Vanmorgen vroeg dag...
Veerle werkt nog steeds en de tweeling moest naar school.
Veerle is om 6 uur weg, fré iets later en omstreek 7 uur en een kwart is Anny daar om de tweeling te wekkeren en op de bus te zetten.
Dus ben ik ook wakker...en wellicht de buren ook.
Want anny moest de honden weer in de mand commanderen, en toen ik zei dat de buren nog sliepen zei ze dat ze al lang op waren...Korte tijd later hoorde ik de (één?) bu(u)r(en) zich draaien in zijn (haar?)(hun) bed...
Als Veerle wat geluk heeft hebben wij dus onchance...
Misschien zullen op den duur de honden zich dan wel aanpassen aan de nieuwe levensstijl, en zal ik geen veertig keer de hond weer in zijn mand moeten commanderen (stillekes, voor de bu(u)r(en).)
Vanmiddag gaan we dan boodschappen doen en eten halen voor onze kippen.
Ze eten meer dan vroeger.
Of eigenlijk niet, maar Anny eet nu weer meer dan voor haar hospitalisatie, en dus is er minder over voor de kippen, en eten ze dus meer graan. De kippen die eertijds prachtige en nuttige afvalverwerkingsmachines waren, worden nu meer en meer graanvreters. Ps: Is er niemand geïnteresseerd in een of zelfs twee haantjes van het ras Zijdehoen ? Prachtige beestjes en braaf ! Maar ze beginnen boel te zoeken. In plaats van content te zijn met elk een beetje kippen, nee, ze moeten ze allemaal hebben. Kiekens van hanen zijn't.
Dus, wie interesse heeft, hij /zij is welgekomen.
Vanmorgen, nog geen halverachten zag ik in den oriënt de zonne ter kimme rijzen... Op die plaats was 't geluchte bijna smaragdgroen, maar heel heel bleek en teer van kleur, naar beneden toe ging het over in fel zilver en dan in zuiver gloeiend goud... 't Was nog niet echt klaar, net nog duister genoeg om het licht uit den oost alles te zichtbaar te maken en alle aandacht te trekken naar Het Licht. Geen wonder dat de Zon altijd een God is geweest, en zelfs is meegesleurd in het kristelijke geloof...het licht van de wereld...
Mooi... Je voelt het leven op zo'n moment.
De boeren hebben gelijk, morgenstond geeft goud in de mond !
Geeft, en ook wel een beetje heeft.
Je hoort de natuur ontwaken (en de twee honden). Heel in de verte hoor ik ook de roep van de pauw. (Als er meerdere zijn: pau(w)s, vandaar hunne roep:Leo, ze hebben 13 kansen om juist te zijn. Benedictus was ook een goede optie, maar dat roept niet zo wel.)
Eigenlijk is de pauw een van de twee diersoorten hier in onze buurt die lelijk roepen. De ezel is nog erger. Nu hoor je ze nog niet veel, maar als ze bronstig lopen, dan kunnen ze heel de nacht leven houden. Koeien ook, en er zijn er daar ook die nu niet bepaald een goede zangstem hebben... Maar bijna al de anderen zijn mooi om te horen. In de zomer lig ik, soms nog midden in de nacht, te luisteren naar het geluid van de kwartels...Het haantje roept kwikmedit, kwikmedit...in de hoop een hennetje te lokken... Uren kan hij het vol houden.Kwikmedit.
Als je nog iets vroeger op bent, dan kun je met wat geluk een donker fluwelen azuurblauwe hemel zien, bijna zwart, maar toch zuiverblauw...Daar zitten hier en daar nog kleine gaatjes in, waarachter je het immense hemelvuur ziet branden. Als je weet dat onze zon maar een kleintje is, dan is hemelvuur nog niet zo verkeerd gekozen hé?
Als je in de zomer heel vroeg door het dauwnatte gras liep, dan zag je hier en daar van die grote regenwormen kruipen (wij noemden ze dan ook dauwwormen)... en een heel enkele keer een verhuizende paling die naar een andere plas of beek trok. 's Nachts zijn de meeste dieren stil, maar velen zullen al net als wij 's nachts hun bed zijn uitgekropen voor een lawaai in de tuin...en dan een egel gevonden hebben. Die beestjes kruipen grommend en sissend en schrapend voort, zodat je de indruk hebt van "inbrekers !", en 't is dan zo'n klein biestje...
Weet je, wakker liggen heeft soms ook zijn charmes...
Ik voel de lente komen...'t leven kriebelt uit de grond en over de grond.
Geef toe, het is nu veel aangenamer dan in die sombere donkere mistige dagen van onze winters... Als het vriest gaat het nog, dan is de lucht ook puur en zuiver, maar 't vriest niet veel, onze winter vergaat veel meer in duistere klampigheid en natte mist over somber getinte velden en wegen.
Nu is de holleweg niet meer die vuile smerige veromde kassei, nee, nu rij je van de zon in de schaduw en weer in 't licht...Je ziet waarempel al wat wittige katjes piepen aan de wilgentakken.
Her en der zie ik al de sneeuw en zelf de lenteklokjes in het gras staan pronken, en ik denk dat ik al een schuchter madeliefje zag piepen ook.
In de vijvers zie ik ook al wel eens een vis bewegen. Dat wil zeggen dat de vis wakker wordt, en dat de tijd van gaan vissen weer dichter komt. Ik zal moeten mijne permis gaan halen.
Nu liggen de twee honden netjes uit te rusten van hun morgendlijke inspanningen ! D'onnozelaars !
De hortensias zijn ook al weer aan 't uitlopen. binnekort moet ik de bloemknoppen van vorig jaar uitknippen en wat snoeien om te verjongen. Ook om het voetpad weer wat vrij te maken. Ik moet dat dan wel in een paar keer doen, maar tot nog toe gaat het toch nog steeds. Het voortuintje probeer ik zoveel mogelijk zelf te doen. In de achtertuin ga ik Fré proberen aan te slaan, dat is een hovenier, dus 't zal in goede handen zijn.
Je hoort het, niet alleen de natuur ontwaakt...ikke ook.
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten