Ik weet het wel, het voelt niet als winter, en om een of andere reden deert mij dit jaar de duisternis niet zo erg als anders... Tenzij ik er door moet met de auto. Ik heb een hekel aan het rijden in het donker.
De laatste dagen hoorden we - jammer genoeg - weer van fietsers die doodgereden werden...
Daarbij moet me iets van het hart.
Wie als voetganger of fietser de baan op gaat in duister weer, zou moeten verplicht zijn om fluoriderende kledij te dragen ! Ik heb ooit bijna onze Bart doodgereden die zijn hond aan het uit laten was. Bart in zwarte kledij, met een zwarte hond , en ik met de auto, ik kwam juist uit de bocht en zag pas toen ik al heel dicht was die twee donkere gedaanten... Ik denk dat Bart ook geschrokken was, want hij reageerde niet op mijn donderpreek...
Stel je voor dat ik hem pas nog een meter of wat later zag, dat ik niet meer kon stoppen, ondanks het feit dat ik niet snel reed... Je mag er niet aan denken. Ooit hoorde ik van een man die zijn eigen kind doodreed op zijn eigen oprit... Het kind had zich verstopt in een kartonnen doos...
Ik heb het hier dus duidelijk over zichtbaarheid.
Ik zag een filmpje, een advertentie, van Volvo, over een nieuwe soort verf. De verf kan overal worden opgespoten, zonder hinder, want hij is onzichtbaar... Tenzij in de duisternis ! Als er een licht op schijnt, dan veranderd de verf plots in een hel oplichtend voorwerp ! In het filmpje bespoten ze fietsen, rugzakken, kledij...
Gek, maar buiten het filmpje zag ik nog niets... Is de verf zo onmenselijk duur, of is anonimiteit, onzichtbaarheid zoveel belangrijker dan veiligheid?
Trouwens, hoe onzichtbaar zijn we nog?
We zouden in ons land voortdurend in de gaten worden gehouden door meer dan 300.000 camera's... Ik weet niet of dit alleen de openbare camera's zijn, maar ik vermoed van wel, want als men de camera's op opritten, in winkelruimten, in banken... gaat meetellen, dan zijn er wellicht nog veel meer elektronische ogen die je in de gaten houden ! En dan spreek ik nog niet van al de sporen die je bewust of onbewust gaat achterlaten, dagdagelijks... Betalen met de kaart, bingo! datum, uur, tijd en plaats zijn bekend. Telefoneren, sms-en met je smartphone, met je gsm... Allemaal sporen.
Eigenlijk snap ik het niet goed dat ze zo lang moeten zoeken naar die verdachten van de terroristische aanslagen in Parijs... Er zijn zelfs al verschillende programma's die mensen kunnen herkennen in de menigte... Ze moeten die programma's toch ook wel kennen bij de politie? Of lopen die echt hopeloos achter ?
Nog nooit heeft men meer gezeverd over privacy, en nog nooit is er minder privacy geweest. Je kunt op geen enkele normale manier nog te weten komen waarheen je vriend Jan is verhuisd, als hij er niet op dacht je te verwittigen... Tenzij misschien, die gemeenschappelijke vriend wel weet... Vragen op de dienst bevolking is niet toegelaten, dat gaat in tegen de privacy... Als wij, van Ziekenzorg, niet toevallig horen dat x zwaar ziek is, dan komen wij het gewoon niet te weten, want dit zijn vertrouwelijke gegevens, en die dienen tot bescherming van de levenssfeer... Toffe sfeer als je zo veroordeeld wordt tot eenzaamheid !
Eigenlijk hebben we het nog steeds over zichtbaarheid...
Waarom gaat Jan niet meer werken? Hij ziet er toch niet ziek uit ?
Soms zien wij ook niet de echte werkelijkheid, en hier helpt geen fluo-vestje of Volvo-verf...
... en soms willen wij niet zien... Willen we niet zien dat er ergens leed is, miserie...
Mijn hekel aan duisternis gaat niet alleen over de donkerte van de winterperiode, mijn hekel gaat vooral naar het donker waarmee wij zelf de dingen omhullen die we liever niet zien, niet horen...
21 december, winter, een paar dagen voor Kerstmis ... Feest van het licht.
Geen toeval als je het mij vraagt.
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten