakkelijk zo ver te krijgen dat hij zichzelf overstijgt (ik zou het liever noemen zichzelf ondermijnt) en alle normen vergeet en bereid is tot excessen.
Gek, bizar, maar pijnlijk waar.
Het komt er alleen op aan de juiste hefboom te vinden, omdat procédé in werking te zetten. In het klein, en meestal in betrekkelijk onschuldige vorm zien we dat ook als ... politiek... en zo is de cirkel rond, en ben ik weer aan mijn begin.
En kijk maar eens hoe je mensen vind die zich werkelijk kunnen opzwepen voor een of andere politieke partij ! Zij zouden er voor vechten !
Nog een stap, en ze binden zich een bom rond de lenden en...
Nee, wij zijn niet zonder zonden.
Nee, wij aanvaarden hun normen niet, zelfs zonder ze ook maar een keer te bekijken, wij aanvaarden ze niet en hebben er zeker geen begrip voor, nee, verdomme... en wij zijn on ook aan het opjutten.
Eerlijk, ik denk niet dat we beter zijn...
Eén klein zetje, een hefboompje, en roef... de westerse bomdragers zijn er !
Alleen ze komen met F16's en andere gesofisticeerde wapens.

tot de volgende ?

terroristen

Al een paar dagen zijn alle Belgische en wellicht ook de Nederlandse TV-zenders aktief met het tonen en het bespreken van het filmpje van De Terroristen...
Iedere keer als ik die muziek van het filmpje hoor, kan ik mij niet ontdoen van de indruk dat het een leuk melodietje is. Vreemd, wij zijn die oosterse klanken niet zo gewoon, maar leuk en wat meeslepend. Zo'n soort Arabisch meezingertje, zeg maar.
Nu hebben ze ook de vertaling van het liedje gegeven (eindelijk) en is plots alles duidelijk.
Het is gewoon de Arabische versie van een oud oeroud Vlaams melodietje, die wij wel eens zongen uit pure jeugdige baldadigheid...
"En we gaan 't hier al in stukken slaan, tsjoelalala, tsjoelalala, en we gaan 't hier al in stukken slaan, tsjoe - la - la!"
Maar dan in 't Arabisch, en met die vreemde wat nasale klanken.
Er was indertijd geen mens die ongerust werd toen wij dit liedje luidkeels zongen!
Nu zit heel de politiemacht te schudden en te beven, en ik hoorde dat men in de oudejaarsperiode de alcoholcontrole zal uitbreiden met explosievencontrole.
Dat lijkt mij héél nuttig!
Ik ken verscheidene personen, die als ze met alcohol belast en beladen zijn, duidelijk explosiever zijn dan in nuchtere toestand.
Eén ding snap ik niet. Snappen die mannen niet dat zij met al die acties en dreigementen, en jammer genoeg zelfs met aanslagen, niet direct de meest populaire groep zijn?
We worden hier overstelpt met allerlei initiatieven om het racisme in te dijken, om eerbied en begrip voor elkaar te bewerkstelligen, en dan komen er enkele van die leukerds die bommen gaan liggen leggen in een groot station, of in een voetbalstadion, of ergens anders waar veel volk is... en joep, alle inspanningen voor de integratie zijn weer de verdoemenis in geholpen.
Wellicht zouden ze véél méér begrip krijgen, als men vanuit de Arabische wereld het initiatief nam, om aan alle inwoners van de straat die een vreemdeling in hun straat mochten verwelkomen, een bon te geven voor zegge twee jaar gratis mazout (die mannen schijnen daar toch zat petrol te hebben)... Maar nee, ze komen hier wonen, en zingen dan een liedje met vierendertig strofen waarin ze onze ondergang zweren...

Nee, ik lach er maar wat mee, omdat dit mijn enige wapen is tegen de anonieme boosaardigheid die enkele van die mannen etaleren. Want dat is het erge! Je kent de vijand niet eens! Je weet wel dat hij wellicht van die of die bevolkingsgroep komt, maar dat is zelfs niet eens zeker, en zij gaan om een of andere reden hier onschuldigen gaan doden en verminken.

Dat de Afghanen een regelrechte guerrilla voerden tegen de Russische bezetters, en nu weer tegen de Amerikaanse "bevrijders", daar kan ik nog ergens inkomen. Ik ben er geen voorstander van, maar net zo min voorstander van de bezettingslegers of bevrijdingslegers of hoe je die bietekwieten moet noemen. En daar gaat het over een strijd tussen legers, misschien op een wat onorthodokse manier, maar het zijn soldaten ondereen.

Maar het terrorisme, dat is andere koek. Hier in ons Absurdistan worden de stakers van de spoorweg al bekeken als mensen die misbruik maken van de onmacht van de onschuldige reizigers, maar terroristen doen dat echt!
Een terrorist, dat is als iemand die zoutzuur werpt in het gezicht van de mensen die toevallig op de roltrap staan in de Makro, omdat zijn schoenen, die hij in de shoepost kocht, versleten zijn. Twee dingen die niets, maar dan ook niets met elkaar te maken hebben.
Als ze ginder de daar gelegerde soldaten aanvallen, dan valt dit onder de noemer oorlog. Dat is op zich al erg genoeg, want in werkelijkheid zijn die mannen daar ook niet omdat zij het zo graag doen, maar omdat zij een opdracht moeten uitvoeren. We kunnen hoogstens gaan debatteren over het feit dat zij dit beroep zelf hebben gekozen, maar in het geval van dienstplichtigen gaat dit argument zelfs niet meer op. En dan zijn het gedwongen slachtoffers van de machtswellust van een verre regeerder, die er wel voor zorgt dat hij uit de vuurlinie blijft.
Mocht een terroristische aanslag dan gericht zijn tegen die machtswellusteling, dan zou je er nog ergens wat begrip voor kunnen opbrengen, maar een bom leggen op een druk marktplein, vol mensen die je niets misdaan hebben??? Nee, daar heb ik geen begrip voor. Ik kan geen enkel zinnig argument vinden om dat goed te praten...

De eerste die op die manier de wereld begon onder druk te zetten was Yasser Arafat... En de grote fout was dat men een dergelijk sujet dan later ook nog op een piedestalleke zette, en er een soortement heilige van maakte... Daar heeft men een soort officiële goedkeuring gehecht aan die manier van "vechten"... Daar heeft men de deur wijd open gezet om die manier van vechten als rechtvaardig te benoemen.

Ik heb alle begrip voor de onmogelijke positie die de Palestijnen toen hadden en nu nog steeds hebben, maar zij vormen het levende bewijs dat die manier van oorlogvoeren op termijn niet rendeert. Arafat zag dit in, en wijzigde zijn strategie, maar zijn vroegere daden zijn nu nog steeds het GROTE voorbeeld voor talrijke adepten. Het feit dat de van strategie veranderde Arafat dan aanvaard werd, was meteen de verrechtvaardiging van het terrorisme.

Het meest ergerlijke van alles, is dat je al deze moeilijkheden onder een noemer kunt vatten: Geld en Macht.

Och, we moeten niet ver gaan zoeken, hier in ons piepkleine apenlandje presteren we het zelfs politiekers aan te duiden waarvan we weten dat hun hoofddoel is de andere helft van het land af te stoten... Niet dat ze daar iets aan hebben, maar het geeft zo'n goed gevoel dergelijke beslissingen te kunnen nemen...

Wat is het toch dat de mens zo'n machtshonger geeft?
Wat is het toch dat de mens er kan staan op toekijken dat een ander honger heeft?
Wat is het toch dat de mens nooit tevreden is met wat hij heeft?

Gewoon, het verkeerde beeld van Geluk...
Geluk is niet het grotere huis dan de buren, niet de dikkere auto, niet het meer geld, niet het leven voor het lichamelijke genot...
Geluk, dat is in vrede leven met jezelf en de wereld.
Aanvaarden wat je bent en hebt, en daar tevreden mee zijn.
Aanvaarden wat de anderen hebben, en daar niet de minste behoefte aan hebben.
Geluk, dat is vrede
en Vrede, dat begint in jezelf.
Hoe kun je met anderen overeenkomen, als je het nog niet kunt met je zelf ?

tot de volgende ?

Het roodborstje, mijn schoonvader...

Nederland is er vol van !
Een zaadhandelaar had vooral voorspeld dat hij zou terugkomen als een roodborstje, zijn lievelingsvogeltje...
Daags na zijn overlijden kwam er inderdaad een roodborstje de winkel binnengevlogen, en installeerde zich op de molensteen, de favoriete plek van wijlen zijn schoonvader.
Hij eet de ganse dag door, net als wijlen zijn schoonvader, en de klanten herkennen nog meer karaktertrekken...
Tot zo ver de bloedernstige "De Telegraaf"...
Oh ja, er is ook nog een filmpje te zien bij You Tube... Waar je inderdaad een roodborstje ziet rondfladderen.
Kun je nu en dan ook zien in mijn kippenhok, maar ik heb er - helaas, driewerf helaas- nog niemand in herkend.
Zal wel een boeddhist geweest zijn ?
In ieder geval moet het nu gedaan zijn met te zeggen dat er nog nooit ene is teruggekeerd om te zeggen hoe het in het hiernamaals is, alhoewel, hij heeft nog niets gezegd, hoogstens getsjilpt.
sjongejongejonge.
Ik zou in een eerste reactie willen zeggen: schoenmaker blijf bij Uw leest, ofte in onderhavig geval, mensje blijf bij je soort... Straks geloven we nog met zijn allen dat die koe in de wei de reïncarnatie is van tante Zulma, en dan is het hek van de dam ! Krijg ik nooit of te nooit nog een biefstukje bij mijn frietjes...
Als we inderdaad zouden terugkeren in een dier, en ook nog kunnen kiezen, dan koos ik voor een reuzenschildpad! Heb je al eens gezien hoelang die leven???? Bovendien vormen zij toch wel het summum van een rustig leven, newoar ?

Ik dacht dat men altijd sprak van de nuchtere Nederlanders ???

Oh ja, weet je, dat er nu nog steeds passieflora's bloeien in mijn tuin? Zo erg koud kan het dus nog niet geweest zijn. Ik zie ook nog steeds fuchsia's staan bloeien, alhoewel er daar wel zijn die vorstschade vertonen. Binnenkort ga ik met Frederik de lindeboom weer knotten. Hij is nu al zijn bladeren kwijt, en het is de moment om hem terug te snoeien. Dan kan hij weer enkele jaren lustig en rustig groeien. Hij begint al mooie echte knotten te krijgen. Ik vind het heerlijk om zo een echte ouderwetse boom te hebben. Ik denk niet dat er anders nog zoveel linden zijn die nog geknot worden. Hier in Mater kan ik me er maar één meer voor de geest halen, in de zoetebeek, waar er enkele bij elkaar staan als een levend kapelletje voor Ste Amelberga. Dat zijn al heel oude en dikke bomen, met dikke knoestige bulten van het steeds weerkerende snoeiwerk. Mooi !

Ze verdwijnen wat, de knotten, zowel de knotwilgen als andere... Net zoals de grachtkanten waar je ze gewoonlijk vond. Ik ben er zeker van dat een deel van de overlast te wijten is aan het wegdoen van die vele grachtjes en die knotwilgen. Wilgen zijn immers gekend als enorme drinkers. Bovendien waren die bomen, grachtjes en graskanten enorme wapens tegen de landerosie... Nu zie je na iedere fikse regenbui de teelaarde op de baan liggen. Die grachten en die knotwilgen waren er niet zo maar, ze waren na ervaring wijs geworden, en wisten dat ze de bescherming vormden van veld en vruchten. Maar ja, in deze moderne tijd telt de ervaring van de ouden niet meer mee... De wetenschappers weten het beter! --- in theorie---

Knotten zijn niet alleen mooi, ze vormen ook een ware bron van leven! In de knot komen holten, waarin niet alleen vogels en kleine zoogdiertjes leven, maar waar ook mooie teelaarde in komt, waarin wonder genoeg, nieuwe planten, tot zelfs struiken en bomen groeien. Wie zag nog nooit een knotwilg met in de kroon een vlierstruik ? In de dode stukken hout wemelt het van insecten, die op hun beurt weer een bron van voedsel zijn voor de vogels. De wortels van de knotwilg houden de aarde vast, en vormen de enige vastigheid van de aardenwallen langs de mooie holle wegen, waar van de "holheid" nog beklemtoond wordt door de overgroeiende takken van dezelfde knotwilgen. (Alhoewel dit laatste nu wel bijna helemaal is verdwenen door het vele verkeer)

Eén van de vele ziekten van de moderne tijd is "hoge bloeddruk"... Indertijd zwaaiden ze ons voortdurend om de oren met margarine met linolzuur, maar de dokters zwijgen nu plots in alle talen over dat linolzuur, omdat men heeft ondervonden dat het weliswaar de cholesterol laag houdt, maar bizar genoeg meer slachtoffers maakt aan hartziekten dan die cholesterol.... (Onze huisdokter uit mijn kindertijd zei steeds dat boerenboter op zijn minst de verdienste had dat we wisten wat het deed, en dat het veiliger was dan al die rare moderne dingen waarvan we nog moesten afwachten wat ze deden op lange termijn! De man had blijkbaar voorspellende gaven!)
Nu hebben ze weer iets nieuws gevonden !
Als we onze hoge bloeddruk onder controle moeten houden kunnen we dat voortaan veilig doen door het eten van...insecten...
Het is inderdaad zo dat bijna heel de wereld wel eens insecten eet, buiten de europeanen dan. We moeten het maar uitspreken, en je ziet vieze gezichten, insecten, bèèkes!
We eten wel slakken, met heerlijke kruidenboter... we eten garnalen en kreeften, en lusten zelfs kikkerbilletjes, maar insecten? Nee zulle !!!!
Heb je al eens een levende slak naast je escargots à la bourguignonne gezet ?
Of een kikker laten rondwippen op de tafel waar ze kikkerbilletjes in roomsaus degusteren?
Of ostentatief de poten zitten tellen aan een garnaal?
Of heb je al eens als tafelpraatje bij het omelet met garnaal, verteld dat lijken die aanspoelen vol zitten met die beestjes?
Al eens een mossel goed bekeken en toch blijven dooreten?

Maar van insecten zijn we vies. Hoe zou dat komen?
Geleerden vermoeden dat het wellicht komt door het feit dat in ons klimaat de insecten geen voortdurende bron van voedsel vormen. Of dat juist is of niet???
Maar ik zie echt niet zo'n grote verschillen tussen een garnaal en zegge en schrijve een sprinkhaan. Sprinkhanen schijnen lekker te zijn, versgebakken hebben ze een vurrukkullukke nootsmaak zegt men. Zou men bij grote exemplaren dan ook aan de pootjes zuigen zoals bij langousten?

Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen zinnige argumenten heb tegen het eten van insecten, buiten het feit dat het idee ons vreemd is. Maar dat is te overwinnen. Kijk maar eens hoeveel rare groenten en fruitsoorten wij ondertussen hebben leren eten. Laat ons eerlijk zijn, als je het nog nooit eerder zag, zou jij een kiwi plukken van de plant om eens te proeven? Dat ding ziet er niet uit en het voelt ook helemaal niet lekker aan... en toch vreten we die dingen nu massaal.

De eerste jaren dat de aardappels hier gekend waren, werden zij algemeen beschouwd als giftig en gevaarlijk. Men hield ze oorspronkelijk als een sierplant, in een pot op de vensterbank, het heeft zo'n leuke bloempjes!

De eerste kaas is wellicht ontstaan uit een overschotje vergeten melk. Zou jij het in je koker krijgen om een klak verzuurde en gestremde melk op te eten? En toch eten we met zijn allen kaas met heelder kilo's...

Nee, ik kan geen zinnige redenen vinden om te zeggen dat lichtbruingebakken meelwormen niet te vreten zijn... We eten al gekkere dingen als je het zo bekijkt. Niet dat ik straks tegen Anny ga zeggen: "Schat, bak je straks een portie meelwormpjes voor bij de tv?"...Maar echt op feiten gebaseerde argumenten heb ik niet !

Ik weet zeker, mocht men op de markt komen met een of andere reep waar insecten in verwerkt zijn, heel wat kinderen, als ze het niet zouden weten, die dingen zouden snoepen. Bovendien, als we ons eigenlijk echt bewust zijn van de moderne voedingsindustrie, dan moeten we vaststellen dat we nu al, hier in Europa, al hele dagen insecten binnenspelen... De rode kleurstof in duizenden van onze voedingsmiddelen, is immers afkomstig van een soort schildluis...

Smakelijk !

tot de volgende ?

Ijzel...

Toen ik vanmorgen gedaan had met mijn turnoefeningen, vroeg ik Anny of zij de bus gehoord had. Nee. Ik ook niet. Ik keek nog eens buiten, de sneeuw is bijna weg... Plots zag ik een auto over de weg kruipen. Ijzel !
Pas nadat ik gewassen en aangekleed naar beneden stapte, zag ik net de schoolbus langsrijden, sorry kruipen...
Veerle belde meteen nadat de bus weg was op, maar wij hadden alles gezien, staande in de uiterste hoek van onze eetplaats kunnen wij het net zien. Veerle vertelde dat zij bijna niet op haar voetpad kan recht blijven.
Ijzel...
Toen ik verhuisde van het inwonen bij de ouders van Anny naar het huis in de heidelbergstraat te Loppem, deed ik dat met de camionette van de technische school waar ik toen werkzaam was. De "knecht" van de school reed er mee, en beetje bij beetje gingen wij onze meubels halen en op zijn plaats zetten in ons nieuwe woonst. Het had die morgen geijzeld, waardoor het camionetje al een heel stuk later arriveerde dan verwacht. Wij laden zoveel mogelijk in de camionette en reden heel voorzichtig de amper twee kilometer verder naar de andere woning. Voor mijn deur was er een kasseistrook, die lichtjes afhelde. Toen ik uitstapte gleed het camionetje me netjes na, richting voordeur... Gelukkig niet zo dichtbij dat we de stukken niet konden binnen brengen. We legden oude jutezakken op de grond van het camionetje naar de voordeur, om veilig te kunnen verhuizen.
Heel veel moesten we niet verhuizen, we hadden nog niet veel.

Toen ik al in Oudenaarde werkte, in de vakbond, werden we op een morgen veel vroeger dan normaal wakker, door de...oorverdovende stilte. Wij woonden in de drukke stationsstraat, en daar was nu geen verkeer, zelfs geen voetganger.
Benieuwd keken we buiten en zagen de blinkende baan en de de al even gladde voetpaden. Er lag een centimeterdikke ijslaag over alles heen.
Plots hoorden we een luide slag en gekraak, en zagen, toen we buiten loerden door het raam van onze slaapkamer, dat twee wagens, die ondanks alles toch hadden gepoogd te rijden, knal tegen elkaar op waren geknotst. Blijkbaar moesten er gekwetsten zijn, want even later zagen wij de ambulance aankomen. De ambulance stopte, of probeerde dat toch, maar schoof aan dezelfde snelheid door, knal tegen de beide auto's aan. De politie: idem dito!
Toen de man van de ambulance uitstapte, zat hij meteen onder zijn eigen wagen.
Ik weet, het was niet schoon van ons, maar wij lagen met ons beiden te schokken van het lachen, toen de politie bij een poging de ambulancier te helpen, er bij ging liggen...
Plots ging de deur van de overbuur open. Meneer kwam naar buiten met zijn vuilnisbak in de beide handen, stapte op het voetpad, gleed onderuit, hield op een of andere manier de vuilnisbak klemvast, maar stak wel in verweer zijn armen vooruit... en alle vuil over zich.
Wij lagen op de grond, te huilen van de lach, een echte slappe lach, en durfden ons niet te tonen, toch wel enigszins gegeneerd voor de buurman...
Toen wij later beneden zaten, zaten wij een hele tijd te kijken naar de vele capriolen van de wanhopige probeersel van de mensen. Ik had al lang besloten te wachten met vertrekken tot het doenbaar zou zijn, het leek mij niet nodig een breuk te riskeren, vooral omdat in zo'n weer er ook geen mensen naar het bureel komen.
Plots zag ik collega Gerard voorbijschuifelen, aan een hoger tempo dan de anderen. Ik keek, en hij had een paar oude sokken over zijn schoenen heengetrokken, en blijkbaar gleed dit minder. Toen ik een uurtje later ook op het werk verscheen, hoorde ik nog bij de eersten die er aankwamen, en Gerard had er heel de tijd moederziel alleen gezeten...
Ooit kwam ik van een vergadering te Scheldewindeke, en het was spekglad door een plotse sneeuw- en regenbui op een bevroren grond. Plots zag ik een wagen in de gracht liggen, een man er naast. Ik stopte, en vroeg of ik hem kon meenemen tot aan de dichtste telefoon, maar hij wilde alleen terugkeren... Ik zei dat ik niet van plan was om het risico te verdubbelen door nog eens heen en weer te rijden, maar dan bleef hij liever staan... Ik rook duidelijk een alcoholadem...
Op een andere keer had ik vergadering te Ronse, en toen ik buiten kwam na de vergadering zagen wij, totaal verrast dat het gesneeuwd had... Nuja, dan maar heel voorzichtig naar huis... Ik moest de Kruises omhoog rijden, en deed dit heel voorzichtig en gestaag. Plots zag ik een wagen vanuit de richting Oudenaarde komen, en net toen hij bijna op mijn hoogte was begon hij te glijden...recht naar mij toe. Ik weet wel, je mag niet remmen als het glad is, maar wat kan je anders in zo'n geval? Dus ik remde, en begon meteen ook te glijden. Vraag mij niet hoe, maar we draaiden netjes om elkaar heen, en ik stond weer richting Ronse en hij klaar om terug naar Oudenaarde te rijden... We stapten alletwee, bleek van de doorstane emotie uit, en ik zei: "We gaan dat niet meer proberen zeker"... De man lachte wat bleekjes, en we zijn voorzichtig weer ingestapt, hebben ons een voor een heel voorzichtig weer gekeerd en zijn doorgereden...

Ik was door mijn werk heel veel op de baan, maar heb nooit een accident gehad door de gladheid van de baan. Ik heb genoeg andere ongelukjes gehad! Gelukkig nooit heel erg, nooit met gekwetsten of zo, maar toch... Eén keer heb ik een vervloekte auto gehad! Ik weet dat klinkt absurd, maar met die auto heb ik meer dan tien accidenten gehad, allemaal in mijn recht, maar het leek wel of iedereen het op die auto had gemunt! Hij was nog geen maand oud, toen een schoolbus plots moest uitwijken en pats tegen mijn geparkeerde auto reed. Enkele maanden later was er een storm, en de schoorsteen van Jan waaide af...de stenen recht op mijn auto... Ooit reed er een man mij langs achter aan, in Brussel, toen ik stopte voor het rode licht, en probeerde dan ook nog vluchtmisdrijf te plegen. Een ander wagen had het gezien en reed hem klem. Mijn wagen was nog niet hersteld, toen ik moest stoppen voor een auto voor mij... de wagen die achter mij reed had het niet gezien...Twee builen op elkaar !
Toen ik een andere wagen had, had ik ook geen ongevallen meer...Er was iets aan die wagen... Ik kwam ooit van een vergadering buiten, en op de parking stond die wagen met een volledig gedeukte zijkant...dader onbekend.... Nee, er was iets met die auto!

Bij een van die keren dat mijn auto in de garage was om weer eens uit te blutsen, reed ik met een verschrikkelijke oude vervangwagen van de garage. Een oude witte peugeot diesel... Ik zette dat ding nooit in mijn garage, hij stonk verschrikkelijk naar de diesel. Als ik er mee reed, dan hingen er achter mij dikke witte wolken...
Ik ging er eens mee op bezoek bij mijn zuster te Oostende, waar mijn moeder toen bij woonde. Wij hadden staan lachen met de rokende bak waarmee ik gekomen was. Toen ik terug naar Oudenaarde reed, was er ergens iets gebeurd, en stonden we in de file... Je kent dat wel, bumper aan bumper stapvoets... Niet bij mij! In de omtrek van mijn rokend monster was er steeds een ruime opening...Het leek wel of iedereen bang was dat de auto zou ontploffen, of dat ze zouden gegaseerd worden door de dampen (dat laatste was wel mogelijk!)... In de auto lag een keuringsbewijs zonder ook maar een opmerking....

Auto's... Ik heb nooit echt graag gereden. Ik deed het en doe het nog, maar het is voor mij steeds maar een vervoermiddel geweest, iets waarmee ik behoorlijk rap en vooral droog van het ene punt naar het ander kon... Alhoewel... droog ??? Ik heb één keer een wagen gehad met een schuifdak... Leek een luxe op warme dagen. Maar na enkele jaren kwam daar op een of ander manier sleet op, en bij regen kroop er water ergens tussen of onder. Je merkte het niet, maar het zat er. Je werd het maar gewaar als je eens plots moest kort remmen, dan vloog het water plots ijskoud in je nek. Heerlijk zo'n open dak ....

De ijzel is nog niet weg, maar op de baan is het nu al losgereden, en de auto's rijden al weer bijna op normale snelheid.

Nog al een geluk dat we weten dat het klimaat aan het opwarmen is, anders zou zo'n vroege winter ons ongerust maken... De hemel is niet open, maar je ziet hier en daar toch dat mooie tere blauw en de bijna zilveren horizon geeft je een gedroomde achtergrond voor de zwarte silhouetten van de bomen en de kerk van Horebeke...

Van hier uit gezien is het mooi weer... Maar als zo vaak in de winter is een mooie hemel geen garantie voor warmte, in tegendeel.

Ik ga sluiten, heel voorzichtig, om niet uit te glijden...
tot de volgende ?

Nieuwe wijn in oude zakken...

Enkele dagen geleden heb ik met een vriend zitten praten, onder meer over het huwelijk. Hij (en iedereen) stelde vast dat steeds meer jonge mensen thuis bleven wonen. Ze hebben wel een relatie en gaan daar eens slapen of zij komt eens bij hem slapen, maar van trouwen is geen sprake. Zijn kommentaar: "Ze hebben al de lusten en geen lasten"...
Daardoor lag ik vannacht na te denken over het huwelijk...
Het huwelijk is een eerder recent verschijnsel bij de gewone mensen. Een huwelijk was immers slechts van belang bij mensen met bezit, en diende ook om het bezit uit te breiden of te vrijwaren. Met andere woorden het huwelijk was in hoofdzaak een economisch gebeuren. Bij de gewone mensen, de slaven en de lijfeigenen was dat allemaal niet nodig, zij hadden niets toen ze op aarde kwamen en zij zouden zonder iets de aarde weer verlaten, dus moest er ook niets geöfficialiseerd worden. In de praktijk was het zo dat wie "bijslaap" kende, ook als gehuwd beschouwd werd. De betrokken man klopte op een braakliggend stukje grond bij het erf waar hij hij dienstig was, vier palen in de grond, spande daar takken in, weefde door de takken wat rijshout of wilgentenen of lindetenen, ondertussen kapte zijn beminde het oude stro van het jaar voordien, en werd het stro in de leem gestampt, tot een homogene massa. Dan werd de leem tussen de takken gesmeten, en eens een eerste laag, zo diep tussen de wilgentenen zat, werd er een laag leem overheen gewreven om een effen uiterlijk te hebben. De deur en de ramen waren klein, deur omdat dit nooit perfect kon sluiten, ramen omdat er nog geen vensterglas was voor hen, en er dus alleen sprake was van verluchting, niet van verlichting. Bovenop kwam een diep doorhangend strodak, dat was warm, en bovendien moest het zo ver doorhangen, zodat de regen niet op de lemen muren kon komen. Anders smolt hun huis letterlijk weg. En dat was het.
De jongste van het nest was meteen ook het pensioen van de ouders, zo zij het geluk hadden zo lang te leven. Dan werd er geen nieuw huisje gezet, maar een kamer bijgemaakt. Ze gingen inwonen, alhoewel het in de praktijk andersom was! De ouden mochten blijven inwonen, zelf niet meer bij machte voldoende te werken, was hun enige kans op overleven, het opgevangen worden door een van de kinderen.
Toen kwamen de steden op, en veranderde het leven totaal. Daar was niet zo maar een hutje bij te bouwen, het moest al een zekere reglementering volgen, en er kwamen bepaalde plichten bij inzake verplichtingen aan de stad. Ze waren ook niet meer lijf-eigen, ze verdienden geld als arbeider in een of andere gilde. Dit betekende dat zij zich ook min of meer konden opwerken, en toen kwam ook voor hen het huwelijk er. Een contract.
Niet zo uitgebreid als bij de hoge heren, van wie naderhand een wapenschild met daarop een wapen met vermelding van al de bezittingen en verwantschappen, maar toch...
Wie rijker werd kon zich zelfs een stenen huis zetten, en raakte bij de burgers van de stad.
Dit duurde tot... de hele rijken een Lieven Bauwens onder de arm konden nemen, en die wist een weefmachine binnen te smokkelen.
In een heel korte tijd slaagden de rijken er in deze machines te kopiëren, te verbeteren, en in grote fabrieken te zetten. Al wie zijn boterham had verdiend als arbeider in en rond de textiel, verloor op slag zijn inkomen, en had geen andere keus dan te gaan werken bij de nieuwe adel, de geldadel, de textielbarons... En ze werden zo onderdrukt en uitgemolken dat alras er geen sprake meer was van enig eigendom... Ze woonden in een huisje van, ze aten brood uit de winkel van, droegen kleren van...hun baas, de baron, de textielbaron... en weer verdween het huwelijk, als een onbetaalbare luxe. Oh, er was wel een kerkelijke zegening, dat was er al lang geleden ingestampt, maar dat was op een morgen, net na de vroegmis, en net voor het uur van het dagelijkse slavenwerk...

Zo dacht ik ook op de albigensen, de katharen (vandaar ons "ketters") en de lutheranen en calvinisten en ga zo maar door... Wat was het succes van die nieuwe kerkgemeenschappen? Het geloof ? Ik denk dat het veeleer een sociale revolte was, dan wel een echt kerkelijke. De kleine mensen werden plots OOK aangesproken door de predikanten. Plots telden zij ook mee. De protestantse beweging groeide onstellend vlug. Als ik lees in de Geschiedenis van Mater, dan waren zelfs in het landelijke mater alras massa's protestanten te vinden. Zij vonden niet alleen een godsdienst in hun taal, maar ook in de taal van de werkman, de taal die hen als kleine mensen aansprak. De oude katholieke kerk was altijd een zaak geweest van het machtscentrum in ieder gemeenschap, en zelfs de meeste pastoors kwamen uit dat midden.
Ik lag me vannacht dan ook af te vragen of de prediking van St Franciscus tot de dieren, geen allegorie was voor: hij predikte zelfs voor het plebs, het schorum, het gemene volk... Het zou best kunnen, want Frans was een van de wapenen tegen het toenemende protestantisme... En omdat ze zoveel met het gemene volk omgingen, werden ze meerdere keren bijna in de ban van de kerk gedaan. (Bepaalde onderafdelingen verdwenen volledig via de brandstapel!).
Dat bracht mij er toe te denken, of de zeer sterke en zware reactie van de katholieke kerk niet veeleer was ingegeven daardoor, dan wel door betwistingen op het gebied van het geloof ? Het zal op zijn minst zwaar hebben doorgewogen.

En nu is eindelijk de balans doorgeslagen naar het andere eind...Bijna iedereen is nu welvarend in onze maatschappij, en een huwelijksfeest hoeft niet meer, omdat er ieder weekend feesten genoeg zijn. Er hoeft geen kermis meer rond gevierd worden, we leven dagdagelijks zo copieus dat het vermageren nu Het probleem numero uno is geworden. Bovendien is de lust boven alles gaan primeren. De geslachtsdaad is alleen nog plezant. En er is geen enkel risico meer op zwangerschap (ongewenst!), men moet alleen een beetje zorg maken over de steeds meer voorkomdende SOA's...sexueel overdraagbare aandoeningen...Eentje ervan is zelfs gevaarlijk, maar who cares, de mutualiteit betaalt toch.
Jonge meisjes krijgen nu gratis de pil.
Het zou immers onverantwoord zijn dat ze te vroeg opgezadeld werden met een kind.
Of het verantwoord is zo vroeg sexueel contact te hebben is zelfs geen vraag meer.
Mag je zelfs niet meer luidop denken.

Ik ken een meisje waar de jongen op veertienjarige leeftijd al kwam bijslapen.
Eétje? meerdere...

In onze tijd was het huwelijk iets moois. Diende om kinderen te hebben, je geslacht voort te zetten...

Binnenkort gaan we al dat ambetante en pijnlijke wellicht volledig overboord gooien, en als we kinderen zo nodig moeten hebben, dan zullen we naar de fabriek gaan. Daar gaan ze een celletje van 't mannetje nemen en ene van 't meisje, de erfelijke eigenschappen verbeteren en aanpassen, de keuze van de "ouders" inzake jongen/meisje in orde brengen, en na enige tijd kunnen ze dan hun bestelling gaan afhalen. Zonder weeën, zonder onrust in de laatste maand, zonder het heerlijke gevoel van het voelen van leven...

Het hoeft voor mij niet meer... Ik ben blij dat ik nog het gewone werk heb gekend.

maar ja... ik ben ook al oud hé, opa ?

tot de volgende ?

Diep ademhalen....

Nee, ik ben niet bij de dokter geweest.
Ik heb het over het rolluik op mijn slaapkamer!
Zoals je weet slapen wij (nog steeds) met het raam open, maar het rolluik dicht. En dat is de reden van de titel van deze blog...
Toen ik vanmorgen het rolluik wou omhoogtrekken, vertikte hij het. Er was niet meteen beweging in te krijgen. Een beetje beter en nader bekijken toonde meteen de reden... Onze adem had netjes een laagje ijs gelegd op het rolluik...
Vandaar dus: niet meer ademhalen...
Het leed was tamelijke vlug opgelost...Eerst kreeg ik het rolluik niet naar boven, toen het boven was kreeg ik het bijna niet naar beneden, maar na een keer of vijf (tot vreugde van de buur????) ging het weer enigszins normaal.
Ik weet niet wat we vannacht zullen doen, want nu geven ze echte vorst, en dat voor de eerste keer. (Alhoewel het hier dus duidelijk op mijnen berg al aan 't vriezen was vannacht !!!)
Nochtans was en bleef het zowat dertien graden Celsius op de kamer zelf.
Als het rolluik naar beneden is, en niet te ver naar beneden, zodat de lamellen netjes verticaal staan, dan is heel weinig wind die binnenkomt, toch bij normaal weer. Natuurlijk, als er erg veel wind is, en die dan ook nog uit de "verkeerde" richting komt, dan moeten wij het raam dicht doen, anders waai je uit je bed. Maar de kou...Ik vind het heerlijk slapen op een frisse kamer. De temperatuur van mijn slaapkamer is het enige kwaad van de zomerperiode. Ik zou ergens in de sahara moeten zitten, warm tijdens de dag en "s nachts tegen het vriespunt aan...

Als het vriest mag ik ook buiten niet ademhalen !

Als het vriest, en ik ga een stukje wandelen, dan kom ik steevast thuis met een klompje ijs in de plaats van mijn snor! Eigenlijk krek hetzelfde probleem als met mijn rolluik! Mijn ademhaling vriest dan aan op mijn snor... En dat is niet zo heerlijk, zo een klomp ijs op je façade... brrrr.

Oh ja, in The Royal Kingdom of Great Brittain is er heibel over The Royal Phallus !
Het koninklijke piemeltje is blootgesteld aan de blikken van zijn onderdanen!
Prins William was druk bezig met een koninklijke bezigheid, het polospelen, toen hij van zijn koninklijk paard moest komen om te voldoen aan een zeer aardse behoefte... 't Baasje is net zo min waterdicht als de mindere nobelen onder zijn onderdanen...Hij moest dus plassen.
Een snoodaard van een journalist kon het niet laten daar een fotografisch conterfeitsel van te maken, en 's anderendaags verscheen in primeur de koninklijke piemel in de Britse pers.
Dit zegt mij vooral veel over het gehalte van de huidige pers.
Dit zegt mij ook veel over de belangstelling van de journalisten.
Dit zegt mij nog meer over het gehalte van de krantenlezers...

En dat is waar ik eventjes de noodzaak voel mij te ontdoen van mijnen gal en galstenen...
Laatst hadden wij hier een aanvaring tussen Humo en een slachtoffer van de "persvrijheid"...
Ik ga het hier helemaal niet opnemen voor de bewuste ambtenaar en zijn secretareskes, maar het publiceren van de ambtenaar in een pornografisch photoshopwerkje, doende met de beide secretareskes, vind ik niet echt meer wat ik humor noem.
Het mag dan nog heel duidelijk geweest zijn dat het een vervalsing was, het mag dan nog heel bewust zo gedaan zijn om aan te tonen dat het vervalst was en slechts als "spotprent" bedoeld was, ik kan daar niet meer mee lachen...
Het mag dan zijn dat iedereen vermoedde dat er iets was tussen de ambtenaar en de bewuste secretaressen, het waren en zijn alleen vermoedens, en er is helemaal niets wat ook maar een greintje bewijst dat dit juist zou zijn, en zelfs al zou het juist zijn, dan nog vind ik dergelijke publicaties niet kunnen.
Noem mij maar ouderwets, noem mij maar antiek, maar ik begin meer en meer een hekel te krijgen aan het verloederen van onze literatureluurderij! Het lijkt wel of humor meer en meer een synoniem is geworden van vetzakkerij!
Och, ik ben geen pater, en een mop mag best wat aangebrand zijn, maar ik heb steeds meer het gevoel dat de humor steeds maar platter en platter wordt. En als het niet met grove sex te maken heeft, dan is het veelal op een persoon gericht. Met andere woorden, het niveau daalt onrustwekkend. Zelfs in de echte literatuur (buiten de gewone pers en tv) stellen we vast dat men zich meer en meer gaat wentelen in de smerigheid.
Moet dat echt?
Vroeger hadden wij enkele kranten die de naam hadden een hoog niveau te hebben...maar ook daar vind ik nu die soort van berichten terug.
Men heeft vastgesteld dat dit soort van artikelen goed verkoopt, dus laat men alle normen en principes vallen, en gaat mee voldoen aan de "goesting" van het volk...
Kranten die vroeger elitair genoemd werden, doen nu duchtig mee met berichten over de borsten van de filmster... zijn nep en dergelijke hoogstaande nieuwtjes...
Heeft er echt iemand behoefte aan nieuwtjes over die borsten?
Of " Het mooiste kontje van Vlaanderen"... 't Is te zeggen van diegenen die zich verlagen mee te doen aan een dergelijke verkiezing, want er kunnen best nog duizenden mooiere kontjes in Vlaanderen rondlopen, die het niet nodig vinden daar mee te paraderen... (Gelukkig maar)
Ik vind het veel belangrijker te weten hoe het zit met de verkaveling van het industriegebied, of met het onderzoek over de milieuovertreding door bedrijf X... maar die artikeltjes vind je maar op blz 3 en verder...
De hoofdartikelen moet sensationeel zijn ! Of bloot, of massale afdankingen, of zware rampen à la Gellingen (Ghislenghien)... of nog liefst: schandaaltjes... Breed uitgesmeerd met een grove borstel over de ganse voorpagina.
Ook de manier waarop men het uitsmeert is alles behalve. Stel dat er ergens een stakingspiket is, dan zal dat niet de hoofdtitel zijn van het artikel, maar wel het feit dat de families hun verlof met een dag zien verdwijnen door de staking van de vluchtleiders. Men moet al goed gaan zoeken om nog te weten wat de aanleiding van het conflict was, want dat is slechts bijzaak, men moet oh zo nodig de zwakke randjes van het gebeuren in de verf zetten...
Ik heb het dus niet over de overmaat aan sex, maar aan de overmaat aan zucht naar sensatie die momenteel heel ons wereldbeeld schijnt te moeten vullen...

En toch kan het anders... en toch is er ook belangstelling voor!
Zelfs met dit blogje raak ik soms dingen aan waarop ik dan onverwachte reacties krijg.
Ik kreeg over mijn ervaring en beschrijving van pijn reacties om me te zeggen dat dit hun geholpen had bij het verwerken van hun pijn, en idem bij het verwerken van verdriet, het weergeven van mijn ervaringen heeft anderen geholpen... Met andere woorden, er is wel degelijk nood aan ernstige artikelen, niet van die zware wetenschappelijke dingen, maar gewoon diepmenselijk.
Nu verdwijnt alles, opgeofferd aan de God van de sensatie en de zucht naar het halen van hogere verkoopscijfers.
Ik preek niet voor bloedserieuze kranten en bloedserieuze artikelen, nee, gewoon voor het zo objectief mogelijk zijn, en schrijven over de kern van de zaak en niet over de sensationele uitwasjes er aan...
Neem nu het zo intrieste dodelijke ongeval van dat meisje te Welden... Ik zou dat aangrijpen om eens een degelijk artikel te schrijven over het nut van lichte kledij en reflecterende kledij... Misschien zou dat verschrikkelijke ongeval niet eens gebeurd zijn, had dat meisje reflecterende armbandjes aan gehad...
Als men een artikel heeft over een modeshow, eens durven te wijzen op de veel te magere modellen, die helemaal niet meer voldoen aan het beeld van de huidige mens.
Niet bedillerig, maar toch ergens eens serieus iets proberen mee te geven.
Maar ja... ik ben ouderwets, antiek...
wie zou er nog luisteren naar zo'n oude zak.

tot de volgende ?

Achdiffen dooden oft verjaegen

Gisterennamiddag heb ik mij onledig gehouden met wat in mijn grootstststste boekwerk te neuzen, het Groot Cruydtboeck van Rembertus Dodoneus (Rembert Dodoens) te bladeren...
Dit werk is in zestienhonderd en een sjiek gedrukt op de persen van Plantyn te Antwerpen...
Ik wist dat er in het boek niet alleen over de werkinghe van de cruyden gesproken wordt, maar soms ook over heel gewone dingen. Zo krijg je onder meer ook vermeld welk hout het beste is voor het maken van bogen, hoe je beste mostaert maakt en ga zo maar door.
Al bladeren kwam ik ook terecht bij de Gulden Appelen... De tekeningen zijn heel gedetailleerd, maar niet heel precies, zodat ik mij genoodzaakt zag het betreffende artikel te lezen om te weten waar je nu gouden appels zou kunnen vinden... Toen ik de naemen las in onder meer het Latijn, het Spaans, het Italiaans, het Hoogduits, het Nederduits, het Boheems, het Grieks, het Frans, wist ik het antwoord: het ging hier over de pomod'oro, de pomme d'amour, dus over de tomaat! In heel het lange artikel wordt nergens het woord tomaat gebruikt, wat bewijst dat die naam hier pas later gekomen is...
Heb je ondertussen de titel kunnen ontcijferen? Je moet weten dat ze eigenlijk ook nog eens in een soort gotisch schrift gedrukt zijn, wat de leesbaarheid niet bevorderd, u kreeg dus een voorsprong... In modern nederlands staat er: Hagedissen doden of verjagen...(met ruta palustris, moeraswijnruit)...
Voor het maken van wagenassen gebruik je best olmen (ook voor bogen!)
Azuur verwen, of blauw verven van stoffen kun je onder meer met wede...Gek, maar nu zijn ze weer begonnen met wede te gebruiken omdat het een zeer speciaal en prachtig blauwe kleur geeft die niet echt na te bootsen is... Alles komt terug blijkt...
Bijslaepens lust ende macht vermeerderen... Of de viagra van onze voorouders! Om dat te vinden moet je verder gaan kijken onder: Soeckt onkuysche lusten verwecken...Heerlijk taaltje ! Er staat een hele waslijst kruiden vermeld, maar klisse is er eentje van.
Blixem ontvlieden: De heidenen beschermden zich tegen de bliksem met wilden wijngaert, je weet wel die bladeren die je soms langs de gevels van huizen ziet kruipen, met blaren in de vorm van wijnbladeren) (Maar 't helpt alleen bij de heidenen...) Ik heb niet gezocht naar het kristelijke middel....
Borstels swart verwen... Met 't sap van de bezekens van vlier kan men haar, veren en ook borstels zwart verven...

Heerlijk toch ? Ik heb er nog een ganse waslijst van die vernuftige middeltjes waarmee de mensen zich wisten te redden in die tijd. Ik ga je nog wel een en ander vertellen op een andere keer, anders wordt het een beetje langdradig.
Misschien nog eentje om te besluiten, er staat ook een ganse waslijst van planten die je bolletjes leveren... Bolletjes ? Ja, om paternosters te maken ! Ofte de kerck inde de cruydenweirelt ???


Heel leuk vindt ik ook de beschrijvingen van de ziekten, zoals brandende pisse en graveel in de pisse...Vreest niet, in die tijd waren er overal kruiden voor gewassen! Je krijgt zelf het recept om geurige kruidenbollekes te maken om de pestilentie weg te houden... Waarvoor hebben wij al die pillen van doen? 't Groeit allemaal voor onze deur. Oh ja, 't prostaat bestond toen ook al, alleen noemde men het toen druppelpisschen...

Heb je al eens buiten gekeken, het is hier een echt schilderij van Valerius De Saedeleer, een van zijn beroemde sneeuwlandschappen in de Vlaamse Ardennen... De tweeling is hier vol jolijt aan 't ravotten in de sneeuw, terwijl hun moeder aan 't snotteren is met een versnuftheid (neusvalling).
Toen ik vanmorgen aan het turnen was, was het nog aan het sneeuwen, nu lijkt het al weer traagjes te dooien. Maar mooi is het wel...als je er niet door moet!

Heb je het ook gelezen?
Eindelijk is een laatste bolwerk inzake discriminatie gesloopt !
Er zijn nu eindelijk BH's voor mannen! En ze verkopen in sneltreinvaart, een bewijs dat ze voldoen aan een vraag.
Momenteel is het nog alleen in Japan, maar het hek is van den dam ! Waar de vrouwen nu ijveren voor los in de bloes, gaan de mannen nu BH's gaan dragen. Niet dat ze echt nut hebben, maar ze zijn zo sierlijk en het zachte strelen van dit kledingstuk geeft de drager ook een zachter gevoel en een zachter en vrouwelijkere kijk op de wereld. (sic).
dju de dju... Moet er nog zand zijn ?

Weet je waar dit spreekwoord vandaan komt ? Vroeger werd er in de huizen, op de vloer wit zand gestrooid, om het huis proper te houden. Het zand werd netjes in een fijne laag gestrooid, en de vrouwen maakten er nadien met de steel van de borstel mooie dessins in, de ene al kunstiger dan de andere, maar de begaafden wisten het de allures te geven van een tapijt, vol met mooie krollewietjes als de bladeren van de acanthus op de kerkpilaren. Ik hoorde ons moeder er nog van vertellen dat haar grootmoeder dat zo mooi kon... Je had in die tijd dan ook een koopman die met een steekkar rond kwam met mooi wit zand.
Het nut was duidelijk, op het einde van de week werd het zand bijeengekeerd en buitengeveegd, met alle vuil er bij, en de vloer werd door het zand blinkend gepolijst. Wellicht kwam dit gebruik nog van uit de tijd dat de vloer in gestampt leem was. J kon dit uiteraard niet met water kuisen, anders kreeg je modder... Maar ook dat zal wel blinkend gepolijst zijn geweest door het fijne zand.

Hé, ik zit vandaag wel heel ver in het verleden... allemaal dingen van zelfs ver voor mijnen tijd, en die is al zo lang, want ik hoor het hele dagen: "Opa, gij zijt al oud hé?" Ik wil dan altijd nee zeggen, maar dan denk ik terug aan mijn kindertijd... toen een vent van dertig, veertig jaar al een ouden was...Ja, dan ben ik al héél oud...en dan knik ik, met een beetje pijn in het hart... Want ik voel me niet oud. Eigenlijk voel ik me steeds beter en beter worden! Nee, niet van lijf en leden, daar zit duidelijk sleet op, maar ik hoe langer ik leef, hoe meer ik kan lezen, en zien, en horen... en hoe rijker ik wordt in miltioenen wetenswaardigheden...van heel kleine triviale dingetjes, tot belangrijke en echt wetenswaardige feiten. En hoe meer er in dat bolleke van mij zit, hoe rijker ik ben, hoe gelukkiger, en hoe meer ik jullie kan onderhouden van uit die zee van dingsigheidjes.

Hoe ouder ik word, hoe vrijer ik me voel om met woorden te bronselen, en ze te vervormen tot geestige en toch duidelijke dingen, en zo een dun laagje slagroom op soms serieuze teksten te leggen... Je moest eens zien hoeveel woorden er verlicht worden als ik de spellingcontrole aanzet ! En onder hoeveel woorden er dan staat: "geen suggesties"... Spellingcontrole bezit een heel pak woorden die ik durf neer te pennen niet. En wie weet, misschien heb ik het geluk dat een van mijn spitsvondigheden wel ooit in de dikke Vandaal landt ????

Er komen blauwe gaten in de grijze lucht... Op de baan is de sneeuw veranderd in gore pap.
Ik ga sluiten... ik zou niet willen dat je geen tijd meer hebt om eindelijk eens die sneeuwvrouw te maken...

tot de volgende ?

Triest

Gisterenmorgen is hier niet zo ver af, te Welden, een meisje van 15 jaar doodgereden.
Ze stak de baan over naar het bushokje, toen ze gegrepenwerd door een auto, en ver weg tot over de gracht weggeslingerd werd.
De chauffeur van de wagen is vrijgesproken van schuld, hij reed niet te vlug, en het meisje Valentien droeg donkergrijze kledij, wat haar bijna onzichtbaar maakte.
Ik heb nu nog meer een hekel aan die donkere dagen.
Het kind is gestorven op de plaats van het ongeval, haar moeder was er ondertussen bij. (Ze wonen vlak bij)...
Erg... heel heel erg...
Ik weet het niet, maar ik denk dat dit het allerergste is wat je kan overkomen: een kind verliezen. Het voelt zo onrechtvaardig aan, zo tegen de natuur, tegen de normale gang van zaken in... Den ouden moet eerst gaan, niet de jonge...
Maar we hebben er geen verhaal tegen.
Alleen een wrang en bitter gevoel en een zee van verdriet.
Aan haar familie naam te zien, vrees ik dat het de dochter moet zijn van iemand die ik ken. Ik hoop van niet. Niet dat het leed kleiner of groter is, maar als het iemand betreft die je kent, dan voel je dat nog veel meer aan. Ik weet niet zeker of het stuk waar ze woonde nog Mater of al Welden is, het moet net aan de grens liggen...
Ieder weekend horen wij van talrijke jonge mensen die verongelukken.
En steeds weer denk ik dan: het is niet nodig!
Heel wat van die weekendongevallen zijn immers te wijten aan drank, drugs en/of in slaap vallen tijdens de rit.
Ik maak me dan steeds inwendig wat boos, omdat ik dat voor een groot stuk wijt aan de manier waarop de jonge mensen nu uitgaan.
Vroeger moesten wij om 12 uur thuis zijn, nu gaan ze pas om 12 uur weg om uit te gaan. Midden in de nacht, in de vroege morgenduren rijden ze dan nog eens vlug van de ene dancing naar de andere, en wij lezen dan weer dat er weer dodelijke weekendongevallen waren te ...
De baan van Zottegem naar Wetteren lijkt bijna op een kerkhof! Het is nu de gewoonte om waar die jonge mensen verongelukten een kruisje te zetten... Er staan er langs die baan tientallen. Het is een baan tussen twee dancings in.
Ik denk dat er nu minder mensen van die leeftijd in onze wijk wonen, maar enkele jaren geleden hoorden wij die jonge mensen thuiskomen, rond het uur waarop wij bijna aan opstaan toe waren.
Ieder weekend, de zaterdagmorgen en de zondagmorgen hoorden wij hen arriveren. Met hun bromfiets met knallende uitlaat, of met een auto die hoofdzakelijk een verpakking was voor de boxen van hun radio... Je hoorde die auto van ver komen...boenke, boenke, boenke... van de drums.

Wie is er op dat rampzalige idee gekomen dat het uitgaan nu om 12 uur maar begint ? Ik durf te pleiten voor een algemeen sluitingsuur om 2 of drie uur in de morgen. Geef toe, als je op een treffelijk uur begint, heb je dan nog heel wat uurtjes om eens lekker te ontspannen en te dansen.

Wat mij ook verontrust is dat we meer en meer zien dat jonge mensen zoveel alcohol gebruiken. Je moet eens proberen ergens aan een Aldi te zijn op het middaguur, een Aldi of een ander grootwarenhuis, in de nabijheid van een school... Je ziet er heel wat jonge mensjes buiten komen met van die alcoholbevattende limonadeachtige drankjes... Breezers en pops en hoe heten die dingen allemaal... Ik heb eens zo'n flesje bekeken, en stelde vast dat er 4.5% alcohol in zat. 's Namiddags zal de aandacht in school ook niet meer dat zijn...

Men mag geen sigaretten meer verkopen aan minderjarigen, maar dat wel ???
Ik weet het allemaal niet meer... ik kan er niet bij dat dit alles zo maar kan. Ik stel me ook vragen bij het feit dat die kinderen blijkbaar over zo veel zakgeld beschikken. Is dat wel allemaal nodig ? Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit zakgeld bij me had, voor ik in Gent in de sociale school zat, en daar moest ik het wel hebben voor het aankopen van mijn middageten en zo. Echt zakgeld was het dus niet eens.
Ik vraag me af of dit wel een goede zaak is aan die goede tijd...

Volgens mij is kinderbescherming niet het verstrekken van meer vrijheden aan kinderen, maar het aanleren van verantwoordelijkheid. Als je nu iets verbiedt aan de kinderen, dan zou je het gevoel beginnen krijgen dat je ze iets tekort doet... waar je ze in feite leert op de goede manier te leven...

Als je nu aan een schoolpoort kijkt bij het beëindigen van de klas, dan zie je de kinderen met vijf, zes fietsen naast elkaar, midden de rijweg. Ik vroeg eens aan een politieagent waarom hij daar niets aan deed. het antwoord was dat die kinderen op die manier automatisch een rem betekenden voor het andere verkeer... waarvan akte...
Ik kreeg een heel vuile politionele blik toen ik vroeg of ze dat later ook mochten doen als ze met de auto reden...
En toch legt die flik daar op dat moment de basis van een slecht verkeersgedrag... Maar ja, nu mag dat allemaal...

En iedere week lezen we dan weer over die zovele jeugdige weekend doden...

Opvoeden is nochtans niet zo moeilijk... de voornaamste vereiste is rechtlijnigheid.
Leer een kind van waar tot waar hij mag en kan gaan, en leer hem dat verder gaan leidt tot straffen of nare ervaringen. Maar dat systeem werkt alleen als je rechtlijnig bent, en de dat de lijn die je vandaag uitzet, morgen niet plots anders is, en overmorgen weer als de eerste dag. Een kind moet ook weten waar de grens is. Hier hebben wij dat altijd toegepast, en de neefjes en nichtjes vochten om hier op verlof te mogen komen, ondanks ze wisten dat reglement hier reglement was. Maar daar heeft een kind geen enkele moeilijkheid mee, en het zal ook straf aanvaarden, omdat het ook weet dat het een fout heeft begaan. Het kind voelt het aan als rechtvaardig.

Maar ja, ik ben oud en dus ouderwets...
Wedden dat het nog eens allemaal terugkomt ?


tot de volgende ?

Vrouwen en techniek...

Let op, ik ga beginnen met te stellen dat men niet alle vrouwen over dezelfde kam mag scheren, en ik ken mannen die ook helemaal geen handige Harry's zijn, maar toch...
Het is een cliché dat vrouwen geen kaas hebben gegeten van techniek, en clichés zijn meestalcliché geworden omdat ze zo vaak voorkomen...
Nu weer !
Weet je dat er nu een heel pak mensen (mannen én vrouwen én kinderen!) met de dood bedreigd worden, omdat er hier boven ons hoofd, aan de ruimte-zatteliet zo nodig een vrouw wat technische vaardigheden moest gaan hangen exposeren...

't Mensje heeft - helemaal per ongeluk- even per abuus op een oliespuitje geduwd, waardoor haar poezelige handjes wat gladjes werden, en ze liet - oh ramp- een hele gereedschapskoffer de ruimte in glippen...

Op de beelden leken alle tangen, en sleutels en wie weet wat nog meer, in de wegzwevende tas zitten...Maar niets garandeert ons dat dit zo blijft...
In het gunstigste geval blijft het zo, en dan zal wellicht hoogstens een persoontje op een mooie dag getroffen worden door een zware en ook nog gloeiende (reisje door de dampkring weet je wel) gereedschapkoffer op zijn hoofd te krijgen... Kantelt de zak echter eerder, dan kunnen het meerdere personen zijn, een per tang, een per sleutel, een per beitel, een per hamer en ga zo het rijtje maar af... Als we veel geluk hebben zijn die dingen al opgebrand voor ze de oppervlakte van de aarde bereiken.

Maar het kan nog leuker! Stel, morgen lanceren de Russen een nieuwe raket naar de zatteliet, en halverwege hun eerste omloop van onze aardkloot knotsen ze met hun raketje toch wel op een massieven gereedschapkoffer zeker ! Allemaal dood, en ze kunnen nog jaren rondjes draaien in diepgevroren situatie, alvorens ze de atmosfeer induikelen... Natuurlijk zal er tengevolge van dit incident een diepgaand onderzoek ingesteld worden, en de kans is groot dat ze bij dit onderzoek nog een Amerikaanse Engelse sleutel terugvinden, en boem, de verhoudingen terstond nog gespannener dan ze al zijn door dat rakettenschild van de kamerikhanen... en de dreigende vrede in Irak wordt vervangen door een nieuw gewapend conflict onder de grote broers...

Allemaal door een vrouw met olie aan haar handen!
't Is eens iets anders dan vrouwen met een gat in de hand.

Heb je ook al vastgesteld dat men in de soaps en films tegenwoordig alles op alles zet om dat imago van de vrouw te doorbreken ? In buren zie je voortdurend vrouwelijke garagisten door het beeld lopen. Gek genoeg zie je ze nooit echt aan een wagen werken, en het moet al heel erg lukken als ze ergens een of andere vlek van olie of smeer op hun handen of gezicht vertonen. Het zijn de eerste garagisten die ik ken met propere handen ! Of dat vertrouwen wekt is een andere kwestie. Ook in andere stukken zie je ze als chauffeur van vrachtwagens, als schaapscheerders en ga het rijtje maar af. De dames willen af van het imago...de dames ??? Als ik kijk naar de lijst namen die verschijnt op het einde van de film of de episode, stel ik telkens vast dat het mannen zijn die het boek schreven, die de regie doen, en ga zo maar door... Is het misschien een poging van de mannen om de vrouwen nu ook het zware en vuile werk te laten doen ???

In de tijd van de CCCP, de unie der sovjetsocialistische republieken, zag je regelmatig op de publicitaire filmpjes (?) vrouwen aan het werk als kasseilegster, als metster (spreek dat eens goed uit) en noem maar op... Dat waren dan telkens van de verschrikkelijke manwijven, echte remedies tegen de liefde. Als dat het effect is van dat zware sjouwwerk, laat de dametjes dan maar waar ze zijn... Ik zie veel liever van die pronte hupse dingen voor mijn ogen floreren, dan van die Russische manwijven uit die filmpjes.

Bovendien vermoed ik dat veel van die dametjes veel minder onhandig zijn dan ze zich voordoen! Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat ze heel graag beroep doen op het mannelijke chauvinisme, en die sukkels lopen er dan steevast met open ogen in. Gelukkig heb ik een tussenvorm: ze is hups en pront, maar smijt haar vastgelopen wasmachine helemaal open en herstelt hem... In de tijd van de tv met lampen, verving ze zelf de kapotte lamp in de tv... Kortom een ideale madam, zeker in mijn geval. Toen ik het lichamelijk nog kon, was ik door mijn werk bijna nooit thuis, en nu ik thuis ben kan ik het lichamelijk niet meer aan...

sjongejongejonge... al bij al ben ik dus een gelukkig man !

Ik ben een boek aan het lezen, maar niet zomaar een boek... Het is een document, getijpt op a4tjes, met wat foto's en grafiekjes en zo versierd...
Het is een boek over een stukje uit het leven van de auteur, een vriend des huizes...Een vriend van wijlen mijn vader, die mijn vriend is gebleven, en waar ik ook beroepshalve veel contact mee had...Vriend Germain.
Hij beschrijft de pijnlijkste episode uit zijn leven... Vlak voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog werden hij en zijn broertje en zusjes uit huis gehaald en ondergebracht bij de buren, want zijn moeder moest kopen, lag in het kraambed, en daar hoorden kinderen niets van te weten. Dezelfde avond werd zijn moeder nog weggevoerd naar het hospitaal, hij heeft nooit geweten welk hospitaal. 's Anderendaags brak de oorlog in volle geweld uit. Hij als oudste en zijn zussen en broer werden tijdelijk naar het weeshuis gebracht. Maar het tijdelijk werd permanent toen men hoorde dat zijn moeder overleden was bij het bombardement van Oostende. De datum kennen ze, ze weten dat alle slachtoffers begraven werden op het kerkhof van Oostende, maar wanneer en waar precies heeft hij nooit kunnen ontdekken. De overlijdensakte werd pas maanden later bij rechtspraak vastgelegd... Hij zat daar met zijn broertje in het weeshuis. Zijn zusjes zaten daar ook, maar volkomen afgescheiden van de mannekens...
Het weeshuis werd bovendien ook nog een onderkomen voor het Duitse leger die er een Feldpost had. De plaats voor de kinderen werd alsmaar krapper, door de soldaten en vooral door de enorme toevloed van wezen en vermoedelijke wezen, kinderen die uitgehongerd op straat werden gevonden...
Het leven in een weeshuis ... het is geen wonder dat dit een blijvende invloed heeft op een mens! Het moet verschrikkelijk geweest zijn. Niet alle nonnen waren lieflijke wezens, er waren er héél andere bij. Germain vertelt van een vrouw die niet zo ver van hem af woont, die ook in het weeshuis zat, en daar nog een verschrikkelijk litteken van heeft... Een stuk van haar oor werd gewoonweg afgescheurd bij een bestraffing...
Teveel om op te noemen in het bestek van een blog...maar wellicht kom ik er nog wel eens op terug.
Ik moet denken aan Lea, een wijze volksvrouw, die zegt: "Ieder huisje heeft zijn kruisje, maar 't ene is van stroot en 't andere van lood..."
Weet je, wij hebben er maar eentje van stro... Als je denkt aan het leed dat sommige mensen moeten ondergaan op deze mooie blauwe planeet...

tot de volgende ??

Hoe rijk zijn we !

We leven midden in het gebied dat voortaan zal gepromoot worden als "Het mooiste landschap van Vlaanderen" Dit omdat de naam Vlaamse Ardennen nogal eens voor verwarring schijnt te zorgen bij toeristen, die Ardennen en Vlaamse Ardennen al een en hetzelfde denken te zijn... Maar het zegt iets ! Ik woon hier boven op mijn berg, klof midden in het mooiste landschap van Vlaanderen... De kostprijs van mijn woning stijgt meteen weer met x aantal eurootjes ! Hoe rijk zijn we niet ?

Gent, op een boogscheut van hier (we hebben niet alleen een mooi landschap, we hebben ook straffe schutters) is uitgeroepen tot de derde mooiste stad van Europa !
Niet Brugge, dat te veel een kunstmatig behouden geheel is (Ik krijg gelijk tot in de hoogste regionen!!!), maar het levende bruisende Gent. Wat ik al jaaaaaren predik, wordt nu bevestigd door de instantie die oordeelt over schoon... Sjongejonge...ik heb mijn beroep gemist, ik moest daar in die commissie werken, ik deel ommers hun mening !

Met andere woorden, met dat mooie landschap, en die mooie stad aan onze voeten, kunnen wij niet anders dan tot het besef komen dat wij wel heel erg gezegend zijn in schoonheid. Gent is mooi! Ik heb het al enkele keren beschreven, het heeft niet alleen hel wat schatten uit het verleden, het heeft heel de tijd door geleefd, en je vindt er juweeltjes uit iedere tijd, tot heden toe, een van de nieuwste bruggen is genomineerd om als mooiste brug van Europa uitgeroepen te worden ! Bovendien is het een bruisende stad, vol leven en vol activiteiten. Het heeft niet alleen een universiteit, met het leven van de studenten, nee, er zijn voortdurend allerlei dingen te beleven, met als jaarlijks hoogtepunt de "Geintsche Fieste", een week lang is Gent dan ingenomen door allerlei festiviteiten, waarvan de meeste in de straat of op de pleinen van Gent. Moet je eens meemaken, anders heb je iets gemist in je leven.

Gent, en eigenlijk heel Oost Vlaanderen, is bourgondisch ingesteld. Hier wordt geleefd!, hier schept God den dag en moeder de soepe... Hier wordt genoten van de goede dingen des levens...Er wordt gewerkt, en veel gewerkt, maar eens de riem er af ligt, trekt men zich los en leeeeft men...
Zelfs hier, in onze stille en rustige Vlaamse Ardennen, weet men te genieten. Hier drinkt men geen bier, nee, men degusteert bier, met aandacht voor de volle smaak. Hier leeft men mee met de buren en met de gemeente. Neem nu de hobbyclub van ziekenzorg, waar ik in mee werk, dat zijn allemaal mensjes die langdurig ziek zijn, en de maandelijkse knutselnamiddag wordt er minstens evenveel gelachen als geknutseld... Ik zou het zo willen omschrijven:Wij hebben aandacht voor genieten!

De Nederlanders zeggen dat van heel Vlaanderen, maar als inwijkeling uit een andere provincie, kan ik getuigen dat het hier jovialer is, ruimer, gezelliger, meer genotvol.

Wat doe je als je buur op je vrouw valt? Eerst je vrouw oprapen, en dan pas je buur... Dat is een voorbeeldje van het alles maar dan ook alles proberen om te turnen tot iets leuks, ook wat in feite helemaal niet zo leuk is...
De man die heel laat (of heel vroeg zo je wilt) thuiskomt, stelt vast dat hij de sleutel niet bij heeft... Hij kan niet anders dan aanbellen en zijn vrouw wekken. Hij begint met korte voorzichtige belletjes, om de kinderen niet te wekken, en plots gaat boven het raam open..."Jan, zijde gij het?" "Hoe komen der hier nog andere rond dat uur ?"
Of de vrouw, in tranen om dat manlief weeral te laat thuis komt, met een vlieg in zijn oog, begint te schelden en zegt onder meer, "Ik ga terug naar huis, naar mijn moeder"....Waarop de man:" Altijd maar beloven, altijd maar beloven..."
De vrouw die 's morgens te laat wakker wordt, ze hoort de vuilniswagen al in de straat passeren, trekt het raam open, en in haar slaapkleed, haar overhoop, roept ze naar de mannen van de vuilkar "'k Ben zekers te late ?" Waarop een van de mannen: "Nee, nee, madammeke, springt er maar in"...
Humor van en voor het volk... Zijn ze gebeurd? Of zijn ze ontsproten aan een of ander brein van een moppentapper? Geen mens die het weet, maar ze schetsen wel de mentaliteit van de mensen, steeds bereid tot gekscheren...
We zijn rijk...
We zijn heel rijk...
We zijn te rijk aan milieuvreemde planten en dieren... Meer dan 10.000 vreemde diersoorten en plantensoorten leven hier in ons landje. De meeste doen geen kwaad, maar enkele zijn zeer giftig, er zijn er bij die allergie veroorzaken, er zijn dieren die de inlandse bedreigen en zelfs uitroeien; er zijn planten die alle andere planten overwoekeren...
Ik wist niet dat er zoveel waren! Wellicht zijn ze door de zachte winters van de laatste jaren nog wat toegenomen.
En dan spreken we in feite alleen nog maar van de planten en de dieren die we zien... Hoeveel soorten microben, virussen en eencelligen en insecten zijn er hier ook niet binnengedrongen? De mobiliteit van de mensen is de oorzaak van veel ellende! Niet alleen vervuilen we, maar we dienen ook nog als vervoermiddel voor allerlei organismen, die we hier dan laten loslopen of vliegen of kruipen...
Het is goed eens naar de geschiedenis te kijken...
Neem nu de pest, de Zwarte Dood, die op een gegeven moment de bevolking van europa heeft gedecimeerd... Hoe kwam dat ? Gewoon door de mobiliteit! Toen de mensen nog in kleine stammen leefden die elkaar slechts heel zelden ontmoetten, toen zouden die ziekten niet zo snel van stam tot stam gekomen zijn, gewoon om dat er geen verkeer tussen die stammen was.
Nu hebben we direct contact met heel de wereld! Vliegtuigen komen dagelijks uit alle hoeken van de wereld, schepen varen de wereld rond... Afrika was vroeger alleen bereikbaar voor zeemannen die bereid waren maanden weg van huis te zijn, en grote ontberingen te doorstaan. Nu landen er dagdagelijks vliegtuigen uit die landen aan onze achterdeur. Laat het nog iets verwarmen, en de malaria zal geen uitheemse ziekte meer zijn, maar hier weer terug zijn van weggeweest. (Want malaria was hier ooit een inheemse ziekte, wat mede een bewijs is van het feit dat de temperatuur al eerder heel wat warmer was...)
Gelukkig hebben we hier nog geen rampen beleefd zoals in Australië met de konijnen, de opuntiacactussen, de ingevoerde kikkersoorten en noem maar op...Maar niets of niemand zegt dat het hier niet kan gebeuren. Denk bijvoorbeeld aan de toename van wasberen in het wild, en aan de halsbandparkieten die hier steeds meer en meer thuis zijn in de parken van de grote steden van bijna heel Europa... En het hoeft zelfs niet eens door een kunstmatige invoer zijn van die beestjes ! Hoelang is het al geleden dat je nog een tortelduif hebt gezien? Nee, ik bedoel niet de turkse tortel, waarmee ieder tuintje gezegend is, ik bedoel de tortel die hier inheems is (was...want er zijn er bijna geen meer). Onze tortel is verdreven door de turkse tortel, die zo maar van uit het zuiden opgerukt is en steeds verder en verder uitdijt... Onze moerasschildpad was al een eerder zeldzaam beestje, maar door het uitzetten van die vermaledijde Californische Roodwangschildpadden is hij bijna volledig verdwenen.
Met andere woorden, een invoer van een dier- of plantensoort is niet altijd een verrijking van ons patrimonium! In veel gevallen zal het slechts de plaats innemen van een hier oorspronkelijk aanwezig beestje of plantje...
Wij zijn op dat stuk dus niet rijk, maar onszelf drastisch aan het verarmen!
Wees dus een beetje voorzichtig... Werp geen plant die je moe gezien bent buiten in de graskant, de kans bestaat dat hij het overleeft en evolueert tot een woekerende plant. Of misschien zitten er wel een soort bladluizen op die hier nog niet in het wild voorkwamen, en die grote schade toebrengen aan ons graan, of misschien zit er een virusziekte in de plant, die nu overwipt op een van onze inlandse planten en een ware ramp betekent voor planten (en dan uiteraard ook voor dier)...

Ik denk dat wij ons milieu al heel wat meer kwaad hebben gedaan via al deze "ingrepen" dan door de vervuiling... De maatregelen die dan genomen worden zijn meestal kunst en vliegwerk, en veroorzaken nieuwe rampen. Kijk weer eens naar Australië... Men was daar begonnen met de teelt van suikerriet, maar stelde vast dat men met het zaad ook de insecten had meegebracht die leven van dat riet. In Australië was er geeneen beest die die soort van insecten wilde opeten, dus ging men naar het natuurlijke milieu van het suikerriet, en zocht daar welk beestje daar de insecten onder de duim hield... En dat beest werd dan meegebracht en uitgezet.. Maar die beestjes hadden op hun beurt geen vijanden in dit vreemde continent, en vermenigvuldigden zich tot een ware plaag, en daar bovenop ontwikkelden zij het vermogen om ander dieren te eten dan alleen die insectensoort waarvoor ze uitgezet werden... Kortom de oplossing was en is veel erger dan de oorspronkelijke plaag, en het in de hand houden van die beestjes kost jaarlijks miljarden aan bestrijding...
Zo zijn er eilanden, waar vroeger prachtige vogels leefden. Maar omdat er ook ambetante knaagdieren waren die veel schade veroorzaakten, besloot men een soort boomslangen in te voeren om die knaagdieren te bestrijden. Dat lukte, maar toen de knaagdieren op waren begonnen de slangen de vogels op te eten... er zijn nu eilanden waar geen vogels meer zijn...
Soorten die voorgoed van de aardbol verdwenen zijn...

We prutsen er maar op los, steeds met goede bedoelingen, maar veelal met desastreuze gevolgen. Dat is precies wat me bang maakt als ze zitten te foefelen aan de dna van de planten...wat zal men daarmee voor hebben ???

tot de volgende ?

De naakte man

Mensen in Australië hoorden geroep in het regenwoud, en verwittigden de hulpdiensten. Na enig zoeken vonden ze boven op een bergje een naakte man.
Hij zat te beven van de kou en zat onder de schrammen en de blauwe plekken. Hij wist niet hoe hij daar gekomen was. Hij was wel ontzettend bang dat hij er zou sterven. Alles wat hij zich herinnerde was dat hij was gaan vissen...
ddjudedju, ik wist niet dat vissen zo gevaarlijk was !

In Kortrijk is het zoveelste slachtoffer het hospitaal binnengebracht in coma. De oorzaak: de Kortrijkzanen slikken een overdosis van wat bekend staat als het "liefdesdrankje"...
Het is in werkelijkheid een vorm van vloeibare XTC, die onder meer voor een langdurige erectie zorgt... IN twee weken tijd zijn er al drie Kortrijkzanen binnengevoerd met een overdosis... Blijkbaar hapert er iets aan de mannen en hun potentie in Kortrijk ???

Gisteren heb ik enkele uren op de kwampjoeter van zowel Frederik als de tweeling gewerkt, om ze wat weer in orde te zetten. Vanmorgen vond ik van de twee kinderen een mailtje om me te bedanken. Ze hadden mij dat toegestuurd vanuit hun nagelnieuwe mailbox die ik voor hen had aangemaakt ! En ze zijn er dolgelukkig mee, nu kunnen ze mailen naar hun vriendjes !

Gisteren waren we ook 41 jaar getrouwd. Al een hele term!
Weet je, ik vind het woord trouwen veel mooier dan huwen, er zit iets duurzamers in.
41 is geen bijzonder getal, dus geen feest of zoiets, gewoon een dikke kus en eens terugdenken. Waar is de tijd ?
Eergisteren was mijn nichtje 40 jaar getrouwd, een huwelijksfeest die wij niet konden meemaken, omdat Anny dan heel op het laatste liep van onze Koen. De 23° van deze maand zou onze Koen dus 40 jaren oud geworden zijn...
Een mens denkt dan aan al die dingen terug hé... en dan komt er weer dat immense verdriet om het verlies van onze eersteling. De linde voor mijn deur moet gesnoeid worden, dat was ook zoiets dat Koen vroeger deed. Allemaal herinneringen. Wellicht is dat mede de reden dat ik zo'n hekel heb aan deze tijd van het jaar.

Anny is de tweeling gaan wekken en zal ze straks op de bus zetten. Ze moest al terug zijn, de bus heeft blijkbaar vertraging. Wat zal volgend jaar ons daar brengen? Volgend jaar gaat de tweeling wellicht naar de grote school moeten, en zitten we met de zorgen waar ze naartoe kunnen. De bus is voorbij gereden... Anny zal er terug gaan zijn.

Erwin vertelde me dat hij een nieuwe Vanda heeft gekocht. Een zwarte ! of toch bijna, een bloem die zo donkerpaars is, dat je hem bijna zwart kunt noemen. Voor de niet kenners, een vanda is een orchideeënsoort, maar een van de niet gemakkelijke soorten... zo een die groeit zonder pot, en die je moet voeden en onderhouden door hem regelmatig te bevochtigen. Geen plant voor de huiskamer, maar wel van de mooiste bloemen die er bestaan in de orchideeensoorten. Misschien ken je de Miltonia, dat is een soort die wel (niet zo makkelijk) binnen in huis kan gehouden worden, en waarvan de bloem wel iets wegheeft van de Vandabloemen. Alleen, bij vanda heb je ook nog heel bijzondere kleuren, zoals hemelsblauw...

Al mijn kennis en kunde van orchideeën komt van Erwin, ook mijn liefde voor die bloemen. Zijn vader was een cactuskweker, hij houdt het bij orchideeën en zijn zeeaquarium. Iedere keer ik zijn aquarium zie, met al die kleuren van koralen en vissen, ga ik watertanden, en iedere keer als ik de installatie en het onderhoud er van bekijk, is mijn goesting direkt weer over ! Ik heb een enorme bewondering voor de mensen die een zeeaquarium in perfecte staat hebben en kunnen houden. Daar komt en heel wat werk en heel wat kennis bij kijken. Maar het resultaat is dan ook om bij weg te smelten. Je kunt met een zoetwateraquarium nooit in competitie gaan op gebied van kleur ! Maar je moet ook weten, dat een zeeaquarium niet alleen moeilijk is, het is ook veel duurder en in aankoop en inrichting, maar ook in onderhoud ! Gelukkig is Erwin een handige Harry, en weet hij een groot deel van de technische benodigdheden zelf te maken en zelf te onderhouden. Om u een klein idee te geven, de lampen om zo'n aquarium te verlichten, zijn meer dan 10 keer duurder dan de lampen voor een zoetwaterbak, bovendien verbruiken ze veel meer en gaan ze niet zo lang mee...
Maar mooi is het wel...

Er maalt teveel door mijn hoofd in deze periode van het jaar... Het schrijven lukt me niet zo goed als anders. Gek dat mensen je altijd komen vertellen dat verdriet slijt...niet dus, het wordt alleen wat glad gewreven en gepolierd, zodat het glanst, en door zijn glans veel meer en vaker in het oog springt. Alleen, door dat polieren zijn de scherpe hoekjes er af, en kwetst het niet meer zo erg. Ik ben in mijn leven al heel wat vrienden, kennissen, familie verloren, maar het lijkt wel of dat allemaal weggedrumd wordt door dat ene grote verdriet. Ik heb afgezien bij het overlijden van mijn ouders, maar dat is op een of andere manier veel aanvaardbaarder dan het verlies van een kind. De specialist die Anny behandelt wees er op dat in Afrika, in de hongergebieden de kindersterfte zo veel groter is, dat wij hier nog niet mochten klagen... Misschien heeft hij gelijk, maar ik denk dat die mensjes daar evenveel afzien als wij hier, misschien door de hoeveelheid nog meer, maar ze hebben door de strijd om te overleven wellicht veel minder tijd om er bij stil te staan... Wij hebben dat wel. Misschien is het wel een goede zaak dat ik ook thuis zit, dat ik niet ben gaan werken en Anny alleen thuis achterlaat met dit leed. Nu zijn we bij elkaar, en al praten we er bijna niet over, we weten van elkaar en voelen met elkaar...

Ik ga stoppen, wat hebben jullie aan het verdriet van een ander? Niets toch ? Gelukkig maar, het zou al heel erg zijn als we ook nog het verdriet van de anderen zouden moeten meedragen...
Ik heb toch een hekel aan dit grijze grauwe weer...

tot de volgende ?

Kapotte kwampjoeters

Gisteren is Erwin langsgekomen... Er heerste hier een echte crisissfeer!
De pc van Ewoud was kapot, maar daar zou wellicht niet zoveel werk aan zijn (Hij was slachtoffer van het feit dat er nu op zijn minst één antivirus ontdekt heeft dat Windows een virus is), dat euvel kan normaal in vijf minuten worden opgelost (prijs in de winkel: 50 eurootjes !!!)
Erger was het met de pc van de tweeling, die was volledig gecrasht, opgevreten van binnenuit door virussen en wormen en andere gezellige beestjes. Daar ou wellicht een serieus stukje werk aan zijn !
En dan de pc van Frederik... Als je zijn computer in gang zette, weken de pikdorsers netje uit naar de kant van de weg, overtuigd dat er ergens een heel grote zware kamion hen voorbij wilde steken. Met andere woorden, een lawaai zoals van een opstijgende jumbojet. (Fré probeerde eens zelf zijn pc van binnen te ontstoffen... wellicht iets te enthousiast.)

Erwin begon eerst aan het makkelijkste, de pc van Ewoud... Bleek niet te herstellen! Ewoud had niet alleen het bewuste antivirusprogramma zijn werk laten doen, hij had blijkbaar zelf geprobeerd zijn masjien te herstellen, en daarbij zijn harde schijf volledig leeg gemaakt. Er staat niets meer op, niente, nada, nothing, rien du tout, alles verschwunden...
Dat had hij er natuurlijk niet bijgezegd... Erwin heeft de pc in arremoede moeten mee nemen naar huis...Moet volledig geherinstalleerd worden. Ik hoord Bart al zeggen tegen Ewoud, dat het op zijn kosten zal zijn, dat hij het maar moet betalen van zijn eigen spaarcenten, dat het hem zal leren om overal altijd alles beter... enz...enz... Ik weet dat zo goed, omdat Bart nogal veel van zijn vader heeft.... (Ook al zal hij dat in alle toonaarden ontkennen - deed ik ook al....)
Dan wandelden wij naar Home Veerle... Eerst eens de pc van Frederik aangezet en heel vlug weer uit gedaan. Erwin deed de kast open, en deed het machine nog eens draaien, zonder kast er rond, en ja, het bleek de ventilator te zijn. Erwin demonteerde dat lawaaimakende onderdeel, en keek of er het soms versleten was, en er spel op de as zat. Dit bleek niet het geval. Vijzen wat losser en wat harder aanspannen... het vliegtuig bleef opstijgen. Ik suggereerde een beetje olie, maar Erwin had uiteraard geen fijne machine olie bij. Gelukkig heb ik dat wel, voor mijn scheermachine. (Jaja! Ik heb een scheermachine om mijn baard wat bij te trimmen!).
Erwin deed wat olie op de ventilator, en ja... de frank was gered. Dan nog wat opkuiswerk in de registers en de boel eens goed laten kuisen (Er zaten meer dan 10 wormen in !) (Wormen, Opa? Ja kind wormen... En ga je die dood doen? Het vergde heel wat uitleg om duidelijk te maken dat het geen echte beestjes waren en dat Gaia niet moest worden verwittigd...)
Dan de kwampjoeter van de tweeling, met een hart voor wormen.
Ook die moest helemaal opnieuw geïnstalleerd worden, maar vermits je er niet eens meer in raakte, moest Erwin dat doen opstarten op een heel speciale manier. Voor hem a piece of cake, voor mij een totaal onbegrijpelijk ingrijpen. Erwin heeft de windows opnieuw geinstalleerd, en een van deze dagen ga ik er dan de andere programma's op zetten. Dat kan ik gelukkig wel. Opa is ondertussen al een redelijk goede kwampjoeteraar, ook al ken ik niets van het binnenwerk.
Ondertussen was de ganse namiddag al lang verstreken, en het was na 18 uur toen we weer bij ons kwamen. Een flesje wijn geopend, en nog wat zitten babbelen...Erwin was onder de indruk van de decibels die gehaald worden door een spelende tweeling... Ik al lang niet meer, ik ben dat volume al gewoon, maar ben er van overtuigd dat mijn beginnende doofheid voor een groot stuk daarvan afkomstig is...
De vrouw van Erwin zit weer thuis met haar knie. Op een of andere manier heeft ze tere gewrichten, ze zat al thuis met haar schouder, en nu gaan ze wellicht een kijkoperatie doen aan haar knie, om te zien wat er allemaal misloopt in dat gewricht. We hoorden ook dat Marjorie, de dochter serieus onder haar sjokkedijzen heeft gekregen, omdat ze in de school schromelijk tekort kwam. Ze kan nochtans, maar ook daar moet je er heel de tijd achter zitten. Erwin vertelde dat de pc voor Marjorie voorlopig verboden terrein is, tot haar uitslag op school weer normaal is. Tja, het kind zit dan ook nog midden in haar "publiciteitsjaren" (14 jaar) en is helemaal niet meer de brave en lieve Marjorie van vroeger. Gek hoe bijna alle kinderen dan een gezagscrisis kennen. Het zal wellicht een heel natuurlijke ontwikkeling zijn, om te komen naar zelfstandigheid, maar het is noch voor de ouders, noch voor de adolescent zelf, een makkelijke tijd.

Twee op de drie komputers zijn dus weer in orde. Geen slecht resultaat... Maar waar we wat meer miserie hadden verwacht met die van de tweeling, en minder met die van Ewoud, bleek het net andersom... Tja, kinderen he... Oh ja, ter informatie...Ewoud komt dus ook stilaan in zijn apejaren, en zie, och wonder, het is precies zijn peerke... Als Bart er nog zoveel plezier mee beleeft als wij indertijd met hem (en mijn ouders met mij, en waarschijnlijk mijn grootouders met mijn vader), dan hebben ze nog een lastige en lange weg bergop voor de boeg...djudedju...

Aan mijn linde hangen hooguit nog twintig blaren. Nu ja, hangen...
Het regent niet. Dat is al heel wat !

Misschien zie je toevallig aan het uur van publicatie dat ik hier weer heel vroeg zit te bloggen... Veerle heeft weer de vroege. Dus gaat Anny heel vroeg de kinderen wekken, en op de bus zetten, dan sta ik ondertussen op, zet koffie en laat de honden uit, en tegen dat Anny terug is zit ik meestal al achter het scherm van mijn pc.... zodoende...

Vannacht heb ik weer eens slecht geslapen. De meeste mensen slapen beter als ze een paar glaasjes wijn nutten, ikke dus niet. Dat is een van de redenen dat ik niet zo dikwijls wijn drink. Ik lust het wel, maar gewoonlijk voel ik dat nadien wel een paar dagen hangen, en dat zonder overdaad te doen, gewoon een of twee glaasjes is al genoeg. Ik vermoed dat het niet zozeer van de wijn komt, als wel van het samengaan met mijn medicaties... Toch is de bekoring soms wat te sterk, als er iemand is, en die drinkt een glas wijn, dan drink ik er ook eentje, het is immers zo lekker he... Ik zou het beter laten, maar ik zou veel liever die vuile brol van den apotheker laten liggen weet je !

Er is een voortdurende evolutie te merken in het bloemschikken. Ik zie dat niet, ik word dat gewaar. Nu en dan zijn er jaren waarin de bloemen van mijn hortensia's (hydrangea's) hot stuff zijn, en dan komt de madame ven de "Groene Verbeelding" al mijn bloemen kopen. Dit jaar worden er blijkbaar geen of weinig hortensia's verwerkt in de groene verbeelding, want ze is niet langs gekomen. Dat betekent dat ik een deel van mijn drinkgeld mankeer. Hopelijk zijn de bloemen volgend jaar weer volop in de mode...Hoop doet leven. Ik had dit jaar al heel wat minder bloemen, omdat ik in het voorjaar nogal wat gesnoeid had in mijn hortensia's. Het moest, want het voetpad was bijna verdwenen onder de overhangende takken...

Heb je gisteren de opendeurdag van de politiek bewonderd? De heren hebben (onder deskundige begeleiding) een potje eten gekookt voor hun onderdanen, en in het parlement mochten de gewone citoyens een uitleg vragen over de activiteiten van de vroede parlementariërs... Aan de tv-beelden daarover had op zijn minst één dame het begrepen, ze was (ook) in slaap gevallen... Je weet wel, woorden wekken, maar voorbeelden....

Toch heb ik bewondering voor de politiekers! Echt waar ! Ze zijn nog veel straffer dan ons Heer, die veranderde wijn in water, maar de politiekers kunnen zelfs geld weggeven van uit een schuldenberg ! Geef toe, da's nog véél straffer. Wat dan nog straffer is, ze gaan daarvoor geen frank meer belasting betalen om dat te recupereren, nee, want de vroede parlementariërs betalen geen dergelijke aardse onkosten, ze verdelen die lasten over hun onderdanen, die dan door en dood verheugd met die eer die hen te beurt valt, hen opnieuw verkiezen om het nog eens en nog eens en nog.... te doen....

djudedju.

'k ga stoppen, anders begin ik weer op die naarstige schobbejakken hun kap te zitten...


tot de volgende ?