Met deze laat ik u weten dat ik dus nog steeds den dunnen heb. Voila, die term had ik nog niet gebruikt ! Net zo min als als een blijkbaar ouitputtelijke hoop shit, ben ik ook nog niet uitgeput van woorden...
Ik krijg telefoontjes met "soutien morale" tot mailtjes met kruidenmiddelen.
En vanavond krijg ik de eerste berichten over het wetenschappelijk onderzoek van mijn kaka. Om u een nette beschrijving te geven, het zag er uit als het resultaat van het maken van seuklakaffee met karnemelk. Onbestemd van kleur met onderaan een dikkere laag bezinksel van mislukte seuklakaffee.
Nu zit ik ondertussen sinds eergisteren met een bijkomend ongemak ! Ik ben nu de trotse bezitter van een keelontsteking. Ik moet daarvoor ook nog eens twee medicamenten nemen, en van die ene krijg ik maagpijn...
De combinatie van keelontsteking en diarreeeeeeeeeeeeeeee is onovertrefbaar ! Je moet weten dat ik amper mijn eigen spuug kan inslikken, en voor de diarre moet ik geroosterde boterhammekes eten...
Mijn tandvlees begint al sporen van eeltvorming te vertonen van het bijten op die harde dingen, en dan moet ik dat nog een inslikken ook. Leuk.
Echt waar, water drinken doet zeer...
'k ga proberen te stoppen met klagen, alleen nog dat door de voortreffelijke nachtrust die ik geniet in deze omstandigheden, kan ik het zelfs niet meer aan om mijn eigen zichzelfs te wassen al rechtop staan. Ik moet rustpauzes inbouwen ! Nu die worden mij veel al van zelf geschonken, en ik mag gaan zitten . . .op 't toilet...
Ik zat zo na te denken over al de apestreken die wij als kind uitstaken, en wat daar van het ergste was... Ik dacht eerst aan het gat dat wij door de plaatijzeren poort geschoten hadden van het gieterijtje, maar dat was mijns inziens maar een goede tweede. Toch misschien even kort vertellen. Wij hadden geleerd (op school en bij de vader van Claude) dat stoom een verschrikkelijke kracht had... En toen wij eens een ijzeren buis vonden, klopten wij het uiteinde daarvan om, tot het dicht was, en we vulden de buis met water...Dan klopten wij er een stuk passende tak in, en legden die buis in het vuur (er was daar een werk aan de gang) De stok vloog uit de buis, en los door de poort...En wij lopen...Ik kan mij niet herinneren wie er op dat moment bij was, maar ik was niet alleen, en gezien de toepassing van stoom....
Mijn ergste streek vind ik echter die met die fietser... Men had juist het voetgangersviaduct onder de autostrade aangelegd, en die hoek lag nog vol met resten van de bouwwerken. We vonden er onder andere een steel van een of ander gerei, die een prachtige speer vormde... Om beurten eens werpen stak al ras tegen, en we begonnen elkaar uit te dagen om te mikken op...een verkeersbord, een paal...tot daar een fietser aankwam, en ik zonder er een moment bij stil te staan de speer naar de fiets wierp... Mijn speer kwam in die man zijn voorwiel terecht, (puur geluk of liever ongeluk !) de man poogde te stoppen, maar zijn wiel draaide net zo ver door dat er een deel van de spaken uitgerukt werden, en de man droog over zijne vélo kukelde... Het was een groot geluk dat die fiets kapot was, want ik heb nog nooit zo rap gelopen...
Ondanks biechten en penitentie heb ik nog altijd spijt. Dat was echt niet de bedoeling, het was gewoon niet nadenken, maar had die man mij in zijn knuisten gekregen, ik weet niet of ik hier zou zitten schrijven...
Ik was dood van schrik, en enkele weken vermeed ik de omgeving van 't duikertje (de tunnel) gewoon van schrik dat de man er zou staan wachten op mij. Die man had zich serieus kunnen bezeren ! Gelukkig reed hij niet te rap...
Je ziet, ik ben altijd een braaf ventje geweest hé...
Hadden mijn kadeeën zoiets moeten proberen !!!! Maar ja, ze zouden het mij ook niet verteld hebben zeker, net zo min als ik dat thuis vertelde...
tot de volgende?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten