triestig

Vannacht heb ik slecht geslapen, nee, niet van de pijn, van ellende, van verdriet, van meelij.
Een dikke week geleden kreeg ik een mailtje van een internetkennis, een pijnpatiënte, ontmoet op websites over pijn... Ze vond wat steun in het bekijken en bezorgen van mooie mailtjes, dus had ik haar ook op mijn lijst gezet. Nu kreeg ik dus een mailtje, om te vragen tot nader order geen mailtjes meer te sturen, ze kon ze toch niet bekijken, en er stonden er al een hele massa op de wachtlijst... Haar pijn was weer de pan uitgerezen, en voor de zoveelste keer was haar morfine sterk opgetrokken om toch nog leefbaar te blijven... Je denkt daar op... Je voelt mee...
En gisteren kreeg ik van een collega een mailtje om hem hoogstens 1 mailtje per dag te willen sturen, er was iets ernstigs, hij zou me nog contacteren...
Gisterenavond al kreeg ik het telefoontje waar ik heel de nacht lag op te denken... Bij de tweejaarlijkse mammografie hadden ze bij zijn vrouw iets gezien... Dus naar de kliniek voor verder onderzoek, en ja, het was kanker...verdere onderzoeken brachten aan het licht dat er al uitzaaiïngen waren... Niet operabel, behandeling met alle vormen van behandeling die er zijn voor dergelijke gevallen, en de mededeling dat, als de behandeling lukte, de heel zware medicatie levenslang zou zijn... Ik ga zijn of haar naam niet noemen, ik denk niet dat ze daar zouden prijs opstellen, maar ik wil je toch iets vragen: als je gelovig bent, en wel eens bid, denk dan ook eens op hen, en als je niet gelovig bent, denk dan ook eens op hen en wens hen alle sterkte en goeds toe... De kracht van de geest is sterk, en healing, ook van op afstand helpt ! Ik ben er van overtuigd dat iedereen diep in zich die genezende kracht in meerdere of mindere mate heeft, geef hem dan aan die beide mensen die het zo nodig hebben, of die vier mensen, want de respectieve echtgenoten zullen ook wel sterkte nodig hebben. Gelooft u niet in healing, in handoplegging, in de genezende kracht van je geest? Heb je kinderen? Heb je nooit de pijn weggenomen met een kusje op de zere plek? Dat is healing, en je hebt dan gezien dat het effectief helpt.
Asjeblieft, stuur al wat je hebt ook eens naar die mensen, ik weet er zijn zo veel mensen in de miserie, maar dit zijn mensen uit dat kleine kringetje van bloglezers, vrienden, bekenden als het ware... Daar doe je toch iets meer voor ? Alvast bedankt.

Ik heb niet zo lang geleden toevallig een filmpje op internet gezien, en dat heeft me echt geschokt, niet in de zin dat het wreed was of zoiets, maar in mijn gevoel van superieur zoogdier op deze aardkloot...
Je weet dat men al heel wat omschrijvingen heeft gemaakt om het verschil aan te tonen tussen mens en dier... Toen ik jong was sprak men over het gebruik van gereedschappen, maar er is reeds lang bewezen dat er verscheidene dieren zijn die ook gebruik maken van gereedschappen... en zelfs die het gereedschap aanpassen aan de benodigdheid... en zo werd één na één ieder argument om ons superieur te voelen boven het dier stillekes ondergraven... Eén ding bleef er nog voor mij, over, een verschil dat volgens mij nooit zou worden ingehaald door de dieren: de kunst ! Er is geen dier op de wereld die er in slaagt om kustwerken te produceren... Dacht ik dus, want dat filmpje was een meer dan 10 minuten durend bewijs dat olifanten prachtige realistische tekeningen kunnen maken... Je ziet een olifant die een olifant tekent, en niet zo maar, nee hij (zij?) geeft die olifant ook nog een kleurige bloem in de slurf... Het is wel een mens die de verfborstels aanreikt, maar de olifant tekent, tekent zelfs, zo maar, en ik ken veel mensen die er niet zouden in slagen een even goede tekening te maken van een olifant... Heel mijn grondvesten zijn dooreen geschud ! Niet dat ik er zo'n punt van maak dat wij, mensdom, superieur zijn aan het dierenrijk, maar toch... Je bekijkt het biefstukje op je bord toch effen anders. Natuurlijk, ook in die dierenwereld zijn er carnivoren en omnivoren zoals wij, die een stuk vlees niet versmaden, maar toch... Plots krijg je veel meer begrip voor de natuurvolkeren, die telkens ze een dier doden om op te eten of voor kleding of huisvesting, ook vergiffenis vragen aan de dieren en hun danken voor de gaven... Een kip is niet meer die domme vogel, maar staat plots iets dichter bij je. En waar je vol bewondering vaststelt dat een papegaai krek op het juiste moment iets zegt, begin je nu die bewondering om te bouwen in een grote, een reuzegrote vraag, of het soms niet het gevolg is van ... echt denkwerk...
En dan komt ook die grote vraag van ... de ziel ?
En dan kom je onvermijdelijk bij de hindoe's en dergelijke godsdiensten terecht, die ook aan de dieren die oerziel toemeten, op een manier die wij, met onze achtergrond, maar moeilijk kunnen bevatten... en de reïncarnatie... en...dan ligt dat biefstukje daar... Een mens zou er op slag vegetariër van worden...
Op een of andere manier vind ik dat echt chockerend ! Precies of ze hebben zitten prutsen aan de grondvesten van mijn eigen ik.
Het is geen gevoel van degradatie, meer een gevoel van op je plaats geduwd worden, met je neus op de feiten gedrukt worden, alsof iemand je in de nek grijpt en je eens door elkaar rammelt.
Ik denk, nee, ik weet dat ik nu mijn dieren, alle dieren met andere ogen zal bekijken.
En ergens begin ik iets te voelen van een eerbied, van een oerziel in gans de natuur, de natuur als één groot levend organisme... waar ik maar een heel klein ietsje ben. Jij ook !

Ik zal vliegen en muggen nog steeds doodslaan als ze mij hinderen, maar nu meer in het besef dat dit onderdeel is van het grote leven, en met wat inwendig ontzag voor de ons toebedeelde plaats op dit moment, dit nu, dit heden... Als de hindoes juist zijn, kan ik volgende keer die mug zijn, in de grote cirkelgang binnen de oerziel... Vroeger vond ik dat maar een heel gek idee, maar nu na die confrontatie met die kunstenaar-olifant, weet ik het niet meer... Maar de natuur als een groot levend organisme, daar lijkt toch iets in te zitten.

Vandaag is het iets droger weer, en ze voorspellen dat voor enkele dagen, hopelijk wordt het droog genoeg om de boeren toe te laten te planten en te zaaien, en hopelijk hebben we een goede zomer, zodat de gewassen iets van de verloren tijd kunnen goedmaken, anders staan we weer voor een duur jaar, en er zijn al zoveel mensen die het steeds maar moeilijker hebben... Heb je ook op de tv die uitzending gezien waar de boeren eens uitleggen dat wat zij ontvangen voor hun werk niet of amper verbeterd is, maar dat al die prijsstijgingen zitten in de tussenhandel ? Toch erg ! Heb je ook al dat mailtje gekregen (zeker 10 keer) over het feit dat de mazout in werkelijkheid ten opzichte van onze Euro goedkoper geworden is ? Met daarbij de vraag wie en waar die kunstmatige stijging van de kostprijs dan wel in zijn zakken steekt ?
Ik begrijp dat niet. Dat kan er bij mij niet in ! Wie kan zo, zonder verpinken, mensen in de miserie steken, mensen doen "afzien" omdat alles te duur te onbetaalbaar wordt, en dat "bloedgeld" zomaar in zijn zakken steken, zomaar, of het niets is, of de mensen hem geen zier interesseren ?
Wat voor mensen zijn dat ?
Hoe zien zij de wereld ?

Ik ga stoppen, denk eens op onze 4 vrienden die nu in de miserie zitten... Bedankt !

tot de volgende ?