mijn naam is...

Mijn naam is plaatselijk, zéér plaatselijk...
Ik wist het niet, maar ik heb het ontdekt !
Al ettelijke keren ben ik er mee geconfronteerd !
Daarmee weet ik het dus !
Het begint met het weerbericht, ze voorspellen plaatselijke buien.
En dat is dan net altijd op mijn hoofd.
Daardoor weet ik het dus: mijn naam is plaatselijk ! (Maar hoe wisten die mannen van het koninklijk meteorologische instituut dat ? En hoe weten ze waar ik ben of waar ik naar toe ga ?)

Wil je niet nat worden, verkeer dan niet in mijn omgeving als ze plaatselijke buien melden! Voor alle zekerheid kun je zelfs even informeren bij mij of ik niet toevallig net naar dezelfde plaats ga als u van plan waart... Misschien kunnen we dan een deal maken ? U gaat, ik blijf thuis, u filmt alles, brengt van alle lekkers een beetje voor mij mee (op uw kosten, want ik bespaar u een bui !).Zijn er boeken, je weet dat boeken mijn ding zijn hé, hou dan een beetje rekening met mijn voorkeuren...

De veilige marge varieert wel een beetje, maar ik heb vastgesteld dat je meestal droog blijft als je buiten de 5 km straal van mij af blijft... Ik heb het gecontroleerd, ik bel dan naar een bekende die net buiten de 5km straal woont en vraag of hij ook maar één drup heeft gezien ? Nee dus ! Let er dus een beetje op, hoor je of lees je in het weerbericht plaatselijke buien, dan weet je waar die vallen ! spreekt men van zeer plaatselijke buien, dan weet je dat er minder dan 5 km straal is, maar toch, veiligheid voor alles hé.

Nadat ik je deze tip gaf, heb je nu uiteraard geen paraplu meer van doen op die dagen, misschien kun je er dan ook ééntje van je vele aan mij bezorgen, want ik heb er veel van doen. Ja, wil je hebben dat ze lang meegaan, dat moet je die thuis netjes openvouwen en te drogen zetten, doe je dat niet, dan weet je dat je plu vlug gaat... gaat naar de verdoemenis. In mijn geval moet je weten dat dit door mijn naam "plaatselijk", ik geen plaats meer heb om alle plus uit te stallen om te drogen! Laatst zat mijn hond te huilen, het beest moest eens naar buiten om te plassen (ja, als je steeds tussen al die natte plus staat...) en nu vond hij de weg niet meer tussen al die wijd-opengeplooide plus... De sukkel ! Hij wordt oud, en met al die vochtigheid heeft hij last van 't flerecijn.

Fleurig is het wel ! Ik hou niet zo van die zwarte paraplus, daarom koop ik er steeds in diverse kleuren en patronen (bloemen zijn mijn preferees). Als mijn woning dan vol fleurige paraplus staat, dan is het echt mooi om zien. Ambetant, maar mooi.

Laatst kwam er hier een verzamelaar (van plus) en die keek zijn ogen uit ! Echt waar ! Ik heb nog helpen zoeken, ja voor hem was dat moeilijk hé... Maar we hebben ze gevonden, net naast de madeliefjesplu en de zonnebloemen van Van Gogh-plu, daar lagen ze, alle twee, te ogen, die ogen. Die man was zo tevreden van onze spontane medewerking, en van de mooie plus, dat hij mij op slag, zo maar al zijn dubbele plus schonk (365 ! ééntje voor elke dag, maar dit jaar ééntje te weinig ...) Ik heb hem dan de madeliefjesplu cadeau gedaan, hij oogde er zo sterk naar.

Die man was zijn verzameling indertijd uit noodzaak begonnen ! Zijn bovenbuur had een lek bad, en in het begin zette de man telkens een pot op de lekkende plaatsen, maar er kwamen steeds meer lekkende plaatsen, en die potten maken zo'n vervelend pling plong plangpleng plein (van het franse plein) lawaai, en je kunt moeilijk zo'n pot op je hoofd en op je schouders zetten hé... Dus hong (wij zeggen hing, maar die man hong, waarschijnlijk na al die gong-geluiden van die druppels in die potten) die man op een dag zijn zoldering vol met omgekeerde plus ! Het doordruppelende badwater bleef dan netjes in de plus hangen hé, en bovendien was het zo'n leuk gezicht, dat plusplafond !

Alleen vermeed mijn vriend de plus met reclameslogans ! Na dat hij een lekke plu had met er op "met xxx waterdicht verzekerd), wil hij geen van die gratisplus meer. Die zijn niet dicht. En open ook niet, open zijn ze ook niet dicht, open of toe ze zijn niet waterdicht.

Ik ga stoppen, ik wist gewoon niet wat schrijven, en begon zo maar wat te tateren, en dan kon ik niet meer stoppen, en dus draafde ik maar door, en zo doorgedraaid...

Ik moet wat stoppen met Toon Hermans.
Als ik lezers heb met hetzelfde gevoel voor humor als Anny, dan ben ik straks al mijn lezers kwijt.
ik zal 't niet meer doen... (voor een tijdje)

tot de volgende ?