Ik kom al lang stront te kort ! Maar ik blijf de diarree-sport beoefenen...
Ik heb vandaag gebeld naar mijn huisdokter... En ik heb hem onder meer gevraagd of die madam van zaterdag of dat wel een echte dokter was... Toen ik haar de stoten vertelde zat hij te lachen...
Rond de middag verwacht ik dus: De Dokter (Nee, niet dokter Who, dokter Devos.)
De tussenperiode tussen de schijtbeurten neemt toe, ik vannacht regelmatig tukjes kunnen doen, van zowat één uur maximum. Het gevolg is dat ik mij toch al een beetje beter voel. En ik ben bezig een verboden middel te nemen, een doping: KOFFIE, althans dat was wat die madam zei...Toen ik haar antwoordde dat wij chicorei in onze koffie doen, was haar repliek: Ja en room en veel suiker !!!
Ik heb niet meer geantwoord, ik was toen al voor 95 % zeker van het feit dat haar hoogste diploma wellicht dat was van het eerste fröbel...
Zij was ook verbauwereerd van het feit dat mijn kleindochters direkt sprongen als ik hen iets vroeg. Het leek haar een wonder dat ze me zo graag zagen... Nu ja, ik kan me inderdaad niet voorstellen dat er haar iemand graag ziet...
En ik spreek niet over haar uiterlijk, 't was wel geen schoonheid, maar dat zijn wij ook niet, en wellicht is ook het merendeel van mijn lezers geen miss aarbei of zoiets...(Alhoewel, sommige van die miss'en vind ik ook niet echt schoonheden. Er zijn er nu en dan bij die bij mij alleen welkom zouden zijn als paal om mijn wasdraad aan vast te knopen...
Ik heb het al gezegd, voor mij moet een vrouw ook de typisch vrouwelijke lijn hebben, en beschikken over heupen, heupen die een aanduiding geven dat de natuur voor hen ook de vrouwelijke functionaliteiten heeft ingebouwd. Ik vraag me trouwens af wat de toekomstige archeologen zullen vertellen over de skeletten van onze tijd(en)... Nu zien ze in één oogopslag, gewoon aan de vorm van het heupbeen, of het een man of een vrouw betreft...Zouden ze dat voor de geraamten uit onze tijd ook nog kunnen zien in één blik??? Of zouden er heel wat twijfelaarkes tussen zitten?
Het is voor mij al een hele geruststelling, dat her en der, regeringen reclames verbieden als er van die ultra-magere madams (?) op voorkomen... Eindelijk beginnen ze in te zien dat ze bezig zijn met een totaal nieuwe vorm van genocide ... Want ander kun je dat echt niet noemen hé. Straks zal het nog een gelukkig feit genoemd worden dat er maffe professors aan het knoeien zijn om mannen ook zwanger te krijgen.
Sorry, was eventjes uit beeld... er dwong me iets van het scherm weg te gaan, om het eens heel sereen te zeggen dat ik moest....
Ik heb ook wat minder krampen, maar ze zijn er nog...
Dat doet me ook denken aan vroeger... Ik herinner me nog dat de kinderen vroeger regelmatig met krampen zaten, en zaten te wenen van de pijn...Dat duurde tot je zowat in het tweede, derde studiejaar zat, en dan kwamen die krampen maar heel sporadisch meer voor, als je diarree had, maar vroeger kreeg je dat ook zonder diarree ! Het slachtoffer kreeg dan wat troostende woorden van de juf of van masoeur, en mocht dan wat proberen te slapen, al zitten op de bank, met je hoofd op je gekruiste armpjes. Ik vermoed dat dit te maken had met de voeding van toendertijd...Want nu zie je dat niet of maar hoogst zelden bij kinderen... De voeding toen was niet zoals we nu hebben... We eten geen bonen meer die ingelegd waren in van die bruine aardewerken potten, we eten geen eieren meer die ook ingelegd waren in dergelijke potten, met waterglas als bewaarmiddel...en noem maar op. Nu is alles of vers, of op een wetenschappelijk gezond verklaarde manier bewaard...Wij aten ook varkenscoteletjes, die ingelegd in het smout (gesmolten varkensvet) bewaard werden in glazen potten...
Ik weet niet meer hoe die film noemde waar wij allen met grote ogen zaten naar te kijken... Een vissersboot ging naar zee, met franse vissers en één algerien aan boord. Ze hadden onder andere zelf opgelegd vlees mee, waarvan alleen de algerien niet at, omdat hij islam was... Heel de bemanning was op sterven na door van een voedselvergiftiging, en de algerien redde hen allen...Wellicht was de bedoeling van de film het bestrijden van het rassisme, maar bij ons thuis werden wij goed uitgelegd aan wat wij konden zien en ruiken dat vlees bedorven was... Ik meen dat de titel van de film was: "Si tous les gars du monde...", maar zeker ben ik niet meer.
Ik wil alleen aantonen dat het probleem van voedselvergiftiging toen een gekend gevaar was, ook in het doorsnee gezin...
Vandaar misschien de krampen toen????
Ik ga er mee stoppen, we zijn nu gelukkig in een tijd met veel minder kans op voedsel vergiftiging, we hebben frigo, diepvries, conserven, vriesgedroogd en noem maar op.
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten