Gisteren kreeg ik én mailtjes, én een telefoontje van Albert Goderis, de man die onverdroten bezig is onze stamboom op te stellen.
Hij vond héél oude sporen in Pollinkhove, maar is niet zeker dat dit van onze tak is, maar de oudste vermelding van onze naam zou een collega van hem gevonden hebben in het leger van Karel de Grote, en het zou iemand zijn die van Engeland afkomstig was...Je weet wel die van:
Qui a eu cette idée folle
un jour, d'inventer l'école
C'est ce sacré Charlemagne...
Zoals het leuke liedje zingt.
Maar uiteraard is daar ook de vraag of dat wel te linken is aan onze tak???
In ieder geval, het is duidelijk dat wij een zéér oude naam hebben...
Ik vond voor de naam Goderis enkele verklaringen:
Rijk als een God
Rijk aan Godsvrucht (= heel wat anders dan het voorgaande hé)
Maar met mij vonden ook anderen dat het wellicht afstamt van de naam Goederik, via de zoon (Goederik's jan zijn we bijna aan onze huidige naam)
Maar de betekenis van Goederik zou ook terug te brengen zijn naar de twee bovenstaande betekenissen.
In Engeland bestaat onze naam ook, als Goodrich, en zelfs de verfranste vorm van onze naam Godderidge zou ook in Engeland zitten.
Eén grote vraag heb ik nog, en ook Albert heeft er geen antwoord op, en wist niet of er al iemand was die zich die vraag gesteld had... Van waar komt in hemelsnaam dan plots de éé klank in onze naam, want overal, om het even hoe de naam ook geschreven is, spreekt met goderis, godderis, goederis, gouderis, gauderis, of welke vorm dan ook, uit met een ééé klank in het midden, dus godeeeeris.
Als de oorsprong en de betekenis zoals wij die vermoeden juist is, wanneer en waarom is dan die éé klank ontstaan????
Mocht je een vermoeden hebben???Ik sta wijd open voor suggesties !
Albert is ook druk doende om te proberen foto's bijeen te garen van al onze "familieleden" en hij zal dat dan op een ceedeetje zetten. Ik moet foto's van mij en van mijn kinderen opsturen, en ook vragen aan mijn zussen... Bovendien probeert Albert daar ook wat "nieuwtjes" aan te linken, zodat we in de mate van het mogelijke ook weten wie onze voorouders en verre, verre familie allemaal is en was...Leuk idee, maar natuurlijk héél veel en heel moeizaam monnikenwerk... Albert heeft onder meer moeten cursussen volgen om de oude handgeschreven stukken te kunnen lezen... Als je een idee wilt hebben hoe moeilijk dat is, als je in een of ander museum ooit eens een oorkonde of akte ziet liggen, probeer dat maar eens te lezen !!!! Bovendien was de taal toen nog niet vastgelegd in regeltjes, en schreef iedereen de taal zoals hij die sprak. Dat betekent dus in het dialect van die streek in die tijd !!!
Ik doe nederig mijn hoed af voor wat Albert daar presteert ! Ik heb hier een replica van het Groot Kruidenboek van Dodoens, (dodoneus), en stel vast dat de meeste mensen er zelfs niet in slagen dit te lezen, alhoewel ik er persoonlijk weinig moeite mee heb. Wel is het ook in dat boek zo, dat bepaalde woorden in ons modern vlaams niet meer bestaan, en dat ze soms ook niet meer te bedgrijpen zijn, tenzij soms uit de context.
Voila, ik ga stoppen met de stamboom-kunde...Maar niet met mijn eerbied voor het werk van Albert en al die andere nijvere mensen die dit werk verrichten !
Je ziet, iedereen kan groot zijn, de ene in dit, de andere in dat. Dat vind ik nu zo schoon, en zo verrassend aan de mens. Ik heb nog nooit een mens ontmoet die niet in een of ander uitblinkt ! Ik herinner me, toen ik hier aan het verbouwen was, dat ik voor een immense moeilijkheid kwam te staan. Nonkel Julien bekeek dat eens, en stelde meteen twee oplossingen voor... Simpel? Neen hoor, hij was een genie in zijn soort, en in zijn werk! Als ik zit te kijken naar iemand die kantklost, dan vind ik dat een enorm moeilijk werk, maar mijn oudste zus doet dat of het niets is...en zo heeft iedereen iets waarin hij uitblinkt, waarin hij iets bijdraagt aan de mensheid ! Het enige wat wij veel te weinig doen, is dat erkennen en herkennen, en wat we nog veel minder doen, is onze dank en onze waardering uitdrukken voor wat die mens dan voor ons, of voor anderen, of voor iedereen betekent ! Met andere woorden, hou je lovende woorden op tot hij/zij dood is, laat eens je bewondering voor hem/haar horen, je zult zien dat de prestaties nog beter zullen worden, en wat nog veel belangrijker is, je zult zien dat je een vriend hebt bij gewonnen, en belangrijker bestaat niet !
Ik heb indertijd mijn kinderen wel duizend keer gevraagd wat en hoe onze wereld zou zijn, hadden wij niet de man die achter de vuilniswagen loopt... Die man heeft een zeer belangrijke functie ! Zonder hem zouden we vergaan in onze afvalberg !
Ja, ik weet het niemand is onmisbaar, maar het werkt ook andersom, en dat is veel belangrijker, niemand is volstrekt nutteloos voor de wereld, iedereen brengt iets bij, en in een machine is het kleinste tandwieltje even belangrijk als het grootste!
Zelfs dat druppeltje olie is er nodig !
Oh ja, ik weet wel dat er ook dieven en moordenaars en echte slechterikken zijn, maar zelfs die zullen in een of ander iets wel belangrijk zijn in het geheel, we moeten het alleen herkennen...en erkennen - hoe moeilijk dat soms ook is.
God jongens, ik ben weer aan 't preken. Dat zal wel bij het ouder worden horen zeker? Of is het een gevolg van (te veel) lezen? Ik denk dat het vooral een gevolg is van het hebben van véél tijd, en een van de weinige dingen die ik nog kan doen is denken en bestuderen. Zoals van morgen, ik stond voor mijn lavabo, mijn tanden te wassen, toen ik door het raam beneden op de straat een jogger zag voorbijlopen. Mijn eerste gedacht was dat hij er vroeg bij was, en dan keek ik op de klok, halfnegen, neen, ik was laat...God, ik wou dat ik dat nog kon, ik hield zo van dat joggen...Aan niets denken, gewoon genietend lopen, alle afvalstoffen door je poriën naar buiten duwend. Ik liep soms meer dan 20 km aan één stuk, en kwam fris als een hoentje weer thuis.Als ik nu zweet, en ik zweet verschrikkelijk veel door de medicaties, dan stinkt mijn zweet...Toen ik liep, dan liep het zweet in straaltjes van mij af, maar dat stonk niet...
Met andere woorden, dat lopen was inderdaad zuiverend, zowel lichamelijk als geestelijk...
Nu kan ik mij alleen nog geestelijk zuiveren, maar dan denk jij wellicht: hij is weer aan 't zagen... Sorry, ik vind lopen ook veel plezanter.
Ik stel vast dat er in ons mensen nog iets van de slang zit...Ik ben aan 't vervellen. Aan mijn armen, waar ik enige tijd geleden verbrand was. We gaan vandaag niet rommelmarkten. We hebben allebei niet veel goesting, dus blijven we lekker thuis.
Voila, dat is het voor vandaag, tot de volgende ?
1 opmerking:
en wqat dacht je van
" god d'er is ( nog zoveel te doen)?
(jean pierre goegebuur)
Een reactie posten