Ik ben zot van contentement !
Om twee redenen...
Eén: Ik was al jaren diep teneergeslagen door het feit dat ik een van mijnmij kostbaarste boeken kwijt was, en wel twéé kéér !
Bij de verdeling van de boeken van bij ons thuis was ik zielsgelukkig dat ik het boek van Vaère Depauw "TAVI" had ! Een boek op zijn "ronschies" over de belevenissen van Tavi. Een heerlijk boek ! Ik had eens bij toeval een nederlandstalig exemplaar gevonden, en dat direkt er bij gekocht...Maar, braaf kalf dat ik ben, ik heb ze blijkbaar ooit uitgeleend...en noois nie meer teruggezien... Gisteren op de rommelmarkt liggen daar te blinken: de twee eerste boeken van onze Valère ! Tavi en Jules Bonnemine ! Ik heb ze ! En nu leen ik ze nooit ofte nooit nog uit, ze zijn me veel te dierbaar... Mocht de "lener" zich onder mijn lezers bevinden, hij/zij kan alsnog restitutie doen, en op slag zijn zijn/haar zonden altemaal vergeven totter eeuwigheid !
Twee: Vanmorgen zie ik op mijne kwampjoeter een mailtje van een mij onbekende afzender... Ik had het bijna weggezapt, maar ik werk met ubuntu, dus moet ik niet zooooo veel schrik hebben van vier russen en aanverwanten, dus het toch maar openen... Het bleek een mailtje te zijn van Japhet, die ooit, heel lang geleden nog op het acv gewerkt had te Oudenaarde. Hij had viavia vernomen dat ik blogdede, en toen hij thuis was (In het verre Vrankrijk, in de pays des cathares) heeft hij op zijne pc zitten zoeken, en mij gevonden ! Hij is nu al sinds begin van dit jaar trouwe lezer (en hij leest iedere dag ook nog wat achteruit in mijn oude gewrochtsels!) en nu had hij eindelijk al zijn courage in zijn handen gepakt en neven zijn kwampjoeter gelegd, om mij een mailtje te typen (Ge kunt niet typen met uw handen vol hé !)
Ik heb nu dus al twee lezers in La Douce France, pays de mes vacances...
't kan dus niet meer op ! twee dagen tereke een aangename verrassing !
Allee, Japhet en Hilde, welkom in mijn lezerskring ! ... en bedankt voor de lovende woorden over mijn schrijfsels ! Ik kreeg nog een hele brief met lof en commentaar op mijne blog van Luc ook... Japhet gij kent die ook ! Luc van het metaal, vroeger in een vorig leven secretaris van het acv zottegem onder het bewind van Pietje...
Ge ziet, als ik niet over het verleden schrijf, dan komt het verleden naar mij ! Ik moet eerlijk zijn en zeggen dat het al een hele tijd geleden was dat ik nog eens op Japhet heb gedacht... Ik meen dat het vorig jaar of zo was, toen ik aan het babbelen was met Patrick van Kruishoutem...Hij zei iets dat mij deed denken aan u... Ik denk dat het over een Devreese was, die mij niet direkt meer bekend voorkwam, en toen dacht ik nog eens aan Japhet... Het was ook al een hele tijd dat ik Patrick zag... Sinds die mannen allemaal in Aalst zitten zie ik die niet zo vaak meer. De enige van de "aalstenaars" die ik nu en dan nog eens ontmoet, en met wie ik mailtjes uitwissel, is Annie... En de enige die nog regelmatig eens op bezoek komt is Luc...
Uit het oog...
In het begin zag ik daarvan af, maar dan hield ik mijn hand ne keer boven mijn hoofd, en keek wie er onder stond...Ik moet eerlijk zijn, ik had ook altijd tijd te kort om bij een zieke collega te gaan...Ik moet dus een ander geen verwijten maken. Ik ben heus niet beter... Ik wou dat ik het mocht herdoen, ik zou heel anders leven, goegeweten !
Maar ja, dat zal wel zo zijn bij iedereen zeker ? Maar we krijgen de kans niet om ons leven te herleven. (Wie weet is dat maar best ?)
Soms hoor je mensen zeggen dat graag weer jong zouden zijn...ik niet... Och ik heb veel mooie dingen beleefd, maar ook heel trieste, en die wegen té zwaar om ze nog eens te herdoen. Als ik zeg herdoen, dan bedoel ik veeleer dat ik zou proberen minder fouten te maken, meer met de mensen te leven, en ik weet dat ik dat wel beroepsmatig deed, maar ik bedoel het gedeelte buiten het werk...
Ik zou ook willen meer begrip hebben voor wie anders op de dingen neerkeek dan ik, dan van uit mijn beroep en mijn hart... Ik was nogal een fanatiek vakbonder... misschien moesten we ook wat meer luisteren naar de anderen.
Ik denk dat dit de voornaamste les is van het ouder worden... weten dat er nog anderen zijn, met andere ideeën en ander gedachtengoed, en dat het niet mogelijk is dat die allemaal verkeerd zijn... ik heb wat meer leren luisteren en nadenken (ik heb nu veel tijd hé).
Ik heb ook geleerd om vol genot de kleine dingen des levens te savoureren... Gisteren hebben we hier met zijn tweeën staan kijken naar een Pauw die aan onze deur stond te kijken naar ons. Is dat niet heerlijk ? Wie krijgt er nu een pauw aan zijn voordeur ? Heerlijk niet ?
Ik ga stoppen, nog wat nagenieten van mijn nieuwe dingen in mijn leven, Japhet, Tavi en Jules Bonnemine...
tot de volgende ???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten